عفونت‌های قارچی و آزمایش کشت قارچ

آزمایش کشت قارچ به تشخیص عفونت‌های قارچی گفته می‌شود. این آزمایش به بررسی مشکلات سلامتی ناشی از قرار گرفتن در معرض قارچ (بیش از یک قارچ) می‌پردازد.
قارچ نوعی میکروب است که در هوا ، خاک و گیاهان و حتی بدن ما زندگی می‌کند. بیش از یک میلیون نوع مختلف قارچ وجود دارد. بیشتر آنها بی خطر هستند ، اما چند نوع قارچ می‌توانند باعث عفونت شوند.

دو نوع اصلی عفونت قارچی وجود دارد:​

سطحی (بر قسمت های خارج بدن تأثیر می گذارد)​
سیستمیک (سیستم های داخل بدن را تحت تأثیر قرار می دهد).​
​

۱ – عفونت های قارچی سطحی

عفونت های قارچی سطحی بسیار شایع هستند. آنها می توانند روی پوست ، ناحیه تناسلی و ناخن ها تأثیر بگذارند. عفونت های سطحی شامل پای ورزشکار ، عفونت های مخمر واژن و کرم حلقوی است که کرم نیست بلکه قارچی است که می‌تواند باعث ایجاد بثورات دایره ای روی پوست شود.

اگرچه این مشکل زیاد جدی نیست ، اما عفونت های سطحی قارچی می توانند باعث خارش ، جوش های پوستی و سایر شرایط ناراحت کننده شوند.
​

۲ – عفونت های قارچی سیستمیک

عفونت های قارچی سیستمیک می توانند بر ریه ها ، خون و سایر سیستم های بدن شما تأثیر بگذارند. این عفونت ها می توانند کاملاً جدی باشند.
بسیاری از قارچ های مضر بیشتر افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف را تحت تأثیر قرار می دهند. برخی دیگر مانند اسپوروتریکس (sporothrix schenckii ) معمولاً افرادی را که با خاک و گیاهان کار می کنند تحت تأثیر قرار می دهند.
این قارچ ها از طریق گزش یا خراش حیوانات ، (اغلب از طریق گربه) افراد را آلوده می‌کنند. عفونت اسپوروتریکس ممکن است باعث زخم های پوستی ، بیماری ریوی یا مشکلات مفصلی هم بشود.
با آزمایش کشت قارچ می توان عفونت های قارچی سطحی و سیستمیک را تشخیص داد.
​

عفونت های قارچی سطحی بسیار شایع هستند. آنها می توانند روی پوست ، ناحیه تناسلی و ناخن ها تأثیر بگذارند.

​
موارد استفاده از آزمایش کشت قارچ​

در حالی که از روش‌های سریع‌تری برای تشخیص عفونت‌های قارچی رایج مانند کرم حلقوی یا پای ورزشکار استفاده می‌شود، کشت خراش دادن از ناحیه آسیب‌دیده، ابزاری برای تشخیص نوع قارچ‌های موجود است.
کشت ها، آزمایش هایی هستند که از یک ظرف و نوعی ماده استفاده می کنند که می تواند رشد چیزهایی مانند قارچ ها و باکتری ها را امکان پذیر کنند. نمونه ای از مایع یا بافت روی این ماده قرار می گیرد که شرایط رشد ایده آلی را ارائه می دهد. این به این معنی است که اگر باکتری یا قارچ در نمونه مورد آزمایش وجود داشته باشد، به رشد آنها در ماده کشت ادامه خواهد داد.

علاوه بر تایید وجود عفونت قارچی، یک کشت همچنین می تواند به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما کمک کند تا دقیقاً تشخیص دهد کدام نوع قارچ عامل عفونت شما بوده است. از کشت ها می توان برای تشخیص عفونت های قارچی سطحی و سیستمیک استفاده کرد و حتی به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما کمک کند تا گزینه درمانی احتمالی شما را برای مبارزه با آن نوع خاصی از قارچ ها را تجویز کند.
​

عفونت های قارچی سیستمیک می توانند بر ریه ها ، خون و سایر سیستم های بدن شما تأثیر بگذارند.

​
چرا به آزمایش کشت قارچ نیاز داریم؟​

اگر علائم عفونت قارچی را دارید ، پزشک یا بیمارستان شما ممکن است آزمایش کشت قارچ را تجویز کند. علائم بسته به نوع عفونت متفاوت است. علائم عفونت قارچی سطحی شامل موارد زیر است:​

جوش قرمز​
خارش پوست​
خارش یا ترشح در واژن (علائم عفونت مخمر واژن)​
لکه های سفید داخل دهان (علائم عفونت مخمر دهان ، به نام برفک)​
ناخن های سخت یا شکننده​

علائم عفونت قارچی سیستمیک

عفونت های سیستمیک، عفونت هایی هستند که در داخل بدن ایجاد می شوند و می توانند کل بدن شما را تحت تاثیر قرار دهند. این عفونت ها به ویژه برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، جدی تر هستند. گاهی اوقات به این عفونت‌های فرصت‌طلب گفته می‌شود، زیرا زمانی رخ می‌دهند که یک قارچ یا باکتری معمولی در حالت ضعیف از بدن غلبه کند.

علائم عفونت های قارچی سیستمیک می تواند شامل موارد زیر باشد:​

لرز​
تب​
سردرد​
درد عضلانی​
حالت تهوع​
تغییر در ضربان قلب​

​
در طول آزمایش کشت قارچ چه اتفاقی می‌افتد؟​

قارچ‌ها می‌توانند در نقاط مختلف بدن ایجاد شوند. آزمایش‌های کشت قارچ در جایی که احتمال وجود قارچ وجود دارد انجام می‌شود. رایج‌ترین انواع تست‌های قارچی و کاربرد آن‌ها در زیر ذکر شده است.
​

اگر علائم عفونت قارچی را دارید ، پزشک یا بیمارستان شما ممکن است آزمایش کشت قارچ را تجویز کند.

​
خراش دادن پوست یا ناخن​

برای عفونت‌های سطحی پوست یا ناخن استفاده می‌شود.

روش تست:
کارشناس آزمایشگاه از ابزار خاصی برای گرفتن نمونه کوچکی از پوست یا ناخن‌های شما استفاده می‌کند.
​

تست سواب​

برای تشخیص عفونت‌های قارچی در دهان یا واژن استفاده می‌شود. همچنین ممکن است برای تشخیص برخی عفونت‌های پوستی استفاده شود.

روش تست:
کارشناس آزمایشگاه از یک سواب مخصوص برای جمع آوری بافت یا مایع از دهان، واژن یا زخم باز استفاده می‌کند.
​

آزمایش خون​

برای تشخیص وجود قارچ در خون استفاده می‌شود. آزمایش خون اغلب برای تشخیص عفونت‌های قارچی جدی‌تر استفاده می‌شود.
روش تست:
کارشناس آزمایشگاه از شما نمونه خون دریافت می‌کند. نمونه اغلب از ورید بازوی شما گرفته می‌شود.

​
آزمایش ادرار​

برای تشخیص عفونت‌های جدی‌تر و گاهی اوقات برای کمک به تشخیص عفونت قارچی واژن استفاده می‌شود.
روش تست:
طبق دستور پزشک، نمونه ادرار استریل را در ظرفی ارائه می‌دهید.
​

کشت خلط​

خلط مخاط غلیظی است که از ریه‌ها سرفه می‌شود. با تف یا بزاق متفاوت است. این روش برای کمک به تشخیص عفونت‌های قارچی در ریه‌ها استفاده می‌شود.

روش تست:
ممکن است از شما خواسته شود که خلط را طبق دستور ارائه دهنده خود در ظرف مخصوصی با سرفه بیرون بیاورید.
پس از جمع آوری نمونه شما، برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می‌شود. ممکن است فوراً به نتایج خود نرسید. کشت قارچی شما باید به اندازه کافی قارچ داشته باشد تا پزشک شما تشخیص دهد. در حالی که بسیاری از انواع قارچ‌ها در طی یک یا دو روز رشد می‌کنند، برخی دیگر ممکن است چند هفته طول بکشد. مدت زمان بستگی به نوع عفونت شما دارد.
​

برای تشخیص عفونت های سطحی پوست یا ناخن استفاده می شود

​
آزمایش کشت قارچ چگونه انجام می شود؟​

وقتی نوبت به انجام کشت قارچ می رسد، آمادگی کمی وجود ندارد. اگر علائم شما در یک منطقه صعب العبور هستند، ممکن است بخواهید لباسی بپوشید که هنگام ورود برای آزمایش به راحتی درآورید.
چندین شرکت برای شناسایی وجود عفونت قارچی آزمایشاتی را در خانه انجام می دهند و برخی از مردم معتقدند که حتی می توانید قارچ ها را در بزاق خود با تف کردن در فنجان تشخیص دهید. در حالی که این آزمایش‌ها آسان و راحت هستند و ممکن است وجود نوعی قارچ یا مخمر را نشان دهند، اما اطلاعات زیادی در مورد میزان قارچ در بدن شما یا نوع ایجاد علائم شما ارائه نمی‌دهند.

خطرات و عوارض جانبی کشت قارچ حداقل است. ممکن است در حین کشت سواب یا خلط ناراحتی داشته باشید و جمع آوری خون ممکن است باعث ایجاد درد و کبودی در محل دسترسی به رگ شما شود.
در غیر این صورت، بزرگترین خطر می تواند ناشی از خراشیدن پوست باشد، اما می تواند منجر به خونریزی خفیف، درد یا التهاب برای مدت کوتاهی پس از انجام آزمایش شود.

