به روزرسانی شده

۱۴۰۳-۰۲-۰۶ ۱۰:۴۶ قبل از ظهر

saba-logo-lab.png

این محتوا در دسته بندی / قرار گرفته است.

آزمایش آر پی آر/RPR (VDRL)

تست آر پی آر چیست ؟

تست آر پی آر با نام کامل rapid plasma reagin نوعی آزمایش خون است که برای غربالگری سیفلیس مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تست بر مبنای شناسایی آنتی‌بادی‌های غیراختصاصی است که بدن به هنگام مقابله با عفونت تولید می‌کند. سیفلیس نوعی عفونت منتقله از راه جنسی (STI) است که در اثر آلوده شدن با باکتری اسپیروکتی ترپونما پالیدوم ایجاد می‌شود. این بیماری در صورت عدم درمان می‌تواند کشنده باشد.

تست RPR برای چیست ؟

تست RPR در ترکیب با آزمایش آنتی‌بادی اختصاصی، برای تایید تشخیص عفونت فعال و شروع درمان توسط پزشک استفاده می‌شود. این امر احتمال عوارض و انتشار بیماری توسط فرد آلوده و در عین حال بی‌خبر از بیماری خود را کاهش می‌دهد.

انجام تست RPR خون چه زمانی توصیه می‌شود؟
پزشک شما ممکن است این تست را بنا به دلایل متعددی درخواست کند. تست RPR خون راهی سریع برای غربالگری افرادی است که در خطر بالای ابتلا به سیفلیس قرار دارند. همچنین در صورتی که زخم‌ یا ضایعات پوستی مشابه سیفلیس داشته باشید، ممکن است این آزمایش برای شما درخواست گردد. علاوه بر این، تست RPR در بارداری به طور معمول برای غربالگری زنان باردار از نظر سیفلیس انجام می‌گیرد.

تست RPR به جای باکتری عامل بیماری، آنتی‌بادی‌های موجود در خون فرد مبتلا به سیفلیس را اندازه‌گیری می‌کند. از این آزمایش همچنین برای بررسی چگونگی پیشرفت درمان سیفلیس فعال استفاده می‌شود. در واقع پس از یک دوره درمان آنتی‌بیوتیکی مؤثر، پزشک انتظار دارد سطح آنتی‌بادی‌های موجود در خون فرد مبتلا افت کند. تست RPR این حالت را می‌تواند اثبات کند.

صفحه ی اینستاگرام ما را دنبال کنید.

نام آزمایش

آزمایش آر پی آر

اسامی مترادف

RPR (VDRL)

سفلیس عفونت مقاربتی (SIT) است که توسط باکتری ایجاد می‌شود. راه انتقال این بیماری از طریق رابطه جنسی است. اگر سفلیس به درستی درمان نشود، می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد. از باکتری این بیماری به عنوان تروپونما پالیدوم یاد می‌شود. آزمایش RPR همراه با تست آنتی‌بادی خاص به پزشک اجازه می‌دهد تا تشخیص دهد عفونت وجود دارد یا نه.
با تشخیص عفونت فعال، احتمال بروز عوارض و شیوع بیماری توسط فرد آلوده، کاهش پیدا می‌کند. سفلیس می‌تواند از طریق تماس جنسی با فرد آلوده و از طریق مادر به نوزاد در هنگام زایمان یا بارداری منتقل شود. با آزمایش‌های مختلف می‌توان سفلیس را تشخیص داد و روند درمان را آغاز کرد تا از بروز مشکلات حادتر در آینده جلوگیری شود.

آزمایش تشخیص سفیلیس جهت شناسایی عامل بیماری و درمان آن در موارد زیر درخواست می شود:
– هنگامی که علائم عفونت سفیلیس دارید
– هنگامی که در معرض سفیلیس و بیماری های نطیر ابتلا به STD یا عفونت HIV دیگر
– در افراد هم جنس باز
– در زنان باردار
– در افرادی با شریک جنسی مبتلا به سفیلیس

جهت انجام آزمایش تشخیص سفیلیس بسته به تظاهرات و مرحله بیماری ممکن است نمونه مورد نظر متفاوت باشد که در ادامه به ان اشاره می شود:
اغلب یک نمونه خون از ورید بازو گرفته می شود.
گاهی ممکن است نمونه با خراش از یک شانکر (زخم سفیلیس) در ناحیه عفونی از پوست انجام شود.
نمونه مورد نظر برای تشخیص ممکن است مایع مغزی نخانی نیز باشد.
سفیلیس عفونت ناشی از باکتری TREPONEMA PALLIDUM است که غالباً در اثر تماس جنسی منتقل می شود ، مانند تماس مستقیم با زخم سیفلیس (شانکر) که زخم سفت ، برجسته و بدون درد می باشد. رایج ترین آزمایش های تشخیص سفیلیس شناسایی آنتی بادی در خون می باشد که در پاسخ به عفونت باکتری سفیلیس تولید می شوند. مانند الیزا . البته در مواردی ماده ژنوم این باکتری(DNA) نیز ممکن است در خون بیمار جستجو شود که به این روش PCR گفته می شود.
سفیلیس به راحتی با آنتی بیوتیک درمان می شود اما در صورت عدم درمان می تواند باعث مشکلات جدی در سلامتی شود. یک مادر آلوده همچنین می تواند بیماری را به فرزند متولد نشده خود منتقل کند و باعث عواقب جبران ناپذیر در جنین شود.

