آزمایش دی دایمر/D-dimer چیست؟
آزمایش دی دایمر/ D-dimer میزان پروتئینی به نام «فیبرین D-dimer» را در خون اندازه می‌گیرد. فیبرین D-dimer زمانی تولید میشود که فیبرین (پروتئینی که اصلی‌ترین بخش لخته خون است)، به طور فعال در قسمت‌هایی از سیستم عروقی تخریب شود.
لخته شدن خون روند بسیار پیچیده‌ای است. این روند شامل فعال شدن مجموعه‌ای از پروتئین‌های موجود در گردش خون است -که به آنها فاکتورهای انعقادی و یا فاکتورهای لخته کننده می‌گویند- و در نهایت تولید رشته‌های بلند فیبرین است. لخته خون عمدتاً از رشته‌های فیبرین در هم پیچیده و پلاکت‌های خونی به‌دام‌افتاده در بین رشته‌های فیبرین تشکیل شده است.
به طور معمول لخته خون به منظور جلوگیری از نشت خون در رگ آسیب دیده ایجاد میشود. لخته، مانع از ایجاد نشتی میشود.
با این حال، وقتی لخته خون ایجاد میشود مهم است که اندازه لخته محدود شود تا از انسداد کامل رگی که در حال ترمیم است جلوگیری شود. بنابراین، قسمت اصلی از تشکیل لخته، مربوط به بخش دوم یعنی محدود کردن اندازه لخته است.
این فرآیند دوم که مربوط به محدود کردن اندازه لخته است توسط پروتئینی به نام پلاسمین انجام می‌گیرد. پلاسمین لبه‌های لخته خون در حال رشد را تخریب می‌کند تا لخته از اندازه مناسب فراتر نرود.
بنابراین، در شرایط طبیعی، یک لخته خون «سالم»، تعادل بین این دو روند مخالف و همزمان را نشان می‌دهد: روند تشکیل فیرین و روند تخریب فیبرین به وسطه پلاسمین.
فیبرین D-dimer یک محصول تجزیه‌کننده فیبرین است. هر زمان که رشته‌های فیبرین از بین می‌روند در خون معلوم می‌شوند. از آنجا که تشکیل و تخریب فیبرین هر دو همزمان با هر لخته خون فعال رخ می‌دهد، مقدار D-dimer موجود در خون نشان‌دهنده میزان تشکیل لخته خون فعال در بدن است. به عبارت دیگر، افزایش سطح D-dimer خون نشان‌دهنده فعال شدن لخته خون است.
صفحه ی اینستاگرام ما را دنبال کنید.