​
آیا خطری برای آزمایش عفونت قارچی وجود دارد؟​

انجام هر یک از انواع مختلف آزمایش کشت قارچ خطر بسیار کمی دارد. اگر نمونه‌ای از پوست شما گرفته شده باشد، ممکن است کمی خونریزی یا درد در محل داشته باشید. در صورت انجام آزمایش خون، ممکن است درد خفیفی یا کبودی در نقطه‌ای که سوزن گذاشته شده است داشته باشید، اما بیشتر علائم به سرعت از بین می‌روند.
​

انجام هر یک از انواع مختلف آزمایشات کشت قارچ خطر بسیار کمی دارد.

نتیجه آزمایش عفونت قارچی

اگر قارچ در نمونه شما یافت شد، احتمالاً به این معنی است که شما یک عفونت قارچی دارید. گاهی اوقات کشت قارچ می‌تواند نوع خاصی از قارچ عامل عفونت را شناسایی کند. ممکن است پزشک شما به آزمایش‌های اضافی برای تشخیص نیاز داشته باشد. گاهی اوقات آزمایش های بیشتری برای کمک به یافتن داروی مناسب برای درمان عفونت تجویز می شود. این تست ها را تست های “حساسیت” یا “آلرژی” می‌نامند. اگر در مورد نتایج خود سؤالی دارید، با پزشک صحبت کنید.

به روزرسانی : ۹ مرداد ۱۴۰۱

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳

نوشته عفونت‌های قارچی و آزمایش کشت قارچ اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

مالاریا و تشخیص آزمایشگاهی

مالاریا یک بیماری انگلی است. این انگل از طریق نیش پشه‌های آلوده، به انسان انتقال می‌یابد. افراد دارای این انگل، معمولا دارای این علائم می باشند: احساس ناخوشی و تهوع شدید، تب بالا، لرز. هر ساله، نزدیک به ۲۱۰ میلیون نفر به این بیماری مبتلا می‌شوند و حدود ۴۴۰ هزار نفر بر اثر این بیماری می‌میرند. عمده‌ی افرادی که بر اثر ابتلا به این بیماری از دنیا می‌روند، کودکان خردسال در آفریقا می‌باشند.

مالاریا در کجا شایع است؟

این بیماری در مناطق دارای آب و هوای معتدل شایع نیست؛ اما با این حال، مالاریا در نواحی گرمسیر و نیمه گرمسیر رایج می باشد. مسئولان بهداشت جهانی، در حال تلاش هستند تا میزان بروز این بیماری را با توزیع پشه بند کاهش دهند؛ بدین صورت که این پشه بندها افراد را در حالیکه خوابند، در برابر نیش پشه محافظت می‌کنند. دانشمندان در سراسر جهان در حال تلاش برای تولید واکسن مالاریا هستند تا از وقوع این بیماری جلوگیری کنند.

اگر می‌خواهید به مکان‌هایی که مالاریا در آن شایع است، سفر کنید، لازم است تا اقداماتی را برای جلوگیری از گزیدگی توسط پشه انجام دهید. این اقدامات شامل پوشیدن لباس‌های محافظ، استفاده از حشره‌ کش و خوابیدن زیر پشه بند می‌باشد. همچنین، بسته به جایی که به آن سفر می‌کنید و عوامل خطر فردی (risk factors) شما برای این بیماری، ممکن است نیاز باشد قبل و بعد از سفرتان، از روش‌های پیشگیری دارویی استفاده کنید. در حال حاضر، بسیاری از انگل‌های مالاریا به رایج ترین داروهایی که برای درمان این بیماری مصرف می‌شود، مقاوم هستند.
​

این بیماری در مناطق دارای آب و هوای معتدل شایع نیست.

چه عواملی باعث مالاریا می شوند؟

اگر پشه ای که به انگل پلاسمودیوم آلوده شده باشد ، می تواند شما را به مالاریا مبتلا کند. در کل چهار نوع انگل مالاریا وجود دارد: Plasmodium vivax ، P. ovale ، P. malariae و P. falciparum.
P. falciparum باعث شکل شدیدتر بیماری است و کسانی که به این نوع مبتلا می شوند خطر مرگ بیشتری دارند. مادر آلوده می تواند از بدو تولد بیماری را به کودک خود نیز منتقل کند که به عنوان مالاریای مادرزادی شناخته می شود.

مالاریا از طریق خون منتقل می شود، بنابراین از طریق موارد زیر نیز قابل انتقال است:​

پیوند اعضا​
تزریق خون​
استفاده از سوزن یا سرنگ مشترک​

بیماری مالاریا چگونه منتقل می‌شود؟​

معمولاً افراد با نیش پشه آنوفل ماده به مالاریا مبتلا می‌شوند. تنها پشه‌هایی که قبلا یک فرد آلوده را نیش زده باشند، می‌توانند باعث انتقال شوند. هنگامی که پشه یک فرد مبتلا را نیش می‌زند، خون حاوی انگل‌های میکروسکوپی مالاریا وارد بدن پشه می‌شود. حدود یک هفته بعد، زمانی که پشه فرد سالمی را نیش بزند، این انگل‌ها با بزاق پشه مخلوط و وارد بدن فرد می‌شوند.

از آنجایی که این انگل در گلبول‌های قرمز خون فرد مبتلا یافت می‌شود، می‌تواند از طریق انتقال خون، پیوند اعضا یا استفاده مشترک از سوزن یا سرنگ آلوده به خون نیز منتقل شود. مالاریا همچنین ممکن است طی بارداری یا حین زایمان از مادر به جنین منتقل شود (مالاریا مادرزادی).
​

چه افرادی بیشتر در معرض خطر ابتلا به فرم شدید بیماری مالاریا یا مرگ هستند؟​

ساکنین مناطق با شیوع بالای مالاریا (افرادی که به شدت در معرض نیش پشه‌های آلوده به انگل پلاسمودیوم هستند).​
افرادی که نسبت به این بیماری مصونیت کمی دارند یا اصلاً مصونیت ندارند، مانند کودکان خردسال و زنان باردار یا افرادی که به مناطق با شیوع بالای مالاریا مسافرت می‌کنند.​
افراد فقیر ساکن در مناطق روستایی که به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی ندارند.​
در نتیجه همه این عوامل، تخمین زده می شود که ۹۰٪ از مرگ و میر ناشی از مالاریا در آفریقا و در کودکان زیر ۵ سال رخ دهد.​
​

علائم بیماری مالاریا​

ابتلا به مالاریا عموما به وسیله‌ی این نشانه‌ها و علائم شناسایی می‌شود:​

تب​
لرز​
سردرد​
حالت تهوع و استفراغ​
درد عضلانی و خستگی مفرط​

سایر نشانه‌ها و علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:​

عرق کردن​
درد در شکم یا قفسه‌ی سینه​
سرفه​

برخی از افراد دارای مالاریا ممکن است چرخه‌های “حملات” مالاریا را نیز تجربه کنند. این حملات معمولا با لرز آغاز می شوند، سپس تب بالا و بعد از آن تعریق رخ می‌دهد و در نهایت دمای بدن به حالت نرمال بر‌میگردد. علائم و نشانه‌ها معمولا در عرض چند هفته پس از گزیده شدن توسط پشه‌ی آلوده شروع می‌شوند. با این وجود، بعضی از انواع انگل‌های مالاریا می توانند تا یک سال به صورت نهفته در بدن شما باقی بمانند.
​

معمولاً افراد با نیش پشه آنوفل ماده به مالاریا مبتلا می‌شوند.

چگونه مالاریا تشخیص داده می شود؟

پزشک می تواند ابتلا به مالاریا را تشخیص دهد. او از شما شرح حال می گیرد و سفر اخیرتان به آب و هوای گرمسیری را بررسی می کند. معاینه فیزیکی نیز انجام خواهد شد.
پزشک می تواند تشخیص دهد که شما طحال یا کبد شما بزرگ شده است یا نه. اگر علائم این بیماری را دارید ، ممکن است پزشک آزمایش خون اضافی را برای تأیید تشخیص شما تجویز کند.

این تست ها نشان می دهد:​

آیا مالاریا دارید​
چه نوع مالاریایی دارید​
عفونت شما ناشی از انگلی است که در برابر انواع خاصی از داروها مقاومت دارد یا خیر​
بیماری باعث کم خونی شده است یا خیر​
این بیماری اندام های حیاتی شما را تحت تأثیر قرار داده است یا خیر​
عوارض تهدیدکننده زندگی مالاریا

مالاریا می تواند باعث بروز عوارض تهدید کننده زندگی شود. از جمله:​

تورم عروق خونی مغز یا مالاریای مغزی​
تجمع مایعات در ریه ها که باعث مشکلات تنفسی می شود​
نارسایی کلیه، کبد یا طحال​
کم خونی در اثر از بین رفتن گلبول های قرمز​
قند خون پایین​

تنها پشه‌هایی که قبلا یک فرد آلوده را نیش زده باشند، می‌توانند باعث انتقال مالاریا شوند.

​
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟​

اگر ساکن مناطق با شیوع بالای مالاریا هستیم یا به این مناطق سفر کرده باشیم، در صورت بروز علائم مالاریا، باید فوراً به پزشک مراجعه کنیم.

اگر احتمال ابتلا به مالاریا وجود داشته باشد، پزشک برای تأیید تشخیص، آزمایش خون درخواست می‌نماید. معمولا جواب آزمایش خون در همان روز آماده می‌شود و اگر مبتلا به مالاریا باشیم، باید درمان بلافاصله شروع شود.

​
آیا بیماری مالاریا درمان دارد؟​

تشخیص و درمان به موقع مالاریا، تقریباً همواره با بهبودی کامل همراه خواهد بود. درمان باید به محض تایید تشخیص شروع شود.