برای انجام آزمایش RPR نیازی نیست شرایط ناشتایی را رعایت کنید. اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید بهتر است قبل از آزمایش خون در مورد آن با پزشک مشورت کنید. مصرق داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین قبل از آزمایش محدود یا قطع می‌شود.

یک تست خون RPR نرمال هیچ آنتی‌بادی خاصی را که به‌طور معمول موجب عفونت می‌شود نشان نمی‌دهد. با این حال، پزشک در صورت مشاهده نکردن آنتی‌بادی نمی‌تواند احتمال ابتلا به سفلیس را به‌طور کامل رد کند.
هنگامی که به این بیماری آلوده شدید مدت زمانی طول خواهد کشید تا سیستم ایمنی بدن آنتی‌بادی‌های لازم را تولید کند. اندکی پس از عفونت، آزمایش احتمال دارد آنتی‌بادی را نشان ندهد و در واقع جواب Negative در این جا منفی کاذب خواهد بود.
منفی‌های کاذب معمولا در مراحل اولیه و انتهای عفونت بیشتر دیده می‌شوند. از آن طرف افرادی که در مرحله ثانویه (میانی) عفونت قرار دارند، نتیجه آزمایش RPR تقریبا همیشه مثبت یا Positive است.
آزمایش RPR همچنین می‌تواند نتایج مثبت کاذب ایجاد کند. بعضی از شرایطی که می‌تواند باعث ایجاد یک مثبت کاذب شود شامل موارد زیر است:
• ایدز
• بیماری لایم
• مالاریا
• لوپوس
• انواع خاصی از ذات‌الریه، به ویژه آن‌هایی که با سیستم ایمنی آسیب‌دیده همراه هستند.
اگر نتیجه تست آر پی آر منفی است، امکان دارد پزشک از شما بخواهد چند هفته صبر کنید، سپس مجددا برای آزمایش اقدام کنید، در صورتی که طبق نظر پزشک در معرض خطر برای بیماری سفلیس قرار دارید.
برای اطمینان از نبود مثبت کاذب، پزشک قبل از شروع درمان، با آزمایش دیگری وجود آنتی‌بادی‌ها علیه باکتری عامل سفلیس را تایید می‎کند. یکی از این آزمایش‌ها، آزمایش جذب آنتی‌بادی فلورسنت ترپونمال (FTA-ABS) نام دارد.

1 – تفاوت آزمایش RPR و تست VDRL چیست؟
در واقع تست پی آر پی به عنوان تستی که پیشرفته‌تر از VDRL است مورد استفاده قرار می‌گیرد. آزمایش RPR بدون استفاده از میکروسکوپ انجام می‌شود. نتیجه را می‌توان با چشم غیر مسلح نیز مشاهده کرد.
در مقابل، آزمایش VDLR برای پی بردن به نتایج آزمایش به میکروسکوپ نیاز دارد. بیشترین آزمایش‌ها برای تشخیص سفلیس با PRP انجام می‌شود، چون انجام آن از Vdrl راحت‌تر است.
در هر دو آزمایش RPR و VLDR از خون به عنوان نمونه برای تشخیص سفلیس استفاده می‌شود. با این حال‌، در مراحل آخر سفلیس، زمانی که سیستم عصبی مرکزی درگیر می‌شود و آن را نوروسفیلیس می‌نامند. VDLR تنها آزمایشی است که در این مرحله با بررسی مایع مغزی نخاعی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

2 – بیماری‌های پیش زمینه‌ای تاثیر گذار در نتیجه آزمایش RPR کدامند ؟
به‌طور کلی آزمایش RPR برای غربالگری بیماری سفلیس مورد استفاده پزشکان قرار می‌گیرد، پس تنها بیماری پیش زمینه‌ای که می‌تواند در جواب نهایی این تست تاثیرگذار باشد بیماری سفلیس خواهد بود.

3 – علائم سفلیس چیست ؟
طبیعتا وقتی فردی به بیماری سفلیس مبتلا است و آنتی‌بادی مربوط به این بیماری در خون فرد موجود است. اختلالات و علائم بالینی خاصی در پی این مشکل بروز خواهد کرد.
به عنوان مثال در افرادی که به بیماری سفلیس مبتلا هستند علائم بالینی زیر بروز پیدا می‌کند:
• غدد و برجستگی و یا زخم روی آلت تناسلی و ناحیه مقعدی
• زخم‌های ماندگار پوستی
• سکته
• مشکلات قلبی
• مننژیت
• از دست دادن شنوایی و بینایی
• زوال عقل
• از دست دادن حس پوستی
• ناتوانی جنسی در مردان
• بی اختیاری مثانه
پزشک می‌تواند علاوه بر استفاده از جواب آزمایش با مشاهده این علائم و اختلالات تشخیص دهد که فرد مبتلا به سفلیس شده است یا خیر و سپس روند درمان لازم را مطابق با شرایط فرد آغاز کند.

واتساپ
تلگرام
اینستاگرام
پشتیبانی آزمایشگاه صبا