علائم اولیه بارداری

آزمایش های بارداری و سونوگرافی تنها راه های تعیین بارداری هستند اما علائم و نشانه های دیگری نیز وجود دارند که می توانید به دنبال آن ها باشید. از علائم اولیه بارداری تأخیر در بیش از یک دوره عادت ماهانه است که علاوه بر این شامل تهوع صبحگاهی، حساسیت به بو و خستگی نیز می شود. تشخیص نهایی بارداری توسط متخصص زنان و زایمان انجام می شود

علائم اولیه بارداری از چه زمانی آغاز می شوند؟

با اینکه ممکن است عجیب به نظر برسد اما اولین هفته بارداری مطابق با تاریخ آخرین دوره قاعدگی است. یعنی آخرین دوره قاعدگی فرد، حتی اگر باردار هم نبوده باشد، هفته اول بارداری محسوب می شود.
​

اولین هفته بارداری مطابق با تاریخ آخرین دوره قاعدگی است.

تاریخ زایمان مورد انتظار با استفاده از اولین روز آخرین دوره قاعدگی فرد محاسبه می شود. به همین دلیل، هفته های اول که ممکن است فرد علائمی نداشته باشد نیز جزو ۴۰ هفته ای بارداری حساب می شود. حال می توانید با جزییات با علائم اولیه بارداری آشنا شوید:​

شناخت علائم اولیه‌​

اولین نشانه‌های بارداری ممکن است چند هفتۀ اول پس از بارور شدن تخمک مشاهده شود. برخی از علائمی که می‌تواند نشان‌ دهنده بارداری باشد در زیر آمده است:

تأخیر در پریود:

عقب افتادن عادت ماهانه اولین علت باردار بودن خانم‌هایی است که برای بارداری اقدام کرده‌اند. بهتر است یک هفته پس از تأخیر پریودتان یک بیبی‌چک تهیه کنید یا خیلی بهتر است اگر برای انجام آزمایش خون به پزشکتان مراجعه کنید.

حساسیت بافت سینه و ورم پستان:

یکی از اصلی‌ترین علائم حاملگی حساس شدن و تورم پستان‌هاست. این تغییرات می‌تواند شامل بزرگ شدن پستان‌ها، نمایان شدن رگ‌ها و تغییر رنگ، ترشحات پستان‌ و برجستگی‌های تیره اطراف نوک پستان‌ باشد.

تهوع بارداری:

تهوع همراه با استفراغ یا بدون استفراغ نیز یکی از دلایل و علائم باردار بودن شماست که البته در تمام مادران باردار به یک اندازه و شدید نیست.
​

عقب افتادن عادت ماهانه اولین علت باردار بودن خانم‌هایی است که برای حاملگی اقدام کرده‌اند.

لکه‌بینی یا خونریزی:

خونریزی خفیف یا لکه‌بینی در مورد همهٔ خانم‌های حامله رخ نمی‌دهد.

تکرر ادرار:

افزایش و تکرر ادرار یکی از دلایل مشخص و شناخته‌شده در حاملگی است که اغلب از حدود هفته ششم حاملگی آغاز می‌شود.

خستگی:

داشتن حس خستگی شدید نیز یکی از علل حاملگی است که در دوران بارداری، به ویژه در سه ماهه اول بسیار شایع و ممکن است در اواخر بارداری نیز دوباره به وجود می‌آید.

ویار:

بیزاری نسبت به غذاها یا هوس غذایی یا حسایت به بوها و حساس شدن حس بویایی را ویار می‌نامند.

گرفتگی عضلات:

گرفتگی ماهیچه‌ها مثل شکم‌درد یا گرفتگی ماهیچه‌های پا هم یکی از علائم یا عوارض شایع دوران حاملگی است.

تغییرات خلقی:

نوسانات خلق‌وخو یکی از نشانه‌های حاملگی است که می‌توان طیف خفیف تا شدیدی داشته باشد. این تغییر شدید احساسات در بارداری کاملاً طبیعی است، بنابراین تلاش کنید تا در شرایط سخت و احساسی، ثبات شخصیت خود را با راهکارهای موجود برای کنترل احساس خود حفظ کنید.
علاوه بر اینها، دمای پایه بدن شما؛ یعنی درجه حرارت بدن بلافاصله هنگامی که هنگام صبح از خواب بیدار می‌شوید، نیز ممکن است بتواند سرنخ‌های اولیه بارداری را نشان دهد. دمای پایه بدن بلافاصله پس از تخمک‌گذاری افزایش می‌یابد و تا عادت ماهانه بعدی در همان سطح باقی می‌ماند. اگر شما نمودار دمای پایه بدن خود را به منظور تعیین زمان تخمک‌گذاری رسم کنید، افزایش ادامه‌دار آن بیش از دو هفته، ممکن است به این معنی باشد که شما باردار هستید.
​

علائم بارداری بعد از چند روز ظاهر می‌شود؟​

لقاح زمانی اتفاق می‌افتد که تخمک از تخمدان آزاد شده باشد. پس از انجام رابطه جنسی اسپرم در صورت رسیدن به تخمک، تخمک را بارور می‌کند. باروری تخمک حدوداً ۱۴ روز پس از شروع فرآیند قاعدگی اتفاق می‌افتد.

طبق بررسی‌های متخصصین لانه گزینی تخمک حدوداً ۶ تا ۷ روز پس از لقاح شروع می‌شود. در این زمان تخمک بارور است و به لایه داخلی رحم می‌چسبد. با چسبیدن تخمک به دیوار رحم امکان دارد که عروقی خونی دیواره رحم بشکنند و زن خونریزی خفیف و گرفتگی در رحم را احساس کند. به‌طورکلی علائم بارداری از هفته اول بعد از آخرین زمان قاعدگی خود را نشان می‌دهند.

شروع درد لگنی، گرفتگی خفیف و لکه بینی یک تا چند روزه از علائم اولیه آن به‌شمار می‌رود. در ادامه علائم اولیه بارداری را شرح می‌دهیم تا بتوانید تفاوتشان با علائم پریود را از هم تمیز دهید. دقت کنید این دو علامت مرتبط با هفته اول پس از لقاح است.

​

لقاح زمانی اتفاق می‌افتد که تخمک از تخمدان آزاد شده باشد. پس از انجام رابطه جنسی اسپرم در صورت رسیدن به تخمک، تخمک را بارور می‌کند.

​
هفته اول بارداری چه زمانی است؟​

در حقیقت هفته اول بارداری را نمی‌توان به‌طور یقین تشخیص داد و تعیین کرد. به‌طور معمول متخصصین پزشکی زنان هفته نخست حاملگی را از نخستین روز آخرین قاعدگی یک زن مشخص می‌کنند. خوب است بدانید در این مرحله زن واقعاً باردار نیست، شمارش هفته اول از آخرین دوره پریود برای این است که بتوانند تاریخ تخمینی بارداری را بدست بیاورند.
در ادامه به علائم اولیه حاملگی اشاره می‌کنیم، یعنی زمانی که واقعا لقاح انجام گرفته و هفت روز از لقاح گذشته است. این هفته پس از هفته اول آخرین پریود در واقع نخستین هفته حاملگی مادر بشمار می‌رود. اما اگر بخواهیم اولین و شایع‌ترین علامت حاملگی را به شما بگوییم، عقب افتادن قاعدگی است.

​
علائم بارداری در هفته اول بعد از لقاح چیست؟​

شایع‌ترین علائم بارداری در هفته‌های اول عبارت‌اند از:​

حالت تهوع با یا بدون استفراغ​
تغییرات سینه شامل حساسیت، تورم و یا سوزن سوزن شدن یا مشاهده سیاهرگ‌های آبی قابل توجه​
سردرد ناگهانی​
گر گرفتگی یا افزایش دمای نرمال بدن​
تکرر ادرار​
نفخ در شکم یا افزایش گاز معده​
احساس گرفتگی خفیف در لگن​
احساس خستگی و کسالت بدون فعالیت بدنی قابل توجه​
گرفتگی لگن بدون خونریزی و لکه بینی​
هوش غذایی یا بیزاری از مواد غذایی بخصوص​
تغییر خلقیات و کم شدن آستانه صبر​
افزایش حس بویایی​
احساس طعم فلز در دهان​

​
تفاوت علائم بارداری و پریود چیست؟​

خونریزی​

خونریزی پریود مداوم است و معمولاً لکه بینی ندارد اما خونریزی حاملگی تنها محدود به لک‌های کوچک و ترشحات صورتی رنگ است.
​

تغییرات خلقی​

پیش از پریود زن تحریک پذیر و بدخلق می‌شود و پس از پایان پریود این علائم از بین می‌روند. در حاملگی تحریک پذیری کج خلقی تا بدنیا آمدن کودک کم و بیش ادامه خواهد داشت.
​

تهوع​

تهوع صبحگاهی در قاعدگی چندان شایع نیست. در بارداری تهوع صبحگاهی یکی از روشن‌ترین علائم حاملگی محسوب می‌شود.
​

بیزاری از غذا​

پیش از شروع خونریزی پریود زنان تمایل به خوردن قندها و کربوهیدرات پیدا می‌کنند. در حاملگی شما به برخی از غذاها خیلی علاقمند می‌شوید و از برخی غذاها بیزار خواهید شد.
​

رژیم غذایی مناسب برای هفته اول بارداری​

رژیم غذایی هفته اول بارداری و به‌طور کلی ماه اول از اهمیت بالایی برخوردار است. لازم است مادر در رژیم غذایی خود مواد غذایی مفید را بگنجاند و به همان اندازه مواد غذایی مضر را حذف کند. مادر باید به اندازه کافی محصولات لبنی و منابع دیگر کلسیم، پروتئین، ویتامین D، اسید فولیک و چربی‌های سالم را مصرف کند.

برای رشد لوله عصبی جنین مادر باید غذاهای غنی از فولات همچون نخود، لوبیا، آووکادو، کلم بروکلی و اسفناج بخورد. مواد غذایی حاوی ویتامین‌های گروه B، ویتامین A، ویتامین K، ویتامین D و ویتامین E مانند تخم ماکیان میل کند. مصرف میوه‌ها و دانه‌های کامل را افزایش دهد چراکه حاوی فیبر، آهن، سلنیوم، فسفر، روی و منیزیم هستند، ضمناً به حد کافی از آجیل‌ها، غذاهای دریایی و گوشت قرمز نیز استفاده کند.

​
تست تشخیص خانگی بارداری​

علائم اولیه بارداری منحصر به بارداری نیست. برخی از آنها می‌تواند نشان‌ دهنده بیماری در شما باشد یا این که دوره عادت ماهانه شما در حال شروع است. همچنین ممکن است بدون تجربه کردن هیچ‌کدام از این علائم و نشانه‌ها هم باردار باشید. با این حال اگر یک دوره از عادت ماهانه شما اتفاق نیفتاده یا متوجه وجود هر یک از این سرنخ‌ها شده‌اید، بهتر است یک هفته بعد از زمان مورد انتظار برای شروع عادت ماهانه، یک baby check؛ بیبی چک، یا همان تست خانگی بارداری انجام دهید.
​

در حقیقت هفته اول حاملگی را نمی‌توان به‌طور یقین تشخیص داد و تعیین کرد.

اگر چرخه و روز پریود خودتان را ثبت نمی‌کنید، بهتر است سه هفته بعد از آخرین اقدام برای بارداری، نسبت به انجام تست خانگی حاملگی اقدام کنید. اگر پاسخ تست حاملگی خانگی شما مثبت باشد، یک قرار ملاقات با پزشک خود هماهنگ کنید تا پزشک با انجام آزمایش‌های لازم هرچه زودتر بارداری شما را تأیید و مراقبت‌های دوران بارداری را آغاز کند.
​

بهترین زمان برای انجام تست بارداری چه زمانی است؟​

برنامه ریزی درست این است که زن دقیقاً پس از مشاهده عقب افتادن قاعدگی آزمایش بارداری دهد. تست حاملگی ممکن است ۱۰ روز پس از رابطه جنسی، مثبت شود. اگر در ۱۰ روز نخست، حاملگی در تست مشخص نشود نباید خیلی نگران باشید؛ چراکه به طور معمول حدوداً ۳ هفته طول می‌کشد تا این هورمون به قدر کافی در ادرار مشاهده شود تا آزمایش حاملگی مثبت شود.