درمان مالاریا به عوامل مختلفی بستگی دارد:​

شدت بیماری​
گونه انگل مالاریای عامل عفونت​
سن​
وزن​
وضعیت بارداری​

داروهای ضدمالاریا هم برای درمان و هم برای پیشگیری از مالاریا استفاده می‌شوند. پزشک نوع دارو و مدت درمان را برای هر فرد تعیین می‌نماید.
​

راه‌های پیشگیری از بیماری مالاریا چیست؟​

بسیاری از موارد مالاریا با رعایت موارد زیر قابل پیشگیری هستند:​

پیشگیری از نیش: با استفاده از محصولات دافع حشرات، پوشاندن بازوها و پاها و استفاده از پشه‌بند و توری برای درب‌ها و پنجره‌ها، می‌توانیم از نیش پشه پیشگیری کنیم.​

تشخیص: در صورت بروز علائم، باید فورا به پزشک مراجعه کنیم.​

​
عوارض بیماری مالاریا چیست؟​

مالاریا یک بیماری جدی است که می‌تواند خیلی سریع تشدید شود و اگر به موقع درمان نشود، ممکن است، کشنده باشد.

عوارض جدی ناشی از بیماری مالاریا عبارتند از:​

کم خونی شدید: موجب ناتوانی گلبول‌های قرمز در حمل اکسیژن کافی به قسمت‌های مختلف بدن و در نتیجه خواب‌آلودگی و ضعف می‌شود.​
مالاریای مغزی: در موارد نادری، رگ‌های خونی کوچک مغز می‌توانند مسدود و باعث تشنج، آسیب مغزی و کما شوند.​
عوارض مالاریا معمولاً در زنان باردار، نوزادان، کودکان خردسال و سالمندان شدیدتر است.
​

تشخیص مالاریا​

برای تشخیص مالاریا، پزشک شما احتمالا سوابق پزشکی تان را بررسی کرده و بر روی شما معاینه‌ی فیزیکی انجام می‌دهد و برایتان آزمایش‌های خون را تجویز خواهد کرد. آزمایش‌های خونی، تنها راه برای تایید تشخیص مالاریا هستند. آزمایش‌های خونی مخصوص این بیماری، می‌توانند با نشان دادن موارد زیر به پزشکتان کمک کنند:
​

وجود انگل در خون، برای تایید این که آیا به مالاریا مبتلا هستید یا خیر​
نوع انگل مالاریایی که سبب بروز علائم در شما شد
آیا عفونت در شما توسط انگلی ایجاد شد که به داروهای خاصی مقاوم است یا خیر​
سایر آزمایش‌های خونی به تعیین این مساله کمک می‌کنند که آیا این بیماری منجربه عوارض جدی و شدید خواهد شد یا خیر.
تکمیل برخی از آزمایش‌های خون، چندین روز زمان نیاز دارد؛ در حالیکه برخی دیگر از این آزمایشات، می‌توانند نتایج را در کمتر از ۱۵ دقیقه به دستتان برسانند.
​

درمان مالاریا​

مالاریا با تجویز داروهایی که باعث کشتن انگل می‌شوند، درمان می‌شود. انواع داروها و طول درمان با توجه به موارد زیر متفاوت خواهد بود:​

نوع انگل مالاریایی که موجب عفونت در شما شده است​
شدت علائم شما​
سن شما​
باردار هستید یا خیر​
مشاهده مستقیم میکروسکوپی نمونه خون

ساده‌ترین راه تشخیص انگل، مشاهده مستقیم میکروسکوپی نمونه خون برای دیدن انگل مالاریا است که هنوز استاندارد طلایی برای تشخیص مالاریا است. تشخیص میکروسکوپی توسط رنگ‌آمیزی گسترش خون ضخیم و نازک روی اسلاید شیشه‌ای به دیدن انگل مالاریا منجر می‌شود. به‌طور خلاصه، انگشت بیمار با الکل تمیز، بعد خشک می‌شود و سپس در سمت نوک انگشتان با یک لانست استریل نوک‌تیز و یا سوزن، دو قطره خون بر روی یک لام شیشه‌ای قرار داده می‌شود.

برای آماده‌سازی یک لام خون غلیظ، یک قطره خون در یک حرکت دایره‌ای با گوشه‌ای از لام هم زده می‌شود. باید مراقب بود تا هنگام آماده‌سازی، نمونه بیش‌ازحد ضخیم نباشد و نیز باید اجازه دهیم تا بدون افزودن مواد ثابت‌کننده خشک گردد. ازآنجاکه گلبول‌های قرمز فیکس نشده‌اند با استفاده از قطره آب لیز می‌شوند. برای گسترش لام خونی نازک بلافاصله با لبه صاف از یک لام دیگر قطره خون را با زاویه ۴۵ درجه بین لام و سطح قطره بهم می‌زنیم و سپس لکه خون را با حرکات رفت‌وبرگشت سریع و یکنواخت در امتداد سطح لام تهیه می‌کنیم.

بعد ازآن این لام باید در مقابل هوا خشک شود و با متانول فیکس گردد. از آنجا که حجم زیادی از خون روی گسترش ضخیم قرار می‌گیرد بنابراین گسترش ضخیم خیلی حساس‌تر از گسترش نازک است (حداقل حدود ۴۰ انگل در μL یا یک انگل بر ۲۰۰ گلبول سفید وجود دارد)، با این ‌وجود نیاز به تخصص بیشتری برای مطالعه دارد.
​

برخی از افراد دارای مالاریا ممکن است چرخه‌های “حملات” مالاریا را نیز تجربه کنند.

اسمیر داخل جلدی

یکی دیگر از روش‌های تشخیص عفونت با مالاریا اسمیر داخل جلدی است که به‌وسیله سرسوزن اندازه ۲۵ سوراخ‌های باریکی در روی ساعد دست ایجاد می‌کنند. نباید از سوراخ خون تراوش کند ولی خونابه سرمی تحت‌تاثیر فشار روی یک لام شیشه‌ای قرار و اجازه می‌دهند تا در معرض هوا خشک شود و سپس با متانول فیکس می‌نمایند. این اسمیر ممکن است لکوسیت‌های حاوی رنگدانه را نشان دهد و نیز اشکال بالغ‌تری از پلاسمودیوم فالسیپاروم را مشخص می‌کند.

روش‌های مولکولی

واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) اجازه می‌دهد تا قسمت خاصی از یک منطقه انتخاب‌شده از ژنوم مالاریا تکثیر یابد. این روش بسیار اختصاصی و حساس است (۵-۱ انگل بر یک میلی‌لیتر خون) و قادر به تعیین ژنوتایپ می‌باشد. علاوه بر این آنالیز استفاده از PCR(SNP) تشخیص انگل‌هایی مقاوم به دارو و نیز عفونت‌های مخلوط را ممکن می‌سازد، بااین‌حال PCR گران بوده و نیازمند یک آزمایشگاه پیشرفته همراه با کارکنان مجرب و دوره‌دیده است.

روش‌های سریع

تشخیص آنتی‌ژن‌های انگل مالاریا در نمونه‌های انسانی مالاریا، نظیر هیستیدین غنی از پروتئین ۲ (HRP-II) یا لاکتات دهیدروژناز پلاسمودیوم (pLDH) را می‌توان با آزمایش سریع point-of-care که بر اساس روش ایمونوکروماتوگراف می‌باشد انجام داد. بسیاری از آزمایش‌های سریع به‌صورت تجاری در دسترس می‌باشند که ازآن جمله Para Sight F Paracheck ,Binax ,NOW و OptiMAL می‌باشند. بررسی بهتری از عملکرد تشخیصی روش‌های سریع برای تشخیص در جای دیگر ارائه ‌شد.

مزایای استفاده از این تست‌ها سریع بودن و حساسیت بالای آنها است. معایب آن‌ها نیز هزینه نسبتاً بالا، ناتوانی در تشخیص بعضی از گونه‌های مالاریا و تنوع زیاد محصولات آن‌ها می‌باشد. تست‌های بر پایه تشخیصی HRP II ممکن است نتایج مثبت در فاز نقاهت بیماری به دلیل باقی ماندن HRP II در خون بعد از پاک شدن انگل را بدهد.

روش بافی‌کوت کمی

یک روش برای شناسایی این انگل در خون محیطی است. این روش شامل رنگ‌آمیزی لایه سلول‌های قرمز سانتریفوژشده و فشرده کردن با آکریدین نارنجی تحت یک منبع نور ماوراءبنفش می‌باشد. به‌طور خلاصه خون از طریق سوراخ کردن انگشت در یک لوله هماتوکریت حاوی آکریدین نارنجی و ضدانعقاد جمع‌آوری می‌گردد. لوله هماتوکریت را ۱۲۰۰۰ دور در ۵ دقیقه سانتریفیوژ می‌کنند و بلافاصله با استفاده از میکروسکوپ مجهز به یک منبع نور UV مورد بررسی قرار می‌دهند. هسته انگل به رنگ فلورسانس سبز روشن و سیتوپلاسم آن به رنگ زرد نارنجی مشاهده می‌شود.

این آزمایش از لحاظ حساسیت شبیه به روش میکروسکوپی اسلاید خون ضخیم معمولی است و باید همراه با گسترش ضخیم خون برای غربالگری استفاده شود، بااین‌حال QBC نیازمند ابزار دقیق تخصصی است و دارای هزینه بسیار بالاتری از روش‌های میکروسکوپی و ضعیف در تعیین گونه و تعداد انگل می‌باشد.
​

تست‌های سرولوژی عفونت مالاریای سابق یا سابقه عفونت را تأیید می‌کند و در بررسی‌های اپیدمیولوژی و غربالگری نمونه‌های خون جمع‌آوری‌شده برای بانک‌های خون مفید هستند.

روش‌های سرولوژی

تست‌های سرولوژیکی برای تشخیص عفونت مالاریا بر اساس شناسایی آنتی‌بادی‌های تولیدشده علیه مراحل غیرجنسی خونی از انگل مالاریا استوار می‌باشند. اولین آزمون سرولوژیکی  برای تشخیص آنتی‌بادی مالاریا روش ایمونوفلورسانس (IFA) می‌باشد؛ در این روش از آنتی‌ژن مخصوص و یا آنتی‌ژن خام آماده چسبانده شده درروی یک اسلاید که در ۳۰- درجه سانتی‌گراد تا زمان استفاده نگه داشته شد استفاده می‌شود و به روش کمی هر دو آنتی‌بادیIgG و IgM در نمونه‌های سرم بیمار را بررسی می‌کنند.

تیتر بالاتر از ۱:۲۰ مثبت و آنهائی‌که کمتر از ۱:۲۰ هستند مشکوک و یا با اهمیت کم طبقه‌بندی می‌شوند. تیترهای بالاتر از ۱:۲۰۰ دلیل محکمی بر عفونت جدید می‌باشد. تست‌های سرولوژی عفونت مالاریای سابق یا سابقه عفونت را تأیید می‌کند و در بررسی‌های اپیدمیولوژی و غربالگری نمونه‌های خون جمع‌آوری‌شده برای بانک‌های خون مفید هستند، با این‌ وجود، ابزارهای لازم برای روش‌های سرولوژیکی جهت تشخیص عفونت حاد مالاریا محدود است و با توجه به تأخیر در تولید آنتی‌بادی‌ها، عدم‌ تأیید گونه و نیاز به میکروسکوپ فلورسنس (UV) مشکل است.

کشت انگل مالاریا

از روش‌های دیگر تشخیصی این بیماری می‌توان به کشت انگل به ‌صورت زنده و تشخیص پس از مرگ از طریق تشخیص انگل‌های مالاریا و یا مشاهده رنگدانه در لوکوسیت‌ها در کالبدشکافی از طریق بیوپسی بافت‌ها از نمونه مغز، طحال و اسمیر نازک استخوان اشاره کرد.

به روزرسانی : ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳

نوشته مالاریا و تشخیص آزمایشگاهی اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

سالمونلا (Salmonella)

سالمونلا باکتری باسیل گرم منفی است که در جوجه‌ها و تخم‌مرغ‌ها معمولاً وجود دارد. این بیماری عامل یکی از شایع‌ترین مسمومیت‌های غذایی می‌باشد. این عفونت می‌تواند تخمدان‌های پرنده را آلوده کند و قبل از تخم گذاردن پرنده، وارد تخم‌مرغ شود یا هنگام تخم گذاردن،در پوست تخم مرغ نفوذ کند. سالمونلا با پختن غذا از بین می‌رود ولی غذاهایی که حاوی تخم‌مرغ خام هستند (مانند سس مایونز) مشکل‌ساز خواهند بود. این بیماری از طریق تماس با پوست برخی از خزندگان مثل لاک‌پشت نیز قابل انتقال است. ۲۲۰۰ شکل از این باکتری تاکنون کشف شد که در ۳ گونه تقسیم می‌شوند که عبارت اند از:

۱.سالمونلا تیفی​
۲.سالمونلا کلراسوییس​
۳.سالمونلا انتریتیدیس​

اعضای خانواده سالمونلا از نظر مقاومت در برابر عوامل فیزیکی و شیمیایی شاخص هستند و به سختی نابود می‌شوند به‌طوری‌که شکل کلراسوییس آن شاخصی برای سنجش کیفیت ضدعفونی‌کنندها می‌باشند. سالمونلاها از طریق آب و غذای آلوده وارد دستگاه گوارش می‌شوند و به سطح سلول‌های اپیتلیوم مخاط روده متصل می‌گردند. سپس در واکوئل‌های درون این سلول‌ها وارد می‌شوند. اما گاهی نیز میان اتصالات میان سلولی وارد می‌گردند. باکتری‌ها در محل ورود تکثیر می‌شوند و چون توانایی عبور از لامینا پروپریا را دارند از آنجا به گردش خون وارد می‌شوند و در تمام قسمت‌های بدن منتشر می‌شوند.

آن‌ها بخش‌های مختلف سیستم لنفاوی را درگیر می‌کنند. در سلول‌های سیستم ماکروفاژ و رتیکلواندوتلیال وارد میشوند و تکثیر میشوند. یکی از بیماری‌ها که از طریق سالمونلا ایجاد می‌شود تب تیفویید یا همان حصبه می‌باشد که بیش‌تر از طریق آب و غذای آلوده سرایت می‌کند. حصبه را بیماری دستهای آلوده نامیده اند، چون شایعترین راه انتقال بیماری از راه دهان است.

​

سالمونلا از نظر مقاومت در برابر عوامل فیزیکی و شیمیایی شاخص هستند و به سختی نابود می‌شوند.

علائم و نشانه های عفونت سالمونلا چیست؟​

عفونت سالمونلا به طور معمول باعث:​

تهوع و استفراغ​
گرفتگی شکم​
اسهال (گاهی خونین)​
تب​
سردرد​

از آنجا که انواع مختلفی از بیماری ها می توانند این علائم را ایجاد کنند ، بیشتر پزشکان از آزمایش مدفوع برای تشخیص دقیق استفاده می کنند. عفونت های سالمونلا معمولاً بدون درمان پزشکی برطرف می شوند.​

نحوه انتقال این باکتری به چه صورت است؟

عفونت سالمونلا معمولا با خوردن گوشت، مرغ، تخم‌مرغ و یا محصولات تخم‌مرغی خام یا نیمپز ایجاد می‌شود.
​

عفونت سالمونلا معمولا با خوردن گوشت، مرغ، تخم‌مرغ و یا محصولات تخم‌مرغی خام یا نیمپز ایجاد می‌شود.

عوامل خطر برای عفونت سالمونلا را نام ببرید؟

افراد در معرض خطر بالاتر قرار دارند عبارتند از بچه‌ها، افراد مسن و آنهایی که سیستم ایمنی ضعیفی به علت ابتلا به HIV یا ایدز، سرطان یا درمان سرطان و سایر بیماریها را دارند. این باکتری می‌تواند منجر به مننژیت شود. سالمونلا می‌تواند از طریق مدفوع منتقل شود. نوزاد ممکن است پس از تولد اسهال و تب داشته باشد و خطر مننژیت را بیشتر کند. عفونت سالمونلا در تابستان بیشتر از زمستان است.

چرخه بیماری در بدن

​

افراد مبتلا به سالمونلوز می توانند عفونت را از چند روز تا چند هفته پس از آلوده شدن سرایت دهند.

​
​
آیا عفونت های سالمونلا مسری است؟​

بله . افراد مبتلا به سالمونلوز می توانند عفونت را از چند روز تا چند هفته پس از آلوده شدن سرایت دهند – حتی اگر علائم آنها تمام شود یا تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار بگیرند باز هم می توانند سبب انتقال این ویروس به اطرافیان گردند .​
چه کسانی در معرض خطر عفونت های سالمونلا هستند؟​
هرکسی که باکتری سالمونلا را بخورد صد در صد بیمار نخواهد شد. کودکان ، به ویژه نوزادان ، به احتمال زیاد از آن بیمار می شوند. سالانه حدود ۵۰،۰۰۰ مورد سالمونلوز در ایالات متحده گزارش می شود و حدود یک سوم موارد در کودکان ۴ سال یا کمتر است.​

نحوه تشخیص بیماری چگونه است؟

پزشک در مورد علائم، بیماریهای موجود، تغییرات در رژیم غذایی یا عادات سرو غذا، تماس با حیوانات و مسافرتی که اخیرا داشته‌اید سوالاتی خواهد کرد تا بتواند علت مشکل را بداند. اسهال و استفراغ معمولا نشانه عفونت روده‌ای است. آزمایش خون و مدفوع می‌تواند به تعیین علت عفونت کمک کند.

​

تغییر در رژیم غذایی یا عادات سرو غذا، تماس با حیوانات و مسافرتهای اخیر،احتمالات ابتلا به بیماری است.

بیماری چگونه درمان می یابد؟

علامت عفونت روده‌ای سالمونلا معمولا بدون درمان پس از حدود یک هفته از بین می‌رود.

ولی معمولا اقدامات زیر در رابطه با بیماری انجام میگیرد:

مایعات درمانی: درمان بر جایگزینی مایعات و الکترولیتها از طریق سرم تاکید دارد.

داروهای ضد اسهال: داروهایی همچون لوپرامید می‌توانند کرامپ شکمی را رفع کنند اما آنها ممکن است اسهال مرتبط با عفونت سالمونلا را بهبود دهند.

آنتی بیوتیکها: اگر پزشکتان به وارد شدن باکتریها به جریان خون یا داشتن بیماری شدید یا داشتن ضعف سیستم ایمنی آنتی بیوتیکهایی رو برای کشتن باکتریها تجویز کنند. آنتی بیوتیکها بدون عارضه نیستند. در حقیقت آنتی بیوتیکها ممکن است دوره‌ای که شخص باکتریها را حمل کرده و به دیگران منتقل می‌کند افزایش دهد و می‌توانند خطر عود آن را افزایش دهند.

نحوه پیشگیری از بیماری چگونه است؟

رعایت بهداشت برای پیشگیری از مسمومیت غذایی و عفونت سالمونلا بسیار مهم است.
​
تصویر میکروسکوپی از سالمونلا در نمونه مدفوع​

​

رعایت بهداشت برای پیشگیری از مسمومیت غذایی و عفونت سالمونلا بسیار مهم است.