امروزه می‌توانید از تست‌های بارداری مقرون به‌صرفه‌تر و قابل اعتماد زیادتری استفاده کنید که بدون نسخه در دسترس هستند. با مشاهده علائم حاملگی می‌توانید از تست‌های خانگی نیز استفاده کنید. این تست ها می‌توانند در عرض چند دقیقه نشان دهند که زن باردار است یا خیر.
تست‌های خانگی در ۹۹ درصد مواقع دقت کافی در تشخیص را دارند. برای اینکه به درست بودن نتیجه تست کمک کنید بهتر است تست حاملگی را یک هفته بعد از عقب افتادن پریود انجام دهید. گاهی مادر پیش از یک هفته اول تست انجام می‌دهد و پاسخ آن منفی اعلام می‌شود، با وجود اینکه زن باردار است.

روش دوم آزمایش خون است که سطح هورمون HCG را در خون مشخص می‌کند. آزمایش خون بارداری نسبت به آزمایش ادرار قدرت تشخیص چند روز زودتر را دارد. پاسخ آزمایش خون بارداری ۴۸ ساعت پس از تست به دستتان می‌رسد.

به روزرسانی : ۱/۰۲/۱۴۰۱

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳
۴.منبع شماره ۴
۵.منبع شماره ۵

نوشته با علائم اولیه بارداری آشنا شوید اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

بیماری پره اکلامپسی

پره اکلامپسی زمانی است که در دوران بارداری یا پس از زایمان دچار فشار خون بالا و حداقل یکی از علائم مرتبط با آن، مانند پروتئین در ادرار می شوید. همچنین ممکن است سطوح پایین پلاکت ها، که سلول های خونی هستند که به لخته شدن خون شما کمک می کنند، یا نشانه هایی از مشکلات کلیوی یا کبدی داشته باشید. پره اکلامپسی معمولا بعد از هفته ۲۰ بارداری اتفاق می افتد. اما در برخی موارد زودتر یا بعد از زایمان اتفاق می افتد. اکلامپسی یک پیشرفت شدید پره اکلامپسی است. در این شرایط، فشار خون بالا منجر به تشنج می شود. مانند پره اکلامپسی، اکلامپسی در دوران بارداری یا به ندرت پس از زایمان رخ می دهد.

علائم و نشانه‌های پره اکلامپسی

علائم پره اکلامپسی بارداری علاوه بر تورم (ادم نیز نامیده می‌شود)، وجود پروتئین در ادرار و فشار خون بالا، عبارتند از:​

افزایش وزن طی ۱ یا ۲ روز به دلیل افزایش زیاد مایعات بدن​
درد شکم به ویژه در سمت راست و بالا​
سردردهای شدید​
تغییر در رفلکس‌ها​
کاهش ادرار یا قطع شدن آن​
سرگیجه​
استفراغ شدید و حالت تهوع​
تغییر بینایی مانند هاله‌های نور، اجسام شناور یا تاری دید​

پره اکلامپسی بارداری معمولاً نزیک به زایمان رخ می‌دهد و بعضاً تا بعد زایمان همراه مادر است. برخی از زنان مبتلا به پره اکلامپسی بارداری هیچ علائمی ندارند، بنابراین مهم است که برای بررسی منظم فشار خون و آزمایش ادرار به پزشک مراجعه کنید.
​

پره اکلامپسی بارداری معمولاً نزیک به زایمان رخ می‌دهد و بعضاً تا بعد زایمان همراه مادر است.

​
علائم چه زمانی ظاهر می‌شوند؟​

پره اکلامپسی می‌تواند در اوایل هفته ۲۰ بارداری اتفاق بیفتد، اما نادر است. علائم اغلب پس از هفته ۳۴ شروع می‌شود. در چند مورد دیده شده علائم پره اکلامپسی بعد از زایمان و طی ۴۸ ساعت پس از آن ایجاد می‌شود. معمولا خود به خود از بین می‌روند اما می‌تواند تا ۱۲ هفته پس از زایمان نیز وجود داشته باشند.

علت ایجاد مسمومیت بارداری چیست؟

علل مختلفی می‌تواند در ایجاد این عارضه در بارداری نقش داشته باشد. متخصصین بر این باورند این مشکل از جفت شروع می‌شود، اندامی که جنین را تمام دوران بارداری تغذیه می‌کند.

در اوایل بارداری رگ‌های خونی جدید ایجاد می‌شود و تکامل پیدا می‌کند تا خون را به‌طور موثری به جفت منتقل کند.

در خانم‌های مبتلا به مسمومیت بارداری، رگ‌های خونی به درستی رشد نکرده‌اند و عملکرد قابل قبولی ندارند.آنها باریک‌تر از رگ‌های خونی هستند و واکنش متفاوتی به سیگنال هورمونی نشان می‌دهند.

علل پیشرفت غیر طبیعی این عارضه ممکن است به شرح زیر باشد:​

عدم جریان خون کافی به رحم​
وارد شدن آسیب به رگ‌های خونی​
ایجاد مشکل در سیستم ایمنی​
ژن‌های خاص​
سایر اختلالات فشار خون در بارداری​

اختلال فشار خون در بارداری

پره اکلامپسی به عنوان یکی از چهار اختلال فشار خون در بارداری شناخته می‌شود که احتمال ایجاد آن در بارداری وجود دارد. سه مورد دیگر می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
​

پره اکلامپسی می‌تواند در اوایل هفته ۲۰ بارداری اتفاق بیفتد، اما نادر است. علائم اغلب پس از هفته ۳۴ شروع می‌شود.

​
– فشار خون بارداری​

خانم‌های مبتلا به فشار خون در بارداری که پروتئین اضافی در ادرار ندارند یا علائم دیگری در آنها مشاهده نمی‌شود. گاهی برخی از خانم‌های مبتلا به فشار خون بارداری در نهایت ممکن است دچار مسمومیت بارداری شوند.
​

– فشار خون مزمن​

این نوع فشار خون قبل از بارداری نیز در خانم‌ها وجود دارد یا قبل از هفته ۲۰ بارداری ایجاد می‌شود. از آنجایی که ممکن است علائمی نداشته باشند، تعیین زمان شروع این عارضه امری دشوار است.
​

– فشار خون مزمن همراه با پره اکلامپسی​

این وضعیت در خانم‌هایی رخ می‌دهد که قبل از بارداری سابقه فشار خون بالا دارند و پس از آن در بارداری دچار فشار خون بالا همراه با پروتئین در ادرار یا سایر عوارض هستند.
​

آیا بالا بودن فشار خون قبل از حاملگی خطر ابتلا به پره اکلامپسی راافزایش می دهد؟​

بلی. در صورتیکه بیمار قبل از حاملگی یا در طی نیمه اول حالگی فشار خون بالا داشته باشد مبتلا به فشار خون مزمن تلقی شده و باید از نظر فشار خون و همچنین علائم پره اکلامپسی و نیز عوارض دیگر تحت نظر باشد. زنان مبتلا به فشار خون مزمن که دچار پره اکلامپسی می شوند نسبت به زنانی که یکی از این دو عارضه را به تنهایی دارند در معرض خطرات بیشتری قرار دارند.
​
​

چه مشکلات دیگری خطر ابتلا به پره اکلامپسی را افزایش می دهند؟​

بروز پره اکلامپسی برای بار اول، در حاملگی اول شایع تر است. ابتلا به پره اکلامپسی نیز احتمال بروز آن را در حاملگی های بعدی تشدید می کند. هر چه پره اکلامپسی شدیدتر باشد و زودتر اتفاق بیفتد، خطر آن بیشتر است. در واقع، شروع پره اکلامپسی قبل از هفته ۳۰ حاملگی، خطر ابتلا مجدد را تا ۴۰% افزایش می دهد.

عوامل خطر دیگر عبارتند از:​

فشار خون مزمن (همانطور که در بالا گفته شد)​
بعضی از اختلالات انعقادی، دیابت، بیماریهای کلیوی، یا بعضی بیماریهای اتوایمون نظیر لوپوس​
سابقه خانوادگی ابتلا به پره اکلامپسی (مادر، خواهر، مادر بزرگ، خاله، عمه)​
چاقی (اندکس جرم بدن ۳۰ یا بیشتر)​
حاملگی دو قلو یا چند قلو​
سن کمتر از ۲۰ سال یا بیشتر از ۴۰ سال​

پره اکلامپسی به عنوان یکی از چهار اختلال فشار خون در بارداری شناخته می‌شود که احتمال ایجاد آن در بارداری وجود دارد.

عوامل افزاینده خطر پره اکلامپسی در بارداری

پره اکلامپسی صرفا یکی از عوارض بارداری است. عواملی که خطر ابتلا به پاین عارضه را افزایش می‌دهند، عبارتند از:
​
سابقه‌ی پره‌اکلامپسی: وجود سابقه‌ی شخصی یا خانوادگیِ ابتلا به این عارضه به‌طور چشمگیری خطر بروز آن را افزایش می‌دهد.​
فشار خون مزمن: اگر مادر پیش از بارداری به فشار خون مزمن مبتلا باشد، احتمال ابتلای او به پره‌اکلامپسی نیز بالاتر خواهد بود.​
بارداری اول: خطر ابتلا در نخستین بارداری بالاتر است.​
سن: خطر ابتلا در زنان باردار بسیار جوان و همچنین زنان باردار بالای ۳۵ سال بیشتر است.​
نژاد: خطر ابتلا در زنان سیاه‌پوست بیشتر از زنان سایر نژادهاست.​
چاقی: خطر ابتلا در زنان چاق بیشتر است.​

بارداری با بیش از یک جنین: پره اکلامپسی در زنانی که دوقلو، سه‌قلو یا چندقلو باردار هستند، شایع‌تر است.​
فاصله‌ی زمانی میان بارداری‌ها: اگر فاصله‌ی میان بارداری‌ها کمتر از ۲ سال یا بیشتر از ۱۰ سال باشد، خطر ابتلا بیشتر می‌شود.​
سابقه‌ی مشکلات خاص: وجود مشکلات خاصی پیش از بارداری (مانند فشار خون مزمن، میگرن، دیابت نوع ۱ یا دیابت نوع ۲، بیماری های کلیوی، تشکیل لخته‌ خون یا لوپوس) موجب افزایش خطر ابتلا می‌شود.​
لقاح آزمایشگاهی: اگر مادر ازطریق لقاح آزمایشگاهی باردار شده باشد، خطر ابتلا افزایش می‌یابد.​
​

پره‌اکلامپسی اغلب پس از تولد کودک و زایمان جفت برطرف می‌شود.

درمان پره‌اکلامپسی​

پره‌اکلامپسی اغلب پس از تولد کودک و زایمان جفت برطرف می‌شود. با این حال، ممکن است ادامه یابد یا تازه پس از زایمان شروع شود.

اغلب اوقات، در هفته ۳۷، جنین به اندازه کافی رشد کرده تا در خارج از رحم بتواند زندگی کند. در نتیجه، پزشک احتمالاً برای زایمان برنامه‌ریزی کند تا پره‌اکلامپسی شدیدتر نشود. ممکن است داروهایی برای کمک به تحریک زایمان طبیعی دریافت کنید، یا به شیوه سزارین وضع حمل کنید.
اگر رشد جنین کامل نشده و پره‌اکلامپسی خفیف است، می‌توان بیماری را تا زمان تکامل کودک در خانه کنترل کرد.

در حین آن موارد زیر حتما اجرا شود:

ویزیت مکرر پزشک برای اطمینان از اینکه شما و نوزادتان از وضعیت خوبی برخوردار هستید.
مصرف داروهایی برای کاهش فشار خون در صورت لزوم

شدت پره اکلامپسی ممکن است به سرعت تغییر کند، بنابراین شما نیاز به پیگیری بسیار دقیق دارید. استراحت کامل در رختخواب دیگر توصیه نمی‌شود.