​
چند روش دیگر برای محافظت از خانواده در برابر عفونت های سالمونلا :​

غذا را کاملاً بپزید. باکتری سالمونلا معمولاً در محصولات حیوانی یافت می شود و در اثر گرمای پخت می تواند از بین برود. تخم مرغ ، مرغ یا گوشت خام یا نیمپز استفاده نکنید. مایکروویو راهی مطمئن برای از بین بردن باکتری ها نیست. اگر باردار هستید ، به خصوص مراقب باشید تا از غذاهای نپخته خودداری کنید.​

تخم مرغها را با احتیاط کنترل کنید. از آنجا که باکتری های سالمونلا می توانند تخم مرغ های دست نخورده و ضد عفونی شده درجه A را نیز آلوده کنند ، آنها را به خوبی بپزید و از سرو تخم مرغ های له شده یا کنار آفتاب (با زرده های آبریزش) خودداری کنید.​

از غذاهایی که ممکن است حاوی مواد خام باشند خودداری کنید. سس سالاد سزار ، تیرامیسو دسر ایتالیایی ، بستنی خانگی ، موس شکلاتی ، تخم مرغ خام ، خمیر شیرینی که میتواند حاوی تخم مرغ خام باشد. شیر و آب غیر پاستوریزه نیز می تواند به سالمونلا آلوده شود.​

سطوح آشپزی را مرتباً تمیز کنید. گوشت های خام را از غذاهای پخته و آماده دور نگه دارید. پس از دست زدن به غذاهای خام ، دست ها ، تخته های برش ، پیشخوان ها و چاقوها را کاملا بشویید.​

از سلامت حیوانات خانگی اطمینان حاصل کنید . از تماس با مدفوع حیوانات خانگی به خصوص خزندگان خودداری کنید. دستان خود را پس از تماس با حیوانات کاملا بشویید و اطمینان حاصل کنید  هیچ خزنده ای در تماس با کودک نیست. حتی خزندگان سالم (به خصوص لاک پشت و ایگوانا) حیوانات خانگی ایمنی برای کودکان کوچک نیستند و نباید در خانه نوزاد باشند.​

در صورت بیماری به خصوص اگر استفراغ یا اسهال دارید برای دیگران غذا نپزید.​

غذا را خنک نگه دارید. غذای پخت شده را بیش از ۲ ساعت بعد از سرو (۱ ساعت در یک روز گرم) بیرون نگذارید و سریع آن را در یخچال کنید. همچنین ، یخچال خود را در زیر ۴۰ درجه فارنهایت (۴.۴ درجه سانتی گراد) تنظیم کنید​.

از غذاهایی که ممکن است حاوی مواد خام باشند خودداری کنید.

​
​
به روزرسانی : ۲۸ آذر ۱۴۰۰​
منابع :​
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳

نوشته سالمونلا (Salmonella) اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

باکتری های روده

حدود ۴۰ تریلیون باکتری در بدن وجود دارد که بیشتر آنها در روده یافت می شوند. در مجموع آنها به عنوان میکروبیوم روده شناخته می شوند و برای حفظ سلامت کلی بسیار مهم هستند. با این حال، انواع خاصی از باکتری ها در روده نیز می توانند در بسیاری از بیماری ها نقش داشته باشند.

عوامل زیادی از جمله مواد غذایی مصرفی می توانند بر نوع باکتری های موجود در دستگاه گوارش تاثیر بگذارند. به گزارش هلث لاین، در اینجا چند روش مبتنی بر علم برای بهبود باکتری های روده وجود دارد.
​

رشد بیش از حد باکتری های روده (SIBO)​

اگر تعداد زیادی از باکتری ها که اغلب از نوع روده بزرگ هستند مانند اکتروئیدها و E.coli به داخل روده کوچک نفوذ کنند بطوریکه تعداد باکتری موجود در روده کوچک بیش از ۱۰۰۰۰۰ باشد به آن سندرم رشد بیش از حد باکتری های روده می گویند.

همچنین به سندرم رشد بیش از حد باکتری های روده، سندرم حلقه ی کور نیز اطلاق می شود. اختلال در حرکات روده کوچک و کاهش ترشح اسید معده شایع ترین علل رشد بیش از حد باکتری های روده هستند. بهترین روش تشخیص این بیماری کشت بافت روده است. اگر تعداد باکتری های روده باریک بیش از ۱۰۰۰۰۰ باشد گفته می شود شخص به سندرم رشد بیش از حد باکتری های روده مبتلاست.
​

تشخیص های افتراقی سندرم رشد بیش از حد باکتری های روده​

دیابت ، جراحی معده ، بیماری سلیاک ، کمبود لاکتاز روده ، اختلال عملکرد تیروئید و سندرم روده تحریک پذیر

تظاهرات بالینی سندرم رشد بیش از حد باکتری های روده

آروغ ، درد شکم ، اسهال مزمن، افزایش نفخ و گاز در روده ، کم خونی ناشی از کاهش ویتامین B12 ، کمبود ویتامین های محلول در چربی A ، D ، E
، سوء جذب چربی و اسهال چرب بعلت اختلال عملکرد املاح صفراوی

زمانی که عملکرد این عضو از بدن دچار اختلال شود، به جای از بین بردن سموم آن‌ها را جذب می‌کند. به این ترتیب  مشکلاتی مانند سردرد، نفخ، یبوست، پایین آمدن سطح انرژی، بیماری‌های مزمن، خستگی و حتی افزایش وزن را برای فرد به همراه دارد؛ بنابراین با سم زدایی روده بزرگ می‌توان تا حد زیادی سلامت این ارگان مهم را حفظ کرد.

پاک‌سازی و تمیز کردن روده بزرگ از زمان یونان باستان قدمت دارد، اما در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ در آمریکا به خوبی شناخته شد. اخیرا، افراد اغلب از دمنوش‌ها، چای‌ها یا آبرسانی کردن روده برای رسیدگی به این ارگان استفاده می‌کنند. برخی از مطالعات ثابت کرده‌اند که تمیز کردن روده بزرگ برای سلامت کلی بدن خوب است. هدف از تمیز کردن روده بزرگ طراوت و شادابی بدن‌تان است.

​

زمانی که عملکرد این عضو از بدن دچار اختلال شود، به جای از بین بردن سموم آن‌ها را جذب می‌کند.

در این بخش نیز با مواد غذایی مرتبط با میکروبیوتای روده آشنا می شویم.

غلات کامل:

دستگاه گوارش انسان نمی‌ تواند فیبر را هضم کند. باکتری های موجود در روده بزرگ فیبر را تخمیر کرده و تولید اسید چرب کرده و از آن استفاده می ‌کنند این مورد از روده در برابر باکتری های مضر محافظت می کند.

سبزی های برگ سبز:

حاوی فیبر و یک نوع کربوهیدرات است که غذای باکتری های روده محسوب می شود.

موز:

موز حاوی «اینولین» است. اینولین یک نوع فیبر است که به رشد باکتری های روده کمک می کند.

پلی فنول ها:

غذاهای رنگی مانند میوه و سبزی های غنی از پلی فنول هستند. چای و قهوه نیز از منابع پلی فنول ها به حساب می آید.

پلی فنول های موجود در چای سبز با باکتری ‌های مضر مانند E.coli مقابله کرده و باعث کاهش علائم بیماری های التهابی روده و زخم پپتیک می‌ شود. پلی فنول ها رشد باکتری های مفید را نیز افزایش می دهد.

گوشت قرمز:

گوشت قرمز تاثیر منفی بر سلامت روده دارد. بنابراین خوب است سعی کنیم به جای گوشت قرمز از ماهی یا پروتئین های گیاهی مانند حبوبات استفاده کنیم و یا در صورت مصرف گوشت قرمز، قسمت های با چربی کمتر را انتخاب کنیم.

غذاهای سرخ شده به باکتری های مفید روده آسیب میزند:

در مطالعات بر روی حیوانات مشخص شد که روغن حرارت دیده موجود در غذاهای سرخ کردنی ممکن است به باکتری های مفید روده آسیب بزند.

الکل:

مصرف الکل تعادل باکتری های روده را از بین برده و باعث افزایش رشد باکتری های مضر می شود.

آنتی‌بیوتیک ها:

آنتی بیوتیک ها قادر به تمایز بین باکتری های خوب و بد نیستند؛ بنابراین همه آنها را از بین می برند. در مجموع آنتی بیوتیک ها تعادل باکتری های روده را از بین برده و باعث کاهش باکتری های مفید و افزایش رشد باکتری های مضر می شوند. به دلیل اینکه بعضی از باکتری ها در طول زمان به آنتی‌بیوتیک مقاومت می‌شوند و دیگر با دارو از بین نمی روند، می توانند باعث ایجاد یک بیماری سخت شوند. بنابراین باید از مصرف خودسرانه آنتی‌بیوتیک پرهیز شده و تنها در صورت تجویز پزشک مصرف شود.

آنتی بیوتیک ممکن است در گوشت حیوانات نیز وجود داشته باشد. دامداران ممکن است برای پیشگیری از عفونت دام، به آنها آنتی بیوتیک تزریق کنند. مصرف فرآورده های حیوانی حاوی باقی مانده آنتی بیوتیک باعث از بین رفتن باکتری های مفید روده می شود.

ورزش:

ورزش می ‌تواند باعث افزایش رشد بعضی باکتری های روده شود. تنوع در باکتری های روده باعث افزایش سلامتی و کاهش ریسک بیماری ها می شود. مطالعه ای در استرالیا نشان داد که ورزشکاران میکروبیوم متنوع تری دارند.

​

تمیز کردن روده بزرگ برای سلامت کلی بدن خوب است.

طیف متنوعی از مواد غذایی را بخورید.

صدها گونه باکتری در روده وجود دارد که هر کدام نقش خاصی در سلامتی ایفا می کنند و برای رشد به مواد مغذی متفاوتی نیاز دارند. به طور کلی، یک میکروبیوم متنوع یک میکروبیوم سالم است. زیرا هرچه تعداد بیشتری باکتری باشد فواید آنها برای سلامتی افزایش می یابد.

رژیم غذایی متشکل از انواع مختلف مواد غذایی می تواند منجر به ایجاد میکروبیوم متنوع تری شود. متاسفانه رژیم غذایی سنتی غربی تنوع چندانی ندارد و سرشار از چربی و قند است. در حقیقت، تخمین زدند ۷۵ درصد غذای جهان تنها از ۱۲ گونه گیاهی و پنج گونه حیوانی تولید می شود.

با این حال، رژیم های غذایی در برخی مناطق روستایی اغلب از منابع گیاهی مختلف متنوع تر و غنی تر هستند. به همین دلیل چند مطالعه نشان می دهند تنوع میکروبیوم روده در افراد مناطق روستایی آفریقا و آمریکای جنوبی بسیار بیشتر از افراد شهری در اروپا یا ایالات متحده است.​

رژیم غذایی متشکل از انواع مختلف مواد غذایی می تواند منجر به ایجاد میکروبیوم متنوع تری شود.

مقدار زیادی سبزیجات، حبوبات، لوبیا و میوه بخورید​.

• تمشک​
• کنگر فرنگی​
• نخود سبز​
• کلم بروکلی​
• نخود​
• عدس​
• لوبیا​
• غلات کامل​
• موز​
• سیب​

​

برای بهبود باکتری های روده غذاهای تخمیر شده بخورید.​

غذاهای تخمیر شده تحت تخمیر قرار گرفته اند، فرآیندی که طی آن قندهای موجود در آنها توسط مخمر یا باکتری تجزیه می شود. چند نمونه از غذاهای تخمیر شده عبارتند از:
​

• ماست​
• کیمچی​
• کلم ترش​
• کفیر​
• کامبوچا​
• تمپه​

بسیاری از این غذاها سرشار از لاکتوباسیلوس هستند، نوعی باکتری که می تواند برای سلامتی مفید باشد. تحقیقات نشان می دهند افرادی که زیاد ماست مصرف می کنند، لاکتوباسیلوس های بیشتری در روده خود دارند، همچنین این افراد دارای انتروباکتریاسیا کمتری هستند که نوعی باکتری مرتبط با التهاب و تعدادی از بیماری های مزمن است.به طور مشابه تعدادی از تحقیقات نشان می دهند مصرف ماست می تواند باکتریهای روده را بهبود بخشد و علائم عدم تحمل لاکتوز را کاهش دهد. علاوه بر این، ماست عملکرد و ترکیب میکروبیوم را نیز افزایش می دهد. با این حال، بسیاری از ماست ها به ویژه ماست های طعم دار حاوی مقدار زیادی قند هستند.

بهتر است ماست ساده و شیرین نشده یا ماستی طعم دار با حداقل قند اضافه که فقط از مخلوط شیر و باکتری ها تهیه می شود را انتخاب کنید. علاوه بر این، تخمیر شیر سویا باعث رشد باکتری های مفید مانند بیفیدوباکتریا و لاکتوباسیلوس ها می شود، در حالی که مقادیر برخی از سویه های مضر دیگر باکتری ها را کاهش می دهد، همچنین کیمچی برای فلور روده نیز مفید است.
​

مواد غذایی حاوی پری بیوتیک ها باعث رشد باکتری های مفید در روده می شوند.

محصولات پرو بیوتیک بخورید​.

مواد غذایی حاوی پری بیوتیک ها باعث رشد باکتری های مفید در روده می شوند. آنها عموما فیبر یا کربوهیدرات های پیچیده هستند که سلول های انسانی نمی توانند هضم کنند. در عوض، گونه های خاصی از باکتری ها در روده آنها را تجزیه کرده و برای سوخت استفاده می کنند. بسیاری از میوه ها، سبزیجات و غلات کامل حاوی پری بیوتیک هستند، اما می توان آنها را به تنهایی یافت.

​

در صورت امکان حداقل ۶ ماه به نوزاد شیر دهید​.

میکروبیوم نوزاد از بدو تولد شروع به رشد می کند. با این حال، مطالعات نشان می دهند نوزادان ممکن است حتی قبل از تولد در معرض برخی از باکتری ها قرار گیرند. در طول دو سال نخست زندگی میکروبیوم نوزاد به طور مداوم در حال توسعه و سرشار از بیفیدوباکترهای مفید است که می تواند قندهای موجود در شیر مادر را هضم کند.

طبق مطالعات نوزادانی که از شیر خشک تغذیه شدند در مقایسه با نوزادانی که از شیر مادر تغذیه کردند دارای میکروبیوم تغییر یافته با بیفیدوباکتر کمتری هستند. علاوه بر این، شیردهی با میزان کمتری از آلرژی، چاقی و سایر شرایط سلامتی همراه است که به دلیل تفاوت در میکروبیوتای روده است.

​

حداقل ۶ ماه به نوزاد شیر دهید.

در پایان​

باکتری های روده برای بسیاری از جنبه های سلامت بسیار مهم هستند. در حال حاضر بسیاری از مطالعات نشان می دهند اختلال در میکروبیوم می تواند منجر به بیماری های مزمن متعدد شود. بهترین راه برای حفظ میکروبیوم سالم مصرف طیف وسیعی از مواد غذایی تازه و کامل است که به طور عمده از منابع گیاهی مانند میوه ها، سبزیجات، حبوبات، لوبیا و غلات کامل دریافت می شود.

به روزرسانی :۲۰ آبان ۱۴۰۰

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳
۴.منبع شماره ۴
۵.منبع شماره ۵
۶.منبع شماره ۶
۷.منبع شماره ۷

نوشته باکتری های روده و روش های بهبود آن اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

بیماری کرون

بیماری کرون (Crohn’s disease) اغلب روده کوچک و به ندرت روده بزرگ را درگیر می کند؛

همچنین ممکن است دیگر مناطق دستگاه گوارش مانند دهان،

مری و معده را نیز تحت تاثیر قرار دهد.

التهاب مزمن، اساس بیماری کرون می باشد.

این التهاب می تواند باعث ایجاد تورم و زخم در نواحی مختلف روده شود.

علت ایجاد این بیماری چیست؟

علت این بیماری ناشناخته است اما به نظر می رسد که

این التهاب توسط باکتری های روده ایجاد می شود.

در حالیکه بسیاری از بیماری ها در نتیجه ی کاهش عملکرد دفاعی التهاب روی می دهند،

در بیماری کرون التهاب ایجاد شده فروکش نکرده و ادامه می یابد که همین امر سبب

ایجاد آسب های بعدی می شود.

ادامه روند التهاب می تواند به دلیل وجود عوامل محیطی مانند

باکتری و یا عوامل ژنتیکی تاثیر گذار بر سیستم ایمنی باشد.

 کرون چگونه بر روده اثر می گذارد؟

اولین نشانه بیماری کرون ایجاد زخم های کوچک (زخم های آفتی) در دیواره ملتهب روده است.

با گسترش این زخم ها تورم بافتی روی می دهد که

در نتیجه باعث سخت و باریک شدن روده خواهد شد.

در نهایت این باریک شدن روده می تواند سبب ایجاد اختلال در هضم غذا شود.

زخم های عمیق تر می توانند به طور کامل در دیواره روده نفوذ کرده وبا

ایجاد فیستول در ساختارهای مجاور مانند مثانه، واژن و دیگر بخش های روده باعث آسیب در این نواحی گردند.

علائم کرون را می شناسید؟

اصلی ترین علامت بیماری کرون درد شکمی و اسهال است.

از دیگرعلائم این بیماری التهابی می توان به تب و حساس شدن ناحیه شکمی اشاره کرد.

ازآنجا که ممکن است علائم بیماری با غذا خوردن تشدید شود،

دریافت غذا توسط بیمار کاهش یافته و همین امر سبب کاهش وزن و در مواردی فقر تغذیه ای می شود.

همچنین به دلیل خون ریزی دیواره روده و دفع خون در مدفوع، کم خونی (آنمی) ناشی از فقر آهن روی می دهد.

تشخیص بیماری کرون با معاینه فیزیکی:

پزشک با بررسی موارد ذیل می تواند شما را از وجود این بیماری آگاه سازد:

• بررسی سوابق خانوادگی
• اسهال به ویژه اسهال خونی
• تب
• درد و حساسیت در ناحیه شکم

تشخیص بیماری کرون با انجام تست های آزمایشگاهی:

ممکن است پزشک شما جهت تشخیص بیماری کرون، تست های آزمایشگاهی مرتبط

با علائم این بیماری را در خواست کند.

این آزمایشات با بررسی وجود عفونت ، التهاب و خون ریزی داخلی در بدن و سنجش سطح پروتئین ها،

آهن و مواد معدنی نقشی موثر در تشخیص دقیق این بیماری ایفا می کنند. این آزمایشات عبارتند از:

• تعیین سطح پروتئین
• سدیمان (ٍESR)
• سنجش میزان مواد معدنی
• تعیین میزان گلبول قرمز خون
• تعیین میزان گلبول سفید خون
• آزمایش وجود خون مخفی در مدفوع

نوشته بیماری کرون اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

استرینگ تست چیست ؟

استرینگ تست چیست و جزو کدام دسته از آزمایش ها قرار می گیرد ؟

این تست نوعی آزمایش است که برای تشخیص وجود انگل در بخش فوقانی روده کوچک استفاده میشود .

این انگل ها پس از ورود به بدن ، می توانند به وسیله غذاهای روده شما رشد کرده و زنده بمانند .

استرینگ تست یا آزمایش انگل شناسی چیست ؟

نتیجه غیر طبیعی در این آزمایش ممکن است به این معنی باشد که شما در سیستم گوارشی خود

giardia intestinalis  یا بیماری انگلی دیگری دارید .