گاهی اوقات ، لازم است زن باردار مبتلا به پره‌اکلامپسی در بیمارستان بستری شود. این امر به تیم درمانی امکان می دهد کودک و مادر را از نزدیک کنترل کنند.

درمان در بیمارستان شامل موارد زیر است:

نظارت دقیق بر مادر و جنین

تجویز داروهایی برای کنترل فشار خون و جلوگیری از تشنج و سایر عوارض

تزریق استروئید به مادران زیر ۳۴ هفته بارداری برای کمک به سرعت رشد ریه‌های جنین

در صورت وجود علائم پره‌اکلامپسی شدید، جنین باید در اسرع وقت زایمان شود.

این شامل:

آزمایشاتی که نشان می‌دهد جنین رشد خوبی ندارد یا خون و اکسیژن کافی دریافت نمی‌کند.
فشار خون دیاستولیک بیش از ۱۱۰ میلی متر جیوه در یک اندازه‌گیری یا بیشتر از ۱۰۰ میلی متر جیوه در یک دوره ۲۴ ساعته
نتایج آزمایش عملکرد غیر طبیعی کبد
سردردهای شدید
درد در ناحیه شکم
تشنج یا تغییر در عملکرد ذهنی (اکلامپسی)
تجمع مایع در ریه مادر
سندرم HELLP (نادر)
کاهش تعداد پلاکت یا خونریزی
کاهش حجم ادرار، مقدار زیادی پروتئین در ادرار و سایر علائم عدم عملکرد صحیح کلیه‌ها.

به روز رسانی : ۱۸ فروردین ۱۴۰۱

منابع :

۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳
۴.منبع شماره ۴

نوشته بیماری پره اکلامپسی را می شناسید ؟ اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

آزمایش های سه ماهه اول بارداری چیست؟

برای بررسی سلامت مادر و جنین، انجام آزمایشات سه ماهه اول بارداری ضروری است. این آزمایش های بارداری روند بارداری و رشد کودک را به شما نشان می‌دهند.
در اینجا چند مورد از مهم‌ترین آزمایش های دوران بارداری ذکر شده که ممکن است در سه ماهه اول بارداری انجام دهید:

آزمایش خون یکی از آزمایشات سه ماهه اول بارداری

در طی یکی از معاینات اولیه، پزشک یا ماما گروه خون و فاکتور آر اچ ، کم خونی، ایمنی در برابر سرخچه (سرخک آلمانی) و آزمایش هپاتیت B ، سیفلیس، HIV و سایر بیماری‌های مقاربتی را بررسی خواهد کرد.
بسته به پیشینه نژادی، قومی یا خانوادگی، ممکن است آزمایشات بارداری و مشاوره ژنتیکی برای ارزیابی خطرات بیماری‌هایی مانند تی ساکس، فیبروز کیستیک و کم خونی سلول داسی شکل (اگر این موارد در یکی از مراجعه های قبلی انجام نشده باشد) پیشنهاد شود.
آزمایش های دوران بارداری از جمله آزمایش خون برای بررسی بیماری‌هایی مانند توکسوپلاسموز و واریسلا (ویروسی که باعث آبله مرغان می‌شود) نیز ممکن است در صورت نیاز انجام شود. همچنین امکان دارد پزشک میزان hCG، هورمون مترشحه از جفت و یا پروژسترون، هورمون موثر در حفظ حاملگی، را نیز بررسی کند.
​

آزمایشات بارداری و مشاوره ژنتیکی برای ارزیابی خطرات بیماری‌هایی مانند تی ساکس، فیبروز کیستیک و کم خونی و … پیشنهاد شود.

آزمایش ادرار یکی از آزمایش های دوران بارداری

همچنین برای جستجوی علائم عفونت کلیه و یا در صورت لزوم تاکید بارداری با اندازه گیری سطح hCG، ممکن است آزمایش ادرار نیز به عنوان یکی از آزمایش های سه ماهه اول بارداری درخواست شود. (به جای آن از آزمایش hCG خون نیز می توان استفاده کرد.)
سپس نمونه ادرار برای بررسی وجود گلوکز (نشانه ای از دیابت) و پروتئین به طور منظم جمع آوری می‌شود که می‌تواند وجود پره اکلامپسی را نیز نشان دهد ؛ یک بیماری ناشی از بارداری که با فشار خون بالا همراه است.

آزمایش ژنتیک یکی از آزمایش های بارداری

در قسمت بعدی برای آزمایشات سه ماهه اول بارداری، آزمایش ژنتیک پیشنهاد می‌شود. ابتدا باید تصمیم بگیرید که آیا آزمایش ژنتیکی می‌خواهید یا خیر.
برخی از افراد معتقدند که این آزمایشات بارداری فقط موجب استرس بی‌مورد شده و ترجیح می‌دهند پس از تولد کودک از سلامت ژنتیکی او مطمئن شوند. برخی از افراد می‌خواهند زودتر دست به کار شوند و تمام آزمایش های دوران بارداری را، با آگاهی از اینکه ۱۰۰ درصد قابل اطمینان نیستند، انجام دهند.
قبل از اقدام با پزشک خود در مورد نکات مثبت و منفی صحبت کنید تا ببینید آیا آزمایش ژنتیک برای شما و بارداری‌تان مناسب است یا خیر.

گزینه‌های مختلف آزمایش ژنتیک

گزینه‌های مختلف آزمایش ژنتیکی وجود دارد که شامل آزمایش خون به تنهایی یا همراه با سونوگرافی است و هیچ خطری برای جنین ندارد. اگر نتیجه این آزمایشات سه ماهه اول بارداری غیرتهاجمی طبیعی نباشد، آزمایشات بارداری بعدی توصیه می‌شود. پس از آن، میتوانید تصمیم بگیرید که آیا میخواهید دیگر آزمایش های دوران بارداری را انجام دهید یا خیر.

آزمایش ژنتیکی دوره اول ترکیبی از آزمایش خون و سونوگرافی برای غربالگری سندرم داون ممکن است در هفته های ۱۱ تا ۱۴ بارداری انجام شود.
نتایج آزمایش خون که hCG و یا PAPP-A (پروتئین پلاسمای A مرتبط با بارداری) را در خون مادر می‌سنجد، با اندازه‌گیری پوست در پشت گردن جنین (به نام شفافیت نوچال) از طریق سونوگرافی انجام می‌شود. این روش ممکن است بخش قابل توجهی از موارد سندرم داون و سایر مشکلات ژنتیکی را تشخیص دهد. با این حال، مانند همه روش‌های غربالگری، در صورت مثبت بودن نتایج از روش تشخیصی تهاجمی‌تری مانند CVS استفاده می‌شود.
​

گزینه‌های مختلف آزمایش ژنتیکی وجود دارد که شامل آزمایش خون به تنهایی یا همراه با سونوگرافی است و هیچ خطری برای جنین ندارد.

دلیل انجام آزمایش های سه ماهه اول بارداری :

غربالگری سه ماهه اول برای ارزیابی خطر بارداری جنین با سندرم‌های داون، ادوارد و پاتو انجام می‌شود. سندروم داون که به دلیل وجود یک کروموزوم ۲۱ اضافی بروز می‌کند باعث اختلالات همیشگی در رشد ذهنی، اجتماعی و نیز مشکلات فیزیکی مختلف شده و از سن ۱ سالگی نیز ممکن است کشنده باشد.
در سندرم ادوارد سه کپی از کروموزوم ۱۸ به جنین منتقل می‌شود و مانند سندرم داون با سن بالای مادر ارتباط مستقیم دارد این بیماری بسیار کشنده است و معمولاً باعث مرگ نوزادان قبل از یک سالگی می‌شود.

سندروم پاتو به دلیل تریزومی در کروموزوم ۱۳ اتفاق می‌افتد. این بیماری کروموزومی همراه با ناتوانی ذهنی شدید و آنومالی‌های فیزیکی در بسیاری بخش‌های بدن می‌باشد. به دلیل شدت و تعدد علائم، تنها ۵ تا ۱۰درصد از نوزادان مبتلا بعد از یک سالگی زنده می‌مانند.
از آنجا که غربالگری سه ماهه اول بارداری زودتر از سایر آزمایش‌های قبل از تولد انجام می‌شود، فرد زمان بیشتری برای تصمیم‌گیری درباره تست‌های تشخیصی بیشتر، دوره بارداری، درمان و مدیریت در طول و پس از زایمان را دارد.

سایر آزمایش‌های غربالگری

سایر آزمایش‌های غربالگری را می‌توان دیرتر در سه ماهه دوم و سوم بارداری انجام داد. یک نمونه از این آزمایش‌ها، آزمایش خون چهارگانه است که معمولاً بین هفته ۱۵ تا ۲۰ بارداری انجام می‌شود. آزمایش چهارگانه می‌تواند خطر حمل جنین با سندرم داون و نیز نقص‌های لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا را ارزیابی کند.

نمونه مناسب برای غربالگری سه ماه اول
– خون سیاهرگی (سرم)
– بررسی وضعیت جنین در رحم با سونوگرافی​

سندروم داون که به دلیل وجود یک کروموزوم ۲۱ اضافی بروز می‌کند باعث اختلالات همیشگی در رشد ذهنی، اجتماعی و نیز مشکلات فیزیکی مختلف شده و از سن ۱ سالگی نیز ممکن است کشنده باشد.

آمادگی برای انجام آزمایش غربالگری

رعایت شرایط خاصی برای گرفتن نمونه خون لازم نیست، اما برای اندازه گیری NT (nuchal translucency) با سونوگرافی باید مثانه مادر باردار پر باشد.
زمان انجام تست غربالگری مرحله اول
زمان انجام این تست از ۱۱ هفته و صفر روز لغایت ۱۳ هفته و ۶ روز میباشد .

تفسیر ازمایش غربالگری سه ماه اول هر کدام علامت چیست؟

تفسیر جواب غربالگری مرحله اول:

پس از این که پاسخ غربالگری مرحله اول را دریافت کردید، باتوجه به نتیجه، در یکی از گروه‌های زیر قرار میگیرید :
۱. خطرناک(اسکرین مثبت/ غربالگری مثبت high risk/)
درصورتی که عدد ریسک شما ۱:۵۰ و بالاتر باشد( به عنوان مثال مخرج کوچکتر شود. مانند ۱:۴۲) در دسته خطرناک هستید و باید آزمایشهای اختصاصی تر برای تشخیص قطعی انجام دهید.
۲. ریسک متوسط+
درصورتی که نتیجه ی غربالگری شما عددی بین ۱:۵۰ و ۱:۲۰۰ باشد، شما در دسته خطر متوسط قرار دارید. برای این دسته، می توانیم صبر کنیم تا ۱۵- ۱۶ هفته تا تست ترکیبی( سکوئنشنال) را انجام دهند.
۳. کم خطر(اسکرین منفی/ غربالگری منفی low risk/)

درصورتی که نتیجه ی نهایی ریسک کم تر از ۱:۲۰۰ را نشان دهد،( به عنوان مثال ۱:۲۵۰۰)، نیازی به کار خاصی نیست. این مادر تنها جهت بررسی نقایص لوله ی عصبی( مغز و نخاع)، در هفته های ۱۵- ۱۶ به ازمایشگاه ارجاع داده میشوند تا میزان آلفافیتوپروتیین محاسبه شود.
در کل اگر ریسک خطر بالا باشد، برای مطمئن شدن بهتر هست تست آمنیوسنتز در هفته های ۱۴ تا ۱۸ حاملگی انجام شود تا اگر واقعا مشکل خاصی داشت برای سقط جنین اقدام شود.
شما میتوانید برای حاملگی خویش تصمیم بگیرید؛ ولی در نظر داشته باشید که در صورت تجویز پزشک و موارد اضطراری، حتماً به توصیه پزشک در انجام آزمایشات، عمل کنید.

خطرات انجام آزمایش های سه ماهه اول بارداری:

ازمایش غربالگری سه ماهه اول حاملگی آزمایشی روتین میباشد . انجام غربالگری ها ریسک سقط و یا دیگر مشکلات حاملگی را بهمراه نخواهد داشت.