انگل می تواند علائم زیر را ایجاد کند :

. تهوع

. استفراغ

. اسهال

. ناراحتی معده

. سایر مشکلات دستگاه گوارش

چه مواردی باعث ایجاد بیماری انگلی روده میشود ؟

هنگامی که تکه های خیلی کوچکی از مدفوع وارد دهان می شوند ، انگل های روده پخش میشوند .

ابتلا به بیماری انگلی ممکن است به روش های زیر صورت گیرد :

. خوردن غذا یا آب الوده مانند موارد زیر :

. بلعیدن آب الوده استخر ، دریاچه ، رودخانه ، تالاب یا جویبارها

. خوردن تصادفی چیزی که در تماس با مدفوع انسان یا حیوان است .

. خوردن غذای نپخته آلوده

. لمس سطوحی که ممکن است به مدفوع فرد مبتلا الوده باشد ، مانند وسایل حمام ، میزهای بچه ها یا سطل های پوشک و …..

. سفر به کشور های خارجی که بیماری انگلی در انها شایع تر است .

. عوض کردن پوشک

. حین رابطه جنسی دهانی یا مقعدی

انواع انگل روده ای

انگل ها انواع مختلفی دارد از جمله:

پروتوزوآها

این نوع تک سلولی هستند که می تواند به روده شما راه پیدا کند و باعث بیماری ها و علائمی همچون :

. اسهال مزمن

. اختلالات تغذیه ای

. خستگی

. سرگیجه

. درد مفاصل

. کهیر

انواع متداول انگل پروتوزوآ می‌تواند باعث ایجاد بیماری‌های مختلفی از جمله آمیبیازیس، ژیاردیازیس و کریپتوسپوریدیوز شود.

آمیبیازیس

این بیماری توسط انگل Entamoeba histolytica ایجاد می‌شود. علائم این بیماری شامل موارد زیر است:

. اسهال

. کرامپ معده

. تب

آمیبازیس در مناطقی که از نظر بهداشتی ضعیف هستند شایع است.

ممکن است شما با سفر به کشورهای در حال توسعه به آن مبتلا شوید.

ژیاردیازیس

این بیماری توسط انگل Giardia intestinalis، شایع‌ترین انگل در کشورهای پیشرفته ایجاد می‌شود.

کریپتوسپوریدیوز

این بیماری توسط انگل Cryptosporidium ایجاد می‌شود.

این انگل در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند شیوع بیشتری دارد، مانند:

. گیرندگان پیوند

. مبتلایان به ایدز

. کودکان خردسال کمتر از ۵ سال

هلمینت‌ها

هلمینت‌ها کرم‌های انگلی ریزی هستند که می‌توانند خود را به پوشش روده کوچک چسبانده و

باعث خونریزی و از دست دادن مواد مغذی شوند.

این کرم‌ها تمایل دارند در مناطقی از کشورهای در حال توسعه که فاقد امکانات کافی بهداشتی و آب هستند، رشد کنند.

هلمینت‌ها عبارتند از:

. کرم‌های پهن

. کرم‌های نواری

. کرم‌های حلقوی

مناطقی از جهان که هلمینت‌ها در آن‌ها بیشتر شایع است عبارتند از:

. آفریقا

. آسیا

. آمریکای لاتین

نوشته استرینگ تست چیست ؟ اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

آزمایش کشت و بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی

آزمایش کشت و بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی را در این مقاله از ازمایشگاه صبا  برای شما شرح خواهیم داد .

بهترین کسی که میتواند جواب ازمایش شما را خوانده و تحلیل نماید پزشک شماست .

توجه داشته باشید افراد عادی نباید بر اساس تحلیلهای خود یا اطرافیانشان از جواب از ازمایشها دست به اقدام های درمانی بزنند ،

اینکار تنها روند بهبودی خود را مشکل تر خواهند کرد .

اما با این وجود در این مقاله به بررسی و تفسیر جواب ازمایش کشت و بررسی انتی بیوتیکی خواهیم پرداخت :

بررسی آزمایشات کشت و بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی

Urine Culture

به معنی کشت ادرار

تشخیص :

عفونت ادراری – علائم عفونت ادراری مثل تکرر ادرار و سوزش ادراری

نقش:

در کشت ادرار باکتریها و قارچهای بیماریزا در ادرار و مجاری ادراری شناسایی می شود

Stool Culture

به معنی کشت مدفوع

تشخیص :

باکتری های بیماری زا در مجاری گوارشی – بروز اسهال چند روزه

نقش :

باکتری های موجود در نمونه مدفوع در پلیت آزمایشگاهی قرار داده می شوند تا رشد کنند و نوع آنها مشخص شود

Throat Culture

به معنی کشت گلو

تشخیص :

علت گلو درد چرکی – شناسایی باکتری عامل گلو درد چرکی – شناسایی استرپ گروه آ

نقش :

باکتری استرپتوکوک گروه آ شایعترین عامل ایجاد گلو درد چرکی است و قدرت ایجاد همولیز بتا دارد

Nasal Culture

به معنی کشت بینی هدف از کشت بینی تشخیص عامل عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی می باشد.

Susceptibility : Sensitivity Testing

به معنی تست حساسیت به آنتی بیوتی

تشخیص :

شناسایی عامل عفونت – بررسی حساسیت به آنتی بیوتیک ها – شناسایی آنتی بیوتیک های موثر

نقش :

در این آزمایش تاثیر داروها و آنتی بیوتیک ها در محیط آزمایشگاه بر روی باکتری بیماریزا بررسی می شود

آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا بعنوان یکی از بزرگترین آزمایشگاههای پاتوبیولوژی در

استان مازندران که در سال ۱۳۹۷ قدم به عرصه خدمات رسانی گذارد .

تماس با آزمایشگاه :

نوشته آزمایش کشت و بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

بررسی ازمایش سنگ کلیه و مجاری

بررسی ازمایش سنگ کلیه و مجاری  را در این مقاله از ازمایشگاه صبا  برای شما شرح خواهیم داد .

بهترین کسی که میتواند جواب ازمایش شما را خوانده و تحلیل نماید پزشک شماست .

توجه داشته باشید افراد عادی نباید بر اساس تحلیلهای خود یا اطرافیانشان از جواب از ازمایشها دست به اقدام های درمانی بزنند ،

اینکار تنها روند بهبودی خود را مشکل تر خواهند کرد .

اما با این وجود در این مقاله به بررسی و تفسیر جواب ازمایش سنگ کلیه و مجاری  خواهیم پرداخت :

آزمایشات بررسی سنگ کلیه و مجاری

Stone Analysis

به معنی تجزیه سنگ

حدود ۷۵ درصد از سنگ های کلیوی از جنس کلسیم اگزالات هستند که ۳۰ درصد از انها حاوی فسفات کلسیم

میباشند .

۳ تا ۵ درصد از سنگ های کلیوی از نوع اسیداوریک و کمتر از ۲ درصد از جنس سیستئین هستند تا ۲۰ درصد

از سنگ های کلیوی از نوع منیزیم امونیوم فسفات یا سنگ های عفونی می باشند .

فاکتور های خطر جهت تشکیل سنگ عبارتند از :

افزایش کلسیم خون ، رژیم های غنی از پروتئین و نمک ، حجم کم ادرار ، سابقه فامیلی مثبت ، عفونت دستگاه ادراری

نقرس ، فقدان منیزیم می باشد .

Oxalate (Urine)

به معنی اگزالات

وجود کریستال از نوع فسفات ، فسفات کلسیم و اگزالات نشانه ادرار قلیایی است .

ادرار اکثرا زمانی قلیایی میشود که نمونه ادرار در محیط باقی بماند که در این صورت ارزش کلینیکی ندارد .

اما گاه در کلیه کریستال های اگزالات تشکیل میشود که این ماده در اثر مصرف بالای ویتامین C و رسوب ان

و در نهایت تبدیل ان به اگزالات می باشد .

برخی مواد می تواند به تشکیل اگزالات کمک کند که از این جمله میتوان به سبزیجاتی مانند اسفناج و جعفری

کرفس (سبزیجات پهن برگ) و مصرف زیاد مغز بادام ،بادام زمینی ، مصرف زیاد توت ها و انگور و غلاتی مانند سویا

اشاره کرد .

همچنین از موارد دیگری که باعث تولید اگزالات می شود می توان به چای سیاه و کاکائو و جوانه گندم اشاره کرد .

Citrat (Urine)

به معنی سیترات

تشخیص :

سنگ های کلیوی کلسیمی – اسیدوز توبولار کلیوی

سیترات به طور طبیعی در ادرار دفع میشود .

مقادیر کمتر از میانگین سیترات در ادرار نشان دهنده یک خطر بالقوه برای شکل گیری و توسعه سنگ کلیه میباشد.

بیماران با سیترات ادراری پایین و بیماران با تشکیل سنگ جدید یا در حال رشد ممکن است از تعدیل در درمان

شناخته شده برای افزایش دفع ادراری سیترات بهره مند شوند .

سطوح بسیار پایین سیترات بررسی برای تشخیص احتمالی اسیدوز متابولیک مثل اسیدوز توبولار کلیوی را

پیشنهاد می کند .

نوشته بررسی ازمایش سنگ کلیه و مجاری اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

بررسی جواب ازمایش شناسایی عفونت های انگلی

بررسی جواب ازمایش شناسایی عفونت های انگلی را در این مقاله از ازمایشگاه صبا  برای شما شرح خواهیم داد .

بهترین کسی که میتواند جواب ازمایش شما را خوانده و تحلیل نماید پزشک شماست .

توجه داشته باشید افراد عادی نباید بر اساس تحلیلهای خود یا اطرافیانشان از جواب از ازمایشها دست به اقدام های درمانی بزنند ،

اینکار تنها روند بهبودی خود را مشکل تر خواهند کرد .

اما با این وجود در این مقاله به بررسی و تفسیر جواب ازمایش شناسایی عفونت های  انگلی خواهیم پرداخت :

ازمایشات شناسایی عفونت های انگلی

ToxoPlasma(IgG , IgM)

به معنی انگل توکسوپلاسما

تشخیص :

عفونت با انگل توکسوپلاسما – علائم شبیه به انفلاانزای خفیف – افراد دچار نقص ایمنی

نقش :

این انگل در گربه ها و خاک الوده وجود دارد .

انتقال ان به زنان باردار یا افراد دچار نقص ایمنی عوارض شدیدی دارد .

IgG :

این انتی بادی ۲هفته پس از ابتلا افزایش می یابد و تا ۳ ماه افزایش دارد  و تا چند سال در بدن می ماند .

IgM :

این انتی بادی ۱ هفته پس از ابتلا ایجاد میشود و تا ۳ ماه افزایش می یابد و پس از یکسال کاهش می یابد .

Hydatid Cyst Ab (Echinococcus)

به معنی کیست هیداتید

کیست هیداتید یک بیماری انگلی مشترک انسان و حیوان است .

عامل این بیماری کرم کوچک پهن به نام اکی نوکوکوس گرانولوزوس می باشد . میزبان اصلی این کرمها سگ سانان هستند .

سگ سانان الوده از طریق مدفوع خود ، تخم این کرمها را در مزارع پراکنده نموده ، باعث الودگی محیط می شوند .

چنانچه این تخمها توسط یک میزبان واسط تصادفی مانند گاو ، گوسفند ، بز ، شتر و یا انسان همراه با علوفه و

یا سبزی های خام نشسته خورده شوند جنینی که در این تخمها وجود دارد

خود را توسط گردش خون به کبد ، ریه ، مغز ، کلیه ، استخوانها و سایر بافتها می رساند و

در انجا کیست هایی به اندازه یک توپ کوچک و گاهی بزرگ تشکیل می دهد .

این کیست ها دارای دیواره ای سفید و سفت بوده و داخل ان مایعی بی رنگ وجود دارد .

معمولا این کیست در حین سونوگرافی دیده میشود .

Kala Azar (Leishmaniasis)

به معنی کالا ازاد

لیشمانیا سردسته ای است از تک یاخته تریپانوزوماتید و عامل بیماری لیشمانیوز می باشد .

این انگل ه از گروه تاژک داران خونی و بافتی هستند و به اشکال مختلف بروز می کنند .

عامل انتشار ان پشه خاکی است .

دیده شدن انگل (به فرم اماسیتگوت ) در گسترش تهیه شده از ضایعه پوستی تهیه شده با رنگ امیزی گیمسا ، نشان دهنده الودگی فرد به انگل است .

لیشیمانیازیس در بعضی مناطق دنیا اندمیک است .

لیشمانیازیس احشایی (کالا ازاد) توسط لیشمانیا دونووانی از طریق پشه خاکی به انسان منتقل شده و ماکروفاژ ها را الوده میکند .

نوشته بررسی جواب ازمایش شناسایی عفونت های انگلی اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

بررسی ازمایش شناسایی میکروب های مسری

بررسی ازمایش شناسایی میکروب های مسری را در این مقاله از ازمایشگاه صبا  برای شما شرح خواهیم داد .

بهترین کسی که میتواند جواب ازمایش شما را خوانده و تحلیل نماید پزشک شماست .

توجه داشته باشید افراد عادی نباید بر اساس تحلیلهای خود یا اطرافیانشان از جواب از ازمایشها دست به اقدام های درمانی بزنند ،

اینکار تنها روند بهبودی خود را مشکل تر خواهند کرد .

اما با این وجود در این مقاله به بررسی و تفسیر جواب ازمایش شناسایی میکروب های مسری  خواهیم پرداخت :

ازمایشات شناسایی میکروب های مسری

VDRL : RPR : Syphilis Test

به معنی سیفلیس

تشخیص :

علائم مشکوک به سفلیس – غربالگری زنان باردار

نقش :

سیفلیس یک بیماری مسری و مقاربتی است و برای جنین مشکلاتی ایجاد می کند و تشخیص ان درمان را اسان می کند .

Chlamydia (IgG , IgA)

به معنی کلامیدیا

تشخیص :

الودگی به کلامدیا – سقط جنین – خونریزی پیش از زایمان

نقش :

بیماری مقاربتی با منشا باکتریایی و بدون علایم بالینی که سیستم تولید مثل زنان را دچار اسیب می کند و از انجا که در بیشتر موارد بدون علائم بالینی است

تشخیص داده نمی شود .

اما انتقال ان از مادر به نوزاد ممکن است در نوزاد ایجاد مشکلاتی کند . کلامدیا به سادگی با انتی بیوتیک قابل درمان است .

IgG :

این انتی بادی مصونیت سیستم ایمنی را نشان می دهد و تا مدت ها در بدن باقی می ماند

IgA :

این انتی بادی عفونت را نشان می دهد و برای پیگیری درمان مناسب است .

Mono Test

به معنی مونو تست

بیماری منوکلئوز عفونی یک بیماری حاد ، مسری ، خوش خیم و خود محدود شونده سیستم رتیکولواندو تلیال می باشد .

اکثرا در گروه سنی ۱۵ تا ۲۵ سالگی و بیشتر در مدارس و سربازخانه ها دیده میشود .

انتقال این بیماری معمولا به وسیله سلول های الوده به ویروس که در بزاق افراد مبتلا فراوان است انجام می گیرد به همین دلیل این بیماری را بیماری بوسه (kissing disease)

نیز می گویند .

علائم بالینی این بیماری عبارتست از بیحالی به طور مداوم ، احساس ناخوشی (malaise) تب ، سردرد (معمولا در پشت حدقه چشم) ، التهاب شدید گلو ،

بزرگ شدن گره های لنفاوی گردن و بزرگ شدن کبد و طحال می باشد .

تغییرات هماتولوژی در بیماری منونوکلئور عفونی شامل افزایش تعداد لنفوسیت های خون است ۱۲ الی ۱۸ روز پس از ظهور علائم بالینی ظهور می کند .

تعداد  گلبول های سفید افزایش قابل ملاحظه ای نموده (بین ۱۰ تا ۲۰ هزار ) که بیش از ۲۰ درصد لنفوسیت های ان غیرطبیعی (Atypical) است .

عامل بیماری منونوکلئوز عفونی ، ویروس EBV  است .

FTA – ABS Treponemal (IgG , IgM)

به معنی انتی بادی تریپونمال

ترپونما پالیدوم به طور طبیعی در انسان ایجاد بیماری سیفلیس می کند .

سرایت بیماری اکثرا از راه مقاربت می باشد ولی بعضی از اوقات  غیر مقاربتی نیز میباشد .

مادر از راه جفت میتواند بیماری را به جنین منتقل نماید .

ترپونما از راه مخاط و خراش های جزئی پوست داخل بدن می گردد . دوره نهفتگی بیماری بطور متوسط ۳ هفته می باشد .

ازمایش FTA – IgG  برای تشخیص انتی بادی های اختصاصی ترپونمایی انجام می شود . تیتر IgG دلالت بر عفونت در گذشته می کند .

افزایش ۴ برابری تیتر بین نمونه های حاد و نقاهت دلالت بر عفونت اخیر می باشد .

ازمایش FTA – IgM  مثبت در نوزادان نمایانگر ابتلا به سیفلیس مادر زادی می باشد .

حتما باید نتیجه VDRL مثبت با این تست تایید شود .

ADA : Adenosin deAminase (Fluid , Serum)

به معنی انزیم ادنوزین دآمیناز

یک تست تشخیصی نیست ولی میتواند برای کمک به تشخیص عفونت مایکو باکتریوم توبر کلوزیس TB  در کنار ازمایش کشت AFB انجام شود .

ولی از انجا که ازمایش کشت باسیل بسیار زمان بر است میتوان از این ازمایش استفاده کرد .

میزان این انزیم در بیماران توبر کلوز نسبت به سایر بیماری های تنفسی کودکان بسیار بالاتر است .

Mycoplasma pneumoniae (IgG , IgM)

به معنی مایکوپلاسما پنومونیه

مایکوپلاسما کوچکترین ارگانیسم ازاد بیماریزا در انسان میباشند .

این تست در فردی با علائم شدید تنفسی که به علت عفونت باکتریایی شاخص نظیر ذات الریه پنوموکوکی نیست ، انجام میشود .

برخی از این علائم شامل سرفه بدون خلط (که ممکن است برای چند هفته باقی بماند ) ، تب ، گلو درد ، سردرد و درد عضلانی .

تست مایکوپلاسما برای تعیین اینکه ایا فرد در حال حاضر یا اخیرا عفونت مایکوپلاسما پنومونیه داشته است ، استفاده میشود .

این ازمایش انتی بادی IgM تولید شده در خون را در پاسخ به عفونت های مایکوپلاسما اندازه گیری می کند .

Listeria monocytogenes (IgG)

به معنی لیستریامونوسیتوژنز

خانواده لیستریا باکتریهای گرم مثبت هوازی بوده و از چندین سوش تشکیل شده اند که تنها سوش بیماریزا لیستریامونوسیتوژنز می باشد .

لیستریا مونوسیتوژنز عامل عفونتهای مننگوانسفالیتی و سپتی سمی (عفونت خون) در نوزادان می باشد .

همچنین این باکتری میتواند در افراد دچار نقص سیستم ایمنی عامل مولد مننژیت باشد .

عفونت به لیستریا در طول حاملگی موجب سقط جنین می شود .

الودگی به این باکتری در نوزادان در هفته اول به صورت سپتی سمی ،

پنومونی و بافت های گرانولوماتوز و در هفته دوم به بعد موجب علائم مننژیت مثل تهوع و گرفتگی عضلات می گردد

نوشته بررسی ازمایش شناسایی میکروب های مسری اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.