آیا غربالگری فقط برای زنان بالای ۳۵ سال باید انجام شود؟

خیر! زنان بالای ۳۵ سال دارای افزایش شانس ابتلا جنین شان به سندرم داون و تریزومی ۱۸ می باشند، ولی بچه هایی با چنین اختلالاتی می توانند از مادرانی با هر سنی متولد شوند. در حقیقت، ۷۵% بچه هایی که با سندرم داون متولد می شوند از زنان زیر ۳۵ سال هستند زیرا عمده خانم ها در سن زیر ۳۵ سال باردار می شوند.

اقدامات لازم در صورت بالا بودن ریسک ابتلا در تست‌های غربالگری

نتیجه مثبت آزمایش های غربالگری نشانه افزایش خطر است و لزوما به معنای ابتلای جنین نیست. زنان بارداری که نتایج تست آنان افزایش خطر را نشان می دهند باید برای انجام تست های تشخیصی قطعی از قبیل آمنیوسنتز، نمونه برداری از پرزهای جفتی (CVS) و سونوگرافی های تخصصی ارجاع شوند. از همان ابتدا از آمنیوسنتز برای همه مادران استفاده نمی شود زیرا این روش تا حدودی تهاجمی است و با ریسک سقط جنین همراه است(۱%). البته بیشتر اوقات نتایج روش های تشخیصی مطرح کننده آن است که جنین مبتلا به سندروم های ژنتیکی شایع نمی باشد.
​

زمانی تست های غربالگری و نتایج آن ارزشمند است که در مراکز معتبر انجام شود.

مزایای تست های غربالگری:

آزمایش های غربالگری باعث می شوند که مادر دوران بارداری را با خیال آسوده تری طی کند.
پزشک و مادر از سلامت جنین مطمئن تر می شوند.
با انجام این آزمایش ها والدین از نوزادی که قرار است به زودی متولد شود اطلاعات روشن تری دارند و می توانند برای او تصمیم گیری و برنامه ریزی بهتری داشته باشند.

انجام این آزمایش های دقیق، به خصوص در سه ماهه اول ‌بسیار مفید است و اگر با آزمایش های تشخیصی قطعی بروز اختلالات در جنین ثابت شد، مادر می تواند با اجازه پزشکی قانونی به موقع جنین خود را سقط کند.
زمانی تست های غربالگری و نتایج آن ارزشمند است که در مراکز معتبر انجام شود.
سونوگرافی NT باید توسط سونوگرافیست ماهر و دارای گواهینامه های لازم انجام شود و خطا در اندازه گیری می تواند نتایج غربالگری را تحت الشعاع قرار دهد.
آزمایشات غربالگری نیز باید توسط آزمایشگاه های معتبر انجام شود در غیر این صورت فاقد دقت لازم می باشد.

آیا سونوگرافی NT و آزمایشات غربالگری در هر مرکزی قابل انجام است؟

سونوگرافی NT توسط دستگاه با کیفیت لازم و توسط یک متخصص سونوگرافی که دارای گواهینامه NT از مراکز معتبر دنیا مثل FMF انگلستان یا آمریکا باشد باید انجام شود زیرا خطا در اندازه گیری می تواند نتایج به دست آمده را کاملا زیر سوال ببرد. انجام آزمایشات نیز در هر آزمایشگاهی و با هر دستگاهی معتبر نمی باشد. در نرم افزار تحت لیسانسFMF انگلستان تاکید می شود که آزمایشات حتما با دستگاه های معتبر مثل kryptor انجام شده باشد. سپس از همان ابتدا مرکزی را برای انجام تست های غربالگری انتخاب کنید که خیالتان از بابت اعتبار آزمایشات و سونوگرافی راحت باشد.

به روزرسانی : ۲۲ اسفند ۱۴۰۰
منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳
۴.منبع شماره ۴

نوشته آزمایش و تشخیص نقص‌های مادرزادی جنین در سه ماهه اول بارداری اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

چکاپ پیش از بارداری چیست؟

چکاپ پیش از بارداری شامل مجموعه ای از آزمایش ها است که پزشک شما ممکن است بر روی شما و شریک زندگی تان انجام دهد، تا اطمینان حاصل کند که هر دوی شما از بیماری هایی که ممکن است شانس شما برای باردار شدن را از بین ببرند، آزاد هستید.
براساس نتایج این آزمایش ها، پزشک دستورالعمل هایی را برای دنبال کردن در زمینه هایی مثل ورزش کردن، رژیم غذایی، سبک زندگی و مکمل های لازم برای شما فراهم خواهد کرد. او همچنین تغییراتی در عادات خاص مانند سیگار کشیدن و مصرف الکل برای داشتن یک بارداری ایمن و یک کودک سالم را توصیه می کند.
​

این آمادگی و برنامه ریزی به شما کمک می کند از نظر روحی شرایط مناسبی برای باردار شدن داشته باشید.

​
قبل از بارداری چه کارهایی انجام دهیم؟​

آمادگی مادر پیش از بارداری مسئله مهمی است. شما قبل از بارداری باید در مورد آن با همسر خود صحبت کنید. همسر شما برای برنامه ریزی دوران بارداری و فرزندآوری می تواند کمک زیادی به شما کند. این آمادگی و برنامه ریزی به شما کمک می کند از نظر روحی شرایط مناسبی برای باردار شدن داشته باشید. در آمادگی مادر قبل از بارداری باید به این نکات توجه کنید:

شناسایی دوره طلایی تخمک گذاری: قبل از بارداری باید زمان طلایی تخمک گذاری خود را پیدا کنید. طی این دوره احتمال تخمک گذاری و باروری شما از هر زمان دیگری بیشتر است. برای تعیین دوره طلایی روش های مختلف و یا از نرم افزار محاسبه تخمک گذاری استفاده کنید.

پرهیز از روش های پیشگیری از بارداری​

درمان عفونت ها: یکی از آمادگی های قبل از بارداری سلامت مادر است که بر سلامت جنین تاثیر دارد. قبل از بارداری نباید هیچ عفونتی در بدنتان باشد. سعی کنید سرما نخورید و در معرض باکتری ها و ویروس ها نباشید. اگر عفونتی در بدنتان وجود دارد و به خصوص برای اجتناب از خطر عفونت واژن در بارداری باید قبل از بارداری آن را درمان کنید.​
برقراری رابطه جنسی: برای داشتن فرزند باید با همسرتان رابطه جنسی محافظت نشده داشته باشید.​
زدن واکسن آنفولانزا در فصولی که این بیماری شایع است.​
چک کردن واکسن هایی که تا به حال باید زده باشید: مطمئن شوید که واکسن آبله‌مرغان و سرخجه را قبلا زده اید. اگر این کار را نکرده اید، حتما قبل از بارداری باید واکسینه شوید.​
دور ریختن مواد سمی: مواد سمی محیط زندگی خود را دور بریزید. مثلا مواد پلاستیکی، شوینده های معطر، عطرهای مصنوعی، لوازم آرایشی و بهداشتی مصنوعی و …​
​

قبل از بارداری باید ویتامین های را برای بدنتان فراهم کنید.

​ قبل از بارداری چه ویتامین هایی بخوریم؟​

یکی از مواد مورد نیاز بدن برای بارداری، ویتامین ها هستند. شما می توانید از طریق میوه، سبزی، لبنیات و غیره این ویتامین ها را تامین کنید. قبل از بارداری باید ویتامین های زیر را برای بدنتان فراهم کنید:​

امگا۳​
اسیدهای چرب: چربی ها به باروری زنان و کافی بودن میزان ترشح هورمون استروژن کمک می کنند.​
اسیدفولیک: مصرف اسید فولیک از بروز نقص در دستگاه عصبی جنین در ماه های اول حاملگی جلوگیری می کند. برای همین قبل از بارداری مصرف اسید فولیک به زنان توصیه می شود.​
آهن: خستگی مادر طی دوران بارداری را کاهش می دهد.​
روی​
ید​
ویتامین D برای جذب بیشتر کلسیم و سلامتی استخوانهای بدن مادر و جنین​

چکاپ پیش از بارداری

– آزمایش ادرار

پزشک به این دلیل آزمایش ادرار را توصیه می‌کند تا میزان قند ادرار و تست تحمل گلوکز برای دیابت بررسی شود زیرا قند خون کنترل نشده می‌تواند عواقب وخیمی برای کودک ایجاد کند. آنچه اهمیت دارد این است که بارداری به خودی خود احتمال دیابت را بالا می‌برد و اگر فردی پیش از بارداری مبتلا باشد این مسئله سخت‌تر هم خواهد شد. یادتان باشد که اگر کسی در افراد خانواده‌تان مبتلا به دیابت است در اولین ویزیت پزشک این مسئله را مطرح کنید. بنابراین اگر دیابت دارید توصیه می‌شود پیش از تلاش برای باردار شدن با متخصص غدد مشورت کنید.
​

درصورتی که قبل از بارداری برای کنترل وضعیت سلامت به پزشک مراجعه کنید، حتما پزشک آزمایش‌های خون لازم را برای‌تان درخواست می‌کند.

آزمایش خون و ادرار پیش از بارداری

-تشخیص عفونت

اگر شما علائم عفونت ادراری مانند سوزش، تکرر ادرار یا ادرار همراه با درد دارید نمونه ادرار شما باید کشت داده شود تا علت مشخص شود. عفونت دستگاه ادراری در صورتی که درمان نشود، ممکن است منجر به سقط، تولد نوزاد کم وزن یا زایمان زودرس می شود. پس بهتر است قبل از تصمیم برای باردارشدن، عفونت ادراری خود را درمان کنید.

-آزمایش خون

درصورتی که قبل از بارداری برای کنترل وضعیت سلامت به پزشک مراجعه کنید، حتما پزشک آزمایش‌های خون لازم را برای‌تان درخواست می‌کند. کم خونی و چربی و قند خونتان از طریق آزمایش خون کنترل می‌شود و درصورت وجود مشکل براساس تاریخچه پزشکی‌تان، آزمایش خاصی درخواست می‌شود. آزمایش خون در درجه اول می‌تواند با شمارش هموگلوبین، تعداد گلبول‌های قرمز و سفید و شکل و ظاهر پلاکت‌های شما مشخص کند شما مبتلا به کم خونی هستید یا نه. کم خونی در طول بارداری می‌تواند باعث ضعف و خستگی شود.
آزمایش خون می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

شمارش کامل گلبول‌های خون به منظور تشخیص نیاز به مکمل آهن.
آزمایش خون به منظور مشخص شدن آنکه نسبت به سرخجه و آبله مرغان ایمن هستید یا نه.
تشخیص سفلیس
آزمایش به منظور تشخیص تیروئید. ید برای تولید هورمون تیروئید ضروری است. این هورمون برای رشد مغز و سیستم عصبی جنین ضروری است به همین دلیل وجود میزان متعادل و کافی ید در بدن برای داشتن بارداری سالم لازم به نظر میرسد. اگر تصمیم به بارداری گرفته‌اید باید روزانه ۱۵۰ میکروگرم ید دریافت کنید. اگر در آزمایش مشخص شد که تیروئید شما مشکل دارد بهتر است با مشورت با پزشک از مکمل استفاده کنید.
آزمایش تشخیص HIV
​

تشخیص تب خال تناسلی
تست تشخیصی هپاتیت B (اگر مبتلا به هپاتیت نباشید می‌توانید پیش از بارداری واکسن آن را دریافت کنید.)
آزمایش توکسوپلاسموز. این عفونت می‌تواند اثری مشابه لیستریا داشته باشد و در اثر تماس نزدیک با گربه آلوده و خوردن گوشت خام به وجود می‌آید. بنابراین اگر در تماس با گربه هستید پیش از بارداری باید این آزمایش را حتما انجام دهید. علاوه بر این آزمایش، تست پاراویروس B19 نیز باید انجام شود.
​

-مشکلات ژنتیکی​

برخی از زنان به خاطر مشکلات ژنتیکی که در خانواده‌ها یا اقوام خود وجود دارد، غربالگری حاملگی را دریافت می‌کنند. اگر این شرایط در خانواده یا فامیل شما باشد، ممکن است بخواهید غربالگری حاملگی را که شامل موارد زیر است انجام دهید:

-سندرم شکننده X: این شرایط زمانی اتفاق می‌افتد که بدن نمی‌تواند به اندازه کافی پروتئین مورد نیاز خود را برای رشد و نمو مغز تهیه کند. اگر سندرم Fragile X در خانواده یا فامیل شما وجود داشته باشد، پزشک شما ممکن است آزمایش‌ها غربالگری را توصیه کند.
بیماری تای ساکس: این وضعیتی است که باعث از بین رفتن سلول‌های عصبی در مغز و ستون فقرات می‌شود. شیوع این بیماری در افرادی که یهودیان اروپای مرکزی و شرقی (که به آن یهودیان اشکنازی نیز گفته می‌شود) ، فرانسوی-کانادایی، لوئیزیانا کاژون یا آمیش مرتبه قدیمی آمیش از پنسیلوانیا شایع‌تر است.
​

-آزمایش‌های عفونی:​

این آزمایش‌ها شامل آزمایش HIV یا ویروس نقص ایمنی انسانی، آزمایش بررسی بیماری‌های مقاربتی (STD Panel) مانند سوزاک، کلامیدیا و سفلیس، تریکومونیازیس، تب‌خال، هپاتیت B و هپاتیت C می‌شود. در یک زن باردار، سوزاک، کلامیدیا و سفلیس می‌توانند منجر به سقط‌جنین شوند و یا نوزاد را قبل یا هنگام زایمان آلوده کنند. کودک مبتلا ممکن است ازنظر سلامتی دارای مشکلات جدی مانند عفونت چشم، مفاصل یا خون، نابینایی یا مشکلات تنفسی شود و یا تهدیدکننده جان وی باشد.

انجام آزمایش پاپ اسمیر و تست HPV نیز در لیست آزمایش‌ قبل از بارداری توصیه می‌شود. در بیشتر موارد، اگر خانمی در بازه زمانی توصیه‌شده آزمایش HPV منفی و یا تست پاپ اسمیر طبیعی داشته باشد، هنگام باردارشدن نیازی به آزمایش نخواهد داشت. اما اگر از آخرین باری که تست پاپ اسمیر انجام‌شده، بیش از فاصله زمانی توصیه‌شده گذشته باشد یا وضعیت دهانه رحم نیاز به بررسی داشته باشد، ممکن است پزشک آزمایش‌های غربالگری پاپ اسمیر و HPV قبل از بارداری یا در ابتدای بارداری را پیشنهاد کند.

تشخیص به‌موقع انواع پرخطر HPV، سلول‌های غیرطبیعی دهانه رحم و یا در صورت لزوم درمان زودهنگام، بهترین فرصت را برای جلوگیری از پیشرفت هرگونه مشکل و تأثیر بالقوه بر سلامت نوزاد و موفقیت در بارداری فراهم می‌کند.
​
​

سایر آزمایش‌های قبل از بارداری:​

هورمون FSH:​

این هورمون مرتبط با رشد تخمک در زنان و تولید اسپرم در مردان است. در زنان، FSH می‌تواند به تعیین سلامت تخمدان‌های زن کمک کند. در مردان، سطح FSH می‌تواند نحوه عملکرد بیضه‌ها را ارزیابی کند. سطح غیرطبیعی FSH با نارسایی تخمدان در زنان و نارسایی بیضه در مردان همراه است.
​

هورمون ESTRADIOL:​

هورمون استرادیول هورمون جنسی اصلی در زنان است که استروژن غالب در بدن یک زن در طول سال‌های باروری را شامل می‌شود. محدوده استرادیول می‌تواند عملکرد تخمدان یا غده فوق کلیه را نشان دهد. نتایج غیرطبیعی مرتبط با کاهش عملکرد تخمدان می‌باشد.
​

هورمون LH:​

این هورمون در غده هیپوفیز تولید می‌شود و در تولیدمثل نقش دارد. با غربالگری LH می‌توان سلامت تخمدان‌ها یا بیضه‌ها و یا عملکرد هیپوفیز را ارزیابی کرد. در زنان، محدوده LH غیرطبیعی می‌تواند به این معنی باشد که تخمک‌گذاری به‌درستی انجام نمی‌شود یا عدم تعادل هورمون‌ها وجود دارد. در مردان، نتایج غیرطبیعی ممکن است به معنی عملکرد غیرطبیعی بیضه‌ها باشد.
​

هورمون Progesterone:

​
پروژسترون در تخمدان‌ها تولیدشده و مسئول رشد و آزادسازی تخمک و رشد لایه داخلی رحم یا آندومتر برای پذیرش جنین می‌باشد درواقع رحم را برای بارداری آماده می‌کند. آزمایش پروژسترون برای بررسی تخمک‌گذاری در خانم‌ها و بررسی خطر سقط‌جنین یا حاملگی خارج رحمی بکار می‌رود.
​

هورمون Prolactin:​

پرولاکتین هورمونی است که توسط غده هیپوفیز تولید می‌شود و نقش اصلی آن کمک به شروع و حفظ تولید شیر مادر در زنان باردار و شیرده است. سطح پرولاکتین می‌تواند به تشخیص ناباروری در مردان و تشخیص بی‌نظمی قاعدگی یا ناباروری در زنان کمک کند.
​

هورمون Testosterone:​

تستوسترون هورمون جنسی اصلی در مردان است که مسئول بروز ویژگی‌های جسمی (صفات فیزیکی) مردانه است. تستوسترون عمدتاً در بیضه‌ها تولید می‌شود. اما همچنین توسط غدد فوق کلیوی در مردان وزنان و به مقدار کم توسط تخمدان در زنان نیز تولید می‌شود. سطوح غیرطبیعی کم یا زیاد تستوسترون می‌تواند به دلیل انواع شرایط زمینه‌ای رخ دهد و باعث ناباروری در مردان و زنان شود.
​

آزمایش GLOBULIN BINDING HORMONE SEX (SHBG):​

SHBG پروتئینی است که توسط کبد تولید می‌شود و به هورمون‌های تستوسترون، دی هیدروتستوسترون (DHT) و استرادیول (استروژن) متصل می‌شود. در حالت متصل، SHBG این هورمون‌ها را در خون به‌صورت فرم بیولوژیکی غیرفعالشان منتقل می‌کند. این آزمایش سطح SHBG را در خون اندازه‌گیری می‌کند و معمولاً برای کمک به ارزیابی کمبود و یا مقادیر بیش‌ازحد تستوسترون استفاده می‌شود.
​

آزمایش‌های تیروئید:​

این آزمایش‌ها شامل T3,T4,TSH,FT3,FT4,anti-TPO می‌شود. با انجام این آزمایش‌ها عملکرد صحیح تیروئید ارزیابی می‌شود. سطوح پایین هورمون‌های تیروئیدی می‌تواند توانایی بدن را برای آزاد کردن تخمک از تخمدان کاهش دهد و بر قدرت باروری تأثیر بگذارد.
​

آزمایش HbA1c:​

اندازه‌گیری سطوح هموگلوبین A1c یکی از مهم‌ترین معیارها برای سنجش و کنترل دیابت می‌باشد. زنان مبتلابه دیابت یا فشارخون بالا باید قبل از بارداری تحت کنترل باشند. به زنان مبتلابه دیابت نوع ۱ یا ۲ به‌شدت توصیه می‌شوند که حداقل ۳ تا ۴ ماه قبل از بارداری آزمایش هموگلوبین A1c را انجام دهند. زیرا می‌تواند از نقایص مادرزادی مرتبط با دیابت و سقط‌جنین جلوگیری کند.
​

آزمایش Vitamin D:​

سطوح ویتامین دی در این آزمایش بررسی می‌شود. این ویتامین تنظیم‌کننده میزان کلسیم، منیزیم و فسفات در بدن است. کمبود ویتامین D با ناباروری، کاهش میزان باروری و تغییرات هورمونی مرتبط است.
​

آزمایش اسید فولیک:​

اندازه‌گیری میزان اسیدفولیک قبل از بارداری لازم می‌باشد چون یکی از مهم‌ترین ویتامین‌های لازم در هنگام بارداری می‌باشد. سلول‌ها برای رشد و نمو سالم به این ویتامین نیاز دارد. مصرف اسیدفولیک قبل از بارداری و در اوایل بارداری می‌تواند از کودک در برابر برخی نقایص مادرزادی ستون فقرات (به نام نقص لوله عصبی) و نقص مادرزادی دهان (شکاف کام ) محافظت کند.

به روزرسانی : ۱۴ اسفند ۱۴۰۰

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳
۴.منبع شماره ۴

نوشته نوزاد سالم و چکاپ پیش از بارداری اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

انواع تست های تشخیص بارداری

برای تشخیص حاملگی روش های مختلفی وجود دارد که بسته به شرایط مختلف می توان از هرکدام از آنها استفاده کرد.
انواع روش های تست تشخیص بارداری :

۱. نوار تست حاملگی (بی بی چک)
۲. آزمایش خون بارداری
۳. آزمایش ادرار بارداری (گراویندکس)
۴. سونوگرافی
​

نوار تست حاملگی (بی بی چک) یکی از روش های تشخیص بارداری است.

۱. تست تشخیص بارداری خانگی

این امکان وجود داشته که آزمایش بارداری خانگی (HPT) را، در اولین روز پس از قطع عادت ماهیانه به کار گرفت. برخی آزمایشات با حساسیت خیلی بالا، زودتر از این زمان نیز قابل اجرا هستند.
این آزمایشات با اندازه‌گیری میزان هورمون گونادوتروپین جفتی انسانی (hCG) موجود در ادرار عمل می‌کنند. این هورمون فقط در طول حاملگی در بدن ایجاد می‌شود. ماده شیمیایی موجود در نوار آزمایش، پس از قرار گرفتن در معرض این هورمون تغییر رنگ می‌دهد. زمان انتظار، با توجه به نوع آزمایش تغییر می‌یابد، با این وجود دستیابی به نتایج دقیق، تقریباً ۱۰ دقیقه طول می‌کشد.

اکثر شرکت‌های تولید کننده کیت‌های آزمایشگاهی، توصیه می‌کنند که آزمایش بارداری خانگی، حداقل دو بار انجام بشود. در واقعیت امر، اگر آزمایش بارداری را پس از قطع عادت ماهیانه خیلی زود انجام بدهید، نتایج بدست آمده دستخوش تغییر می‌شوند. در برخی موارد، سطوح hGC به‌حدی پایین هستند، به‌گونه‌ای که نمی‌توان نسبت به اندازه‌گیری زودرس آن ها اقدام نمود. دستگاه‌های آزمایشی تولید شده توسط برندهای مختلف با یکدیگر تفاوت دارند، اما این آزمایشات معمولاً کم هزینه هستند.

در صورت انجام صحیح از آزمایش بارداری، دقت آن‌ها در سطح مطلوبی قرار می‌گیرد. ممکن است نتایج بدست آمده از نوع منفی کاذب باشند، این حالت هنگامی رخ می‌دهد که شما باردار هستید، اما نتایج آزمایش بارداری خلاف این ادعا را اثبات می‌کنند. اگر عادت ماهیانه شما قطع شده باشد، و پس از چند روز به حالت عادی برنگردد، آزمایش بارداری را تکرار کرده، یا با پزشک‌تان تبادل نظر بکنید.

۲. آزمایش خون

این آزمایشات در مطب پزشک انجام می‌شوند. یک آزمایشگاه تشخیص پزشکی، با انجام آزمایش خون، وضعیت هورمون Hcg را می‌سنجد.
​

مشخص شدن نتایج آزمایشات خون، به یک هفته یا بیشتر زمان نیاز دارد.

آزمایشات خون، برای تعیین حاملگی به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند:

آزمایش خون Hcg

از نوع کیفی: هدف این تست، بررسی میزان تولید HCG در بدن است. بدین ترتیب یک پاسخ ساده بله یا خیر راجع به باردار بودن فرد حاصل می‌شود.

آزمایش خون HCG

از نوع کمی: هدف این تست، تعیین دقیق میزان hcG در بدن است.
اگر سطح HCG بیشتر، یا کمتر از حد مورد انتظار باشد، آنگاه پزشک با توجه به مدت زمان پیش‌بینی شده از طول دوره حاملگی، دستور انجام آزمایشات بیشتر را صادر می‌کند. آزمایش اولتراسوند، یا آزمایشات HCG تکمیلی، طی چند روز انجام می‌شوند. اصلی‌ترین دلیل غیرعادی شدن میزان HCG، عدم اطمینان راجع به تاریخ‌های حاملگی است. بدین ترتیب مشخص می‌شود که شما در چه مرحله‌ای از حاملگی قرار دارید، و این نتایج تا چه اندازه‌ای با انتظارات شما سازگاری دارند. آزمایش خون HCG – کمی (عددی)، دقت بسیار بالایی دارد، زیرا مقدار دقیق HCG خون را می‌سنجد. مقادیر قابل تشخیص توسط این آزمایش، به مراتب کمتر از مقادیر قابل تشخیص توسط آزمایش کیفی، یا آزمایش ادرار است.

سرعت تشخیص آزمایشات HCG خون، بیشتر از آزمایشات ادرار است. آزمایشات خون، معمولاً گران‌قیمت‌تر از آزمایشات خانگی هستند. مشخص شدن نتایج این آزمایشات، مستلزم انتظار بیشتری است. مشخص شدن نتایج آزمایشات خون، به یک هفته یا بیشتر زمان نیاز دارد.

موارد استفاده از آزمایش بتا

از آزمایش بتا برای بررسی موارد زیر استفاده می شود:

تایید بارداری
تعیین سن تقریبی جنین به هفته
تشخیص بارداری های غیر طبیعی مثل بارداری خارج رحمی
بررسی احتمال وجود سقط جنین
بررسی غربالگری جنین از نظر بیماری های ژنتیکی مثل سندروم داون و …

همچنین از آزمایش بتا گاها برای بررسی بارداری افراد قبل از شروع درمان های خاص دارویی یا استفاده از عکس برداری رادیویی استفاده می شود. زیرا برخی داروها و همچنین تابش اشعه ایکس می تواند برای سلامت جنین و مادر خطرناک باشد و باعث ایجاد ناهنجاری های جنینی می شوند.
زمانی که بارداری افراد به وسیله این آزمایش تایید شد، پزشک فرد باید اولویت اول را حفظ سلامت جنین بگذارد و از استفاده از داروها و روش های درمانی که بر سلامت مادر و بچه اش تاثیر می گذارد، خودداری نماید.
​

تشخیص ساک حاملگی که اولین علامت حاملگی در سونوگرافی می باشد ۳۵-۳۲ روز پس از LMP در سونوگرافی ترانس ابدومینال امکان پذیر است.

راهنمای سطوح hCG (اچ‌سی‌جی) در طول بارداری
زمان ها بر اساس سن حاملگی (Gestational Age) یعنی تعداد هفته‌هایی که از اولین روز آخرین قاعدگی (LMP) گذشته است، می‌باشد:

۳ هفته از LMP گذشته باشد: ۵۰-۵ mIU/ml
۴ هفته از LMP گذشته باشد : ۴۲۶-۵ mIU/ml
۵ هفته از LMP گذشته باشد : ۷۳۴۰-۱۸ mIU/ml
۶ هفته از LMP گذشته باشد : ۵۶۵۰۰-۱۰۸۰ mIU/ml
۸-۷ هفته از LMP گذشته باشد : ۲۲۹۰۰۰-۷۶۵۰ mIU/ml
۱۲-۹ هفته از LMP گذشته باشد : ۲۸۸۰۰۰-۲۵۷۰۰ mIU/ml
۱۶-۱۳ هفته از LMP گذشته باشد : ۲۵۴۰۰۰-۱۳۳۰۰ mIU/ml
۲۴-۱۷ هفته از LMP گذشته باشد : ۱۶۵۴۰۰-۴۰۶۰ mIU/ml
۴۰-۲۵ هفته از LMP گذشته باشد : ۱۱۷۰۰۰-۳۶۴۰ mIU/ml
زن غیر حامله : <۵ mIU/ml
بعد از یائسگی : <5/9 mIU/ml

تست تشخیص بارداری با سونوگرافی

در سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا استفاده می شود. این امواج توسط وسیله ای که روی شکم یا داخل واژن قرار داده می شود تولید و به بدن منتقل می شود. تشخیص ساک حاملگی که اولین علامت حاملگی در سونوگرافی می باشد ۳۵-۳۲ روز پس از LMP در سونوگرافی ترانس ابدومینال امکان پذیر است. معمولاً BHCG در این زمان بین MIU/ML ۱۵۰۰-۵۰۰ می باشد. در سونوگرافی ترانس ابدومینال رویت ساک حاملگی از اواسط هفته چهارم بارداری، تشخیص کیسه زرده حدوده هفته پنجم، مشاهده و اندازه گیری جنین از اواسط هفته پنجم و ضربان قلب جنین از ۶ هفته پس از LMP (اولین روز آخرین قاعدگی) امکان پذیر است. سونوگرافی ترانس واژینال معمولاً ۶-۴ روز زودتر قادر به شناسایی موارد فوق می باشد.

سونوگرافی در تعیین حاملگی و محل آن، سن جنین، چندقلویی، جنسیت جنین، سلامت اندام ها، میزان مایع آمنیوتیک و محل جفت نیز به کار می رود. تعیین سن حاملگی در سونوگرافی با اندازه گیری شاخص هایی مانند طول فمور و قطر بین آهیانه ای، دور شکم و طول اسکاپولا است. در سونو گرافی می توان حرکات جنین یا اعضای درونی آن را مشاهده و بررسی نمود. در هفته های ۵ الی ۶ حاملگی ضربان قلب جنین قابل مشاهده است

به روزرسانی : ۱۱ اسفند ۱۴۰۰

منابع:
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳

نوشته انواع تست تشخیص بارداری اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

آزمایش ژنتیکی قبل از تولد چیست؟

آزمایش ژنتیکی قبل از تولد به زوجینی که قصد بچه دار شدن دارند، اطلاعاتی در مورد اینکه جنین آنها دارای اختلالات ژنتیکی خاصی خواهد شد یا خیر، ارائه می دهد.​

اختلالات وراثتی در اثر تغییراتی در ژن ها تحت عنوان جهش ایجاد می شود.

اختلالات ژنتیکی چیست؟

این اختلالات در اثر تغییر در ژن ها یا کروموزوم های فرد ایجاد می شود. آنیوپلوئیدی شرایطی است که در آن تعداد کروموزومهای فرد کمتر یا بیشتر از حالت معمول است. در تریزومی، فرد مبتلا یک کروموزوم بیشتر از حالت معمول دارد. در مونوزومی، فرد مبتلا یک کروموزوم کمتر از حالت معمول دارد. اختلالات وراثتی در اثر تغییراتی در ژن ها تحت عنوان جهش ایجاد می شود. اختلالات وراثتی شامل بیماری سلول داسی شکل، فیبروز کیستیک ، بیماری TAY-SACHS و بسیاری دیگر است. در بیشتر موارد برای آنکه فرزندی مبتلا به این اختلالات وراثتی شود لازم است که هر دو والد همان ژن معیوب را داشته باشند.
​

آزمایش های غربالگری می توانند به شما در مورد خطر ابتلای کودک به برخی اختلالات خاص را گزارش دهند.

آزمایشات غربالگری قبل از تولد به دنبال نشانه هایی است که نشان می دهد نوزاد شما در معرض خطر بیماری قرار دارد.
این آزمایشات عبارتند از:

شرایط کروموزومی (سندرم داون و سندرم پاتائو)
نقص لوله عصبی (اسپینا بیفیدا یا آنانسفالی)
نقایص مادرزادی (بیماریهای مادرزادی قلب یا کلیه)

آزمایشات غربالگری (آزمایش ژنتیکی) با سونوگرافی و آزمایش خون انجام می شود. سونوگرافی برای اندازه گیری ضخامت مایع پشت گردن نوزاد استفاده می شود و آزمایش خون سطح ۲ هورمون در خون مادر را که در دوران بارداری تغییر می کند ، بررسی می کند.
نتایج این دو آزمایش، همراه با سن و وزن مادر و سن حاملگی نوزاد، برای ارزیابی خطر استفاده می شود.

چه زمانی باید آزمایش غربالگری قبل از تولد را انجام دهم؟

آزمایشات ژنتیکی مختلف قبل از تولد در مراحل مختلف بارداری ، در سه ماهه اول یا سه ماهه دوم انجام می شود. ۲ گزینه وجود دارد:

غربالگری سه ماهه اول (۹ هفته تا ۱۳ هفته و ۶ روز بارداری)
غربالگری سه ماهه دوم (۱۴ هفته تا ۱۸ هفته بارداری)

بسیاری از زنان آزمایش ژنتیکی سه ماهه اول را انتخاب می کنند ، بنابراین زمان بیشتری برای تصمیم گیری در مورد مشکل وجود دارد. با این حال ، برخی از زنان بعداً آزمایش های غربالگری را انجام می دهند – به عنوان مثال ، اگر برای آزمایش سه ماهه اول خیلی دیر شده بودند یا اگر در محل زندگی آنها در دسترس نبود. نیازی نیست هر دو آزمایش را انجام دهید.
​

غربالگری سه ماهه اول شامل آزمایش خون خانم باردار و معاینه سونوگرافی است.

آزمایش ژنتیکی غربالگری سه ماهه اول چیست؟

غربالگری سه ماهه اول شامل آزمایش خون خانم باردار و معاینه سونوگرافی است. هر دو آزمایش معمولاً بین ۱۰ تا ۱۳ هفته از زمان شروع بارداری انجام می شوند:
آزمایش خون، سطح غلظت دو ماده پروتئین A PAPP-A پلاسمای خون و هورمون گنادوتروپین جفتی انسان HCG را اندازه گیری می کند.
معاینه سونوگرافی که با عنوان غربالگری شفافیت پشت گردن نیز شناخته می شود، میزان ضخامت یک فضای واقع در پشت گردن جنین را اندازه می گیرد و بین هفته ۱۱ تا ۱۲ قابل انجام است.. مقادیر اندازه گیری شده ی غیر عادی به معنای افزایش خطر ابتلای جنین به سندرم داون (تریزومی ۲۱) یا نوع دیگری از آنیوپلوئیدی است. همچنین چنین مقادیر غیرعادی ای با نقایص فیزیکی مربوط به قلب ، دیواره شکم و اسکلت ارتباط دارد.

اگر نتایج غرباگری ۳ ماهه اول بارداری پرخطر را نشان میداد بهتر است آزمایش های غربالگری سه ماهه دوم انجام شده و به سرعت بررسی سلامت جنین از طریق DNA بررسی جنینی نیز انجام شود.

آزمایش ژنتیکی و تست های غربالگری سه ماه دوم بارداری:

تست های جنین در سه ماه دوم بارداری شامل بررسی چندین مارکر در آزمایش خون مادر است. بررسی این مارکر ها می تواند اطلاعاتی را در مورد خطر احتمالی بیماری ژنتیکی یا اختلالات مادرزادی ارائه دهد. آزمایش جنین در سه ماه دوم بارداری، توسط آزمایش خون مادر در هفته ۱۵ تا ۲۰ بارداری انجام می شود. ولی بهترین زمان برای انجام آزمایش جنین و بررسی مارکر های گفته شده، در هفته های ۱۵ تا ۱۸ بارداری است.

انواع مارکرها

AFP

AFP پروتئینی است که معمولا از کبد جنین تولید شده و در مایع آمنیوتیک وجود دارد. این پروتئین می تواند از جفت عبور کرده و وارد جریان خون مادر باردار شود. در آزمایش AFP، میزان این پروتئین در خون مادر باردار اندازه گیری می شود.

میزان غیر طبیعی AFP می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:

۱) اشتباه در محاسبه سن بارداری؛
۲) نقص در دیواره شکم جنین؛
۳) سندرم داون یا سایر ناهنجاری های کروموزومی؛
۴) بیماری اسپینا بیفیدا (نقص در لوله عصبی)؛
۵) بارداری چندقلویی.

استرادیول

استرادیول هورمونی است که توسط جفت تولید می شود. یکی از روش های آزمایش جنین، ارزیابی هورمون استرادیول در ادرار و خون مادر است.

INHIBIN

هورمونINHIBIN نیز به وسیله جفت تولید می شود و از مارکر های بررسی سلامت جنین می باشد.

HCG یا هورمون گنادوتروپین جفتی

هورمون HCG در جفت تولید می گردد و یکی دیگر از روش های آزمایش جنین است.

در صورت مشاهده نتایج غیر طبیعی AFP و سایر مارکرها، ممکن است تست های جنین بیشتری انجام شود. برای تشخیص دقیق ممکن است آمنیوسنتز انجام شده و همچنین برای تایید مراحل بارداری و ارزیابی ستون فقرات و سایر اعضای جنین ممکن است سونوگرافی انجام گیرد.
از آنجایی که آزمایش های غربالگری، تست های تشخیصی نمی باشند، بنابراین صد در صد هم دقیق نیستند. آزمایشات غربالگری فقط مشخص می کنند که چه افرادی باید در طول بارداری خود، اقدامات تشخیصی بیشتری انجام دهند. نتایج مثبت کاذب ممکن است بیانگر وجود مشکل در سلامت جنین باشد. از سوی دیگر، نتایج منفی کاذب، هنگامی ایجاد می شود که اختلالی در سلامتی جنین وجود داشته باشد.

انجام غربالگری و آزمایش ژنتیکی سه ماه اول و دوم بارداری توانایی بیشتری در تشخیص ناهنجاری در مقایسه با استفاده از فقط یک غربالگری به تنهایی ایجاد می کند. در بیشتر موارد، سندرم داون هنگامی قابل شناسایی است که غربالگری سه ماه اول و سه ماه دوم، هر دو انجام شوند.​

DNA بدون سلول، مقدار کمی از DNA است که از جفت به جریان خون زن باردار آزاد می شود.

نکات مهم در مورد آزمایش ژنتیکی  دوران بارداری

اگر آزمایش خون نشان دهد که نوزاد شما در معرض خطر نقص مادرزادی است، پزشک آزمایش های اضافی را پیگیری می کند.

این آزمایشات عبارتند از:

سونوگرافی با وضوح بالا

این سونوگرافی سطح II نیز نامیده می شود. جزئیات بیشتری در مورد نقایص احتمالی هنگام تولد ارائه می دهد. این می تواند سن، مغز، نخاع، کلیه ها و قلب نوزاد را بررسی کند. معمولاً بین هفته های ۱۸ تا ۲۲ بارداری تکمیل می شود.

نمونه گیری از پرزهای کوریونی (CVS)

این یک آزمایش تهاجمی است. پزشک شما قطعه کوچکی از جفت، به نام پرزهای کوریونی را جمع آوری می کند. از نظر اختلالات کروموزومی یا ژنتیکی بررسی می شود. آزمایش CVS به افرادی ارائه می شود که در آزمایش غربالگری سه ماهه اول نتیجه غیرطبیعی دریافت کرده اند. همچنین، به افرادی که ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند پیشنهاد می شود. بین هفته های ۱۰ تا ۱۲ بارداری تکمیل می شود.

آمنیوسنتز

این یک آزمایش تهاجمی است. پزشک شما مقدار کمی مایع آمنیوتیک را از ناحیه اطراف نوزاد جمع آوری می کند. این پروتئین برای برخی پروتئین ها آزمایش شده است. این می تواند تعیین کند که آیا نوزاد شما مبتلا به سندرم داون یا سایر مشکلات ژنتیکی است یا خیر. توصیه می شود برای زنانی که آزمایش خون غربالگری حاملگی غیرطبیعی انجام داده اند. بین هفته های ۱۵ تا ۱۸ بارداری تکمیل می شود.​

در آمینیوسنتز پزشک شما مقدار کمی مایع آمنیوتیک را از ناحیه اطراف نوزاد جمع آوری می کند.

اکثر آزمایشات تشخیصی برای افرادی که بارداری های پرخطر دارند ارائه می شود. این شامل افرادی است که ۳۵ سال یا بیشتر سن دارند ، افرادی که در بارداری قبلی دچار نقص مادرزادی شده اند ، افرادی که بیماری های مزمن مانند لوپوس، فشار خون بالا، دیابت یا صرع دارند یا افرادی که از داروهای خاصی استفاده می کنند.
اگر پزشک در دوران بارداری یا هنگام تولد نقص مادرزادی را تشخیص دهد، ممکن است شما را به مشاور ژنتیک ارجاع دهد. این یک متخصص است که می تواند نتایج آزمایش را توضیح دهد، آزمایش اضافی را سفارش دهد و شما را به پزشک متخصص در بارداری های پرخطر یا شرایط ژنتیکی ارجاع دهد.

غربالگری بارداری یک انتخاب شخصی است. اگر غربالگری شما غیر طبیعی (مثبت) است، آیا می خواهید گام بعدی را بردارید؟ این یک آزمایش تشخیصی خواهد بود. آیا بر نحوه مدیریت بارداری تأثیر می گذارد؟
برخی از غربالگری ها مثبت کاذب تولید می کنند. این بدان معناست که ممکن است نوزاد شما در واقع نقص مادرزادی نداشته باشد. مثبت کاذب ممکن است بر انتخاب شما برای آزمایش های اضافی تأثیر بگذارد یا باعث ایجاد استرس شود. اگر غربالگری طبیعی باشد، می تواند به شما آرامش بدهد.

به روزرسانی : ۹ اسفند ۱۴۰۰

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲

نوشته روش های غربالگری (آزمایش ژنتیکی )در دوران بارداری اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

مرض قند یا دیابت بارداری چیست؟

عدم تحمل گلوکز خوراکی در دوره‌های سه‌ماهه‌ی دوم و سوم بارداری را دیابت بارداری می‌گویند. در این شرایط، سطح گلوکز خون در طی بارداری بالا رفته و باعث بروز علایم دیابت در خانم‌های بارداری که قبلاً مبتلا به این بیماری نبوده‌اند، می‌شود.
در دوران بارداری افزایش قند خون برای جنین و مادر مضر است، ولی با شناخت و کنترل مناسب دیابت بارداری می‌توان از بروز عوارض آن جلوگیری کرد.
دیابت بارداری شایع‌ترین بیماری در دوران بارداری بوده که حدود ۲ تا ۱۰ درصد خانم‌های باردار را مبتلا می‌کند.

پس از صرف غذا، مواد غذایی در سیستم گوارشی هضم شده و به انواع کربوهیدرات (از جمله گلوکز) تبدیل می‌شوند. گلوکز پس از وارد شدن به جریان خون، به عنوان منبع سوخت وارد سلول‌های مختلف بدن می‌شود. در سلول‌های وابسته به انسولین مانند سلول‌های عضلانی و چربی، ورود گلوکز به درون سلول نیازمند انسولین است. در صورت عدم تولید انسولین به اندازه‌ی کافی و یا اختلال در تولید انسولین، گلوکزها به جای ورود به درون سلول و تولید انرژی، به مقدار زیادی در جریان خون باقی می‌مانند و موجب افزایش قند خون می‌شوند. لازم به ذکر است انسولین هورمونی است که برای تنظیم قند خون از پانکراس ترشح می‌شود.

تغییرات هورمونی باعث کاهش پاسخ به انسولین

در یک بارداری طبیعی، تغییرات هورمونی موجب کاهش پاسخ به انسولین می‌شود، این موضوع در بعضی از مادران باردار مشکلی ایجاد نمی‌کند. به این دلیل که ترشح انسولین اضافی بر حسب نیاز صورت می‌گیرد. اما در بعضی دیگر پانکراس نمی‌تواند انسولین اضافی را تولید کند و سطح قند خون افزایش پیدا کرده و در نتیجه مادر دچار دیابت بارداری می‌شود. معمولاً در خانم‌های مبتلا به دیابت بارداری بعد از اتمام بارداری، این عارضه از بین می‌رود. در صورت یک بار ابتلا به آن، احتمال ابتلای مجدد به این عارضه در بارداری‌های بعدی و یا بعد از اتمام بارداری افزایش پیدا می‌کند.
​

عدم تحمل گلوکز خوراکی در دوره‌های سه‌ماهه‌ی دوم و سوم بارداری را دیابت بارداری می‌گویند.

دیابت بارداری چگونه ایجاد می شود؟

طی مطالعات انجام شده در طول دوران بارداری، «جفت» برای نگهداری و رشد جنین هورمون هایی را می سازد. این هورمون ها کارکرد انسولین برخی زنان باردار را مختل می‌کنند. به این شرایط مقاومت به انسولین می‌گویند. با افزایش ماه‌های حاملگی و رشد جنین، بدن مادر مجبور است انسولین بیشتری بسازد تا قند خون خود را در حد نرمال نگه دارد. در اواخر بارداری میزان انسولین مورد نیاز برای حفظ سطح طبیعی گلوکز خون حدود ۲ تا ۳ برابر بیشتر می‌شود. اگر بدن مادر نتواند انسولین کافی برای رفع این تقاضا را تولید کند، سطح گلوکز خون افزایش می یابد و دیابت بارداری اتفاق می افتد.

واکنش جنین به سطح بالای گلوکز، ساخت بیشتر انسولین است. به همین دلیل، سرعت رشد جنین افزایش می یابد. اگر سطح گلوکز خون مادر بالا باقی بماند، ممکن است جنین از حد طبیعی بزرگتر شود. این مسئله ممکن است مشکلاتی را در طول بارداری و بعد از تولد نوزاد ایجاد کند.​

با افزایش ماه‌های حاملگی و رشد جنین، بدن مادر مجبور است انسولین بیشتری بسازد تا قند خون خود را در حد نرمال نگه دارد.

چه کسانی در دوران بارداری در معرض خطر دیابت قرار دارند؟

اضافه وزن قبل از بارداری
سابقه خانوادگی مبتلا به دیابت نوع ۲
زنانی که دارای دوقلو هستند
سن بالای ۳۰
زنانی که سابقه سقط جنین دارند
سابقه دیابت در حاملگی های قبلی
پیشینه به دنیا آوردن یک نوزاد درشت با وزن بیش از ۳۴۰۰ گرم در بارداری‌های قبلی
سابقه به دنیا آوردن یک نوزاد با نواقص و ناهنجاری مادرزادی
سابقه تولد نوزاد مرده
وجود قند در ازمایش ادرار
وجود سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (Pcos)
فشار خون بالا، کلسترول بالا یا بیماری‌های قلبی
سیگار کشیدن
​

علائم دیابت بارداری

دیابت بارداری معمولاً نشانه‌ی مشخصی ندارد، اما ممکن است با علائم زیر همراه باشد:

افزایش تشنگی
تکرر ادرار
خستگی
عفونت قارچی واژن

تشخیص و درمان

دیابت بارداری، متفاوت از دیابت نوع یک و دو بوده و تنها شباهت آن‌ها، افزایش قند خون است. دیابت بارداری در خانم‌های باردار در هفته‌های ۲۴ تا ۲۸ بارداری با اندازه‌گیری قند خون مشخص می‌شود، ولی تا قبل از هفته‌ی ۲۴، این بیماری فاقد علایم تشخیصی است. اما پزشک با انجام تست‌های غربالگری (کنترل قند خون هفتگی در آزمایشگاه با استفاده از خون وریدی) می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را تشخیص دهد.

مشاهده‌ی علایمی مانند وجود قند در ادرار پس از انجام تست‌های غربالگری گلوکز، لزوماً به معنی ابتلا به دیابت بارداری نیست. تشخیص وضعیت ابتلا به دیابت در مادران باردار نیازمند انجام تست‌های غربالگری بیشتری مانند GTT و یا تست عدم تحمل گلوکز است. اگرچه، برای تشخیص دیابت نوع یک و دو اندازه‌گیری A1C مورد نیاز است، اما برای تشخیص دیابت بارداری اندازه‌گیری این عامل ضرورتی ندارد.​

تشخیص وضعیت ابتلا به دیابت در مادران باردار نیازمند انجام تست‌های غربالگری بیشتری مانند GTT و یا تست عدم تحمل گلوکز است.

عوارض دیابت بارداری بر روی جنین

چنانچه پزشک شما در حین ابتلا به دیابت بارداری قند خون شما را کنترل کند، به احتمال زیاد عوارض دیابت بارداری بر روی جنین وجود نخواهد داشت. دقیقا پس از به دنیا آمدن کودک، پزشکان قند خون او را چک خواهد کرد و چنانچه قند خون کم باشد، نیاز است با تزریق درون رگی گلوکز آن را به حالت طبیعی برسانند. از عوارض آن بر روی جنین این است که نوزادی که به دنیا می‌آید، اندازه‌ای بزرگتر از حد طبیعی خواهید داشت (وزن بالا)؛ همچنین عوارض دیابت بارداری با یرقان در ارتباط است که در آن پوست زرد به‌نظر می‌رسد، البته این یرقان پس از درمان به‌سرعت از بین می‌رود.

با این‌حال فرزند شما احتمال بیشتری نسبت به سایر کودکان برای ابتلا به دیابت نوع ۲ در آینده خواهد داشت که یک سبک زندگی سالم، شامل رژیم خوب و تحرک فیزیکی بالا، می‌تواند ریسک آن را کاهش دهد.
همچنین از عوارض بارداری برای مادران این است که به دلیل ابتلا به دیابت بارداری شانس بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع ۲ دارند؛ البته به این معنا نیست که حتماً اتفاق می‌افتد، بلکه می‌توانید با راهکارهایی از آن پیشگیری کنید.

پیشگیری از دیابت بارداری

در مورد پیشگیری از دیابت بارداری هیچ تضمینی وجود ندارد، اما هرچه عادات سالم تری را قبل از بارداری اتخاذ کنید ، احتمال پیشگیری از دیابت بارداری بیشتر است. اگر دیابت بارداری داشته اید، این انتخاب های سالم همچنین ممکن است خطر ابتلا به آن را در بارداری های آینده یا ابتلا به دیابت نوع ۲ در آینده کاهش دهد:​

هرچه عادات سالم تری را قبل از بارداری اتخاذ کنید ، احتمال پیشگیری از دیابت بارداری بیشتر است.

غذاهای سالم بخورید

غذاهایی با فیبر بالا و کم چربی و کالری را انتخاب کنید. روی میوه ها ، سبزیجات و غلات کامل تمرکز کنید. برای تنوع تلاش کنید تا به شما در رسیدن به اهداف خود بدون آسیب رساندن به طعم و مزه و تغذیه کمک کند. داشتن رژیم غذایی سالم می تواند از عوامل پیشگیری از دیابت بارداری باشد.
-فعال باقی بمانید: ورزش قبل و در دوران بارداری می تواند از شما در برابر ابتلا به دیابت بارداری محافظت کند. ۳۰ روز فعالیت متوسط را در بیشتر روزهای هفته انجام دهید. پیاده روی تند روزانه داشته باشید. دوچرخه سواری کنید و دورهای شنا با وقفه های کوتاه داشته باشید. فعالیت بدنی از عوامل موثر در پیشگیری محسوب می شود.

بارداری را با وزن سالم شروع کنید

اگر قصد باردار شدن دارید، کاهش وزن اضافی از قبل ممکن است به شما کمک کند بارداری سالم تری داشته باشید. بر ایجاد تغییرات پایدار در عادات غذایی خود که می تواند به شما در دوران بارداری کمک کند ، مانند خوردن سبزیجات و میوه های بیشتر تمرکز کنید.

درمان دیابت بارداری

درمان دیابت حاملگی یعنی گام برداشتن در مسیر حفظ قند خون در حد نرمال و به کمک:

برنامه غذایی

با متخصص تغذیه و یا پزشکِ دیابت خود مشورت کنید تا برنامه غذایی درست و سالمی را برای شما و جنین تان پیشنهاد کند. داشتن یک برنامه غذایی صحیح می تواند قند خون شما را در حد نرمال کنترل کند. این برنامه غذایی به شما کمک می کند که چه موقع و به چه میزان مواد غذایی را در هر وعده مصرف کنید. انتخاب زمان و مقدار بسیار مهم است، بنابراین برای کنترل قند خون به شما توصیه می شود که :
مصرف شیرینی جات را محدود کنید.
میزان غذای خود در سه وعده اصلی را کم کرده و یک تا سه میان وعده غذایی در روز را در برنامه تان بگنجانید.
فیبرهای غذایی مانند میوه ,سبزیجات , حبوبات , غلات و نان را به وعده های غذایی تان اضافه کنید.

ورزش در دوران حاملگی

در میان ورزش ها، شنا وپیاده روی به کنترل قند خون شما کمک شایانی می نماید. با پزشک خود تماس بگیرید و از او بخواهید که بهترین نوع ورزشی را که برایتان مناسب است به شما معرفی کند. چنانچه در حال حاضر ورزش می کنید، بپرسید چه ورزشهای دیگری را نیز می توانید انجام دهید.

انسولین (در صورت نیاز)

بعضی از خانمهایی که مبتلا به دیابت حاملگی هستند، احتیاج به تزریق انسولین پیدا می کنند. بنابراین با داشتن یک برنامه غذایی درست و سالم و انجام تمرینات ورزشی در کنار آن، می توانید به نگهداری قند خود در حد نرمال کمک کنید. پزشکتان نحوه تزریق انسولین را به شما خواهد آموخت. تزریق انسولین هیچ ضرری برای شما و جنین تان ندارد زیرا نمی تواند از طریق رگهای خونی به او انتقال یابد.​

راه‌های پیشگیری از دیابت بارداری

می‌توانید با استفاده از راه‌های پیشگیری که در زیر گفتیم پیش از بارداری، ریسک آن را کاهش دهید:

رژیم غذایی سالم داشته باشید.
تحرک داشته باشید.
وزن اضافه خود را کاهش دهید.

در صورت ابتلا به دیابت بارداری باید با متخصص این موضوع برای درمان به کمک رژیم غذایی ویا داروی آن مشورت کنید؛ اما پیش از ابتلا به دیابت بارداری و پیش از اقدام برای بارداری، می‌توانید با کنترل وزن خود و پیش گرفتن یک سبک زندگی سالم، از ابتلا به دیابت بارداری جلوگیری کنید. پس از دوران بارداری نیز اغلب افراد دچار اضافه وزن می‌شوند که نیاز دارند آن را به حالت طبیعی برسانند. برای تغییر سبک زندگی خود می‌توانید از رژیم‌های بهاره غفاری استفاده کنید که نه‌تنها به شما رژیم غذایی اصولی و سالم ارائه می‌دهد بلکه در کنار آن می‌توانید با دریافت ورزش مناسب، سبک زندگی خود را تغییر دهید و نه‌تنها به تناسب اندام برسید، بلکه آن را به مدت بیشتری حفظ کرده و سلامتی خود را ارتقا دهید.

به روزرسانی : ۱۳ بهمن ۱۴۰۰

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳
۴.منبع شماره ۴

نوشته زنان باردار و دیابت بارداری اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

آزمایش NIPT ( سل فری ) چیست؟

آزمایش NIPT ( سل فری ) روشی غیر تهاجمی برای تشخیص تریزومی های جنین، براساس آنالیز و بررسی DNA جنین (Fetal DNA) موجود در خون مادر می باشد. این آزمایش روش غربالگری زود هنگام و قابل اطمینان برای تشخیص شایعترین اختلالات کروموزومی با استفاده از خون مادر است که از هفته دهم بارداری به بعد انجام پذیر است.در جنین هایی که از لحاظ کروموزومی سالم اند، اطلاعات کروموزومی در ۲۳ جفت کروموزوم حفظ می شود. در یک اختلال تریزومی ، یک کروموزوم اضافی باعث اختلالات و ناهنجاریهای گسترده و پیچیده ای در جنین می شود.

تریزومی ۲۱

تریزومی ۲۱ شایعترین اختلال کروموزومی در موقع تولد می باشد.این ناهنجاری از هر ۸۳۰ نوزاد متولد شده، در یک نوزاد بروز می کند. احتمال شیوع سندرم داون با بالارفتن سن مادر افزایش می یابد. سندرم داون مجموعه ای از اختلالات و ناهنجاری های خفیف تا شدید جسمی و ذهنی را موجب می شود. امروزه میانگین سن افراد مبتلا به سندرم داون حدود ۶۰ سال می باشد.

تریزومی ۱۸

تریزومی ۱۸، باعث سندرم ادوارد می شود. این ناهنجاری تقریبا در هر ۵۰۰۰ نوزاد در یک مورد بروزمی کند. تریزومی ۱۳ یا سندرم پاتائودر هر ۱۶۰۰۰ مورد نوزاد در یک مورد بروز می کند.

تریزومی ها ۱۳ و ۱۸ اغلب با نرخ بالایی از سقط همراه هستند.نوزادان با این بیماری ها از اختلالات و ناهنجاری های گسترده ای مانند بیماری های شدید قلبی عروقی رنج می برند. میانگین سن این نوزادان بیش از چند ماه نیست و به ندرت به یکسال می رسد . ریسک بروز هر دو اختلال با بالارفتن سن مادر افزایش می یابد.
​

روشی غیر تهاجمی برای تشخیص تریزومی های جنین، براساس آنالیز و بررسی DNA جنین (Fetal DNA) موجود در خون مادر

تشخیص پیش از تولد

در حوالی سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ آزمایشاتی تحت عنوان (NIPT (noninvasive prenatal testing یا آزمایش غیر تهاجمی برای تشخیص پیش از تولد ایجاد که همچنین به آزمایش cell free DNA testing هم معروف است، به وجود آمد. به دلیل پیچیدگی بسیار زیاد این تکنولوژی آزمایش NIPT تحت عنوان چند نام تجاری محدود (شامل NIFTY، Harmony، Panorama و …..) تحت کنترل انحصاری آزمایشگاه های محدودی در دنیا درآمد. در این زمینه آزمایشگاه ژنتیک مندل طی یک دوره دو ساله از سال ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۷ و پس از انجام حجم وسیعی از آزمایشات موفق به راه اندازی نسخه ۱۰۰ درصد داخلی از این آزمایش گردید و با افتخار نام خود را در میان معدود ارائه دهندگان این خدمت در تمام دنیا قرار داد.

آزمایش NIPT ( سل فری ) آزمایشگاه مندل

آزمایش NIPT ( سل فری ) آزمایشگاه مندل کروموزوم های ۱۳، ۱۸ و ۲۱ جنین را از نظر ناهنجاری های تعدادی مورد بررسی قرار می دهد و برخی موارد همانند سندروم داون (تریزومی ۲۱)، تریزومی ۱۳ و یا تریزومی ۱۸ را با دقتی بیش از ۷/۹۹ درصد شناسایی می کند.

از آنجایی که روش های روتین غربالگری سندروم داون بر پایه بررسی سرم مادر در بهترین حالت دقتی معادل ۹۰ الی ۹۲ درصد دارند و میزان نتایج مثبت کاذب نیز در این آزمایشها بسیار زیاد است می توان آزمایش غیرتهاجمی NIPT را جایگزین بسیار مناسبی برای این نوع از غربالگری دانست.

آزمایشگاه ژنتیک مندل پس از سه سال تلاش شبانه روزی در راستای راه اندازی و بهینه سازی آزمایش NIPT ( سل فری ) از ابتدای سال ۱۳۹۷ موفق به راه اندازی نسخه کاملا ایرانی و مطابق با کلیه استاندارد های جهانی از این آزمایش شد و امروز مفتخریم که این آزمایش ماهانه به صد ها نفر از مادران باردار این سرزمین ارائه شده و باعث ایجاد اطمینان خاطر برای آنان می شود.

نرخ تشخیص آزمایش NIPT ( سل فری ) چقدر است ؟

افزایش وزن مادر و نمونه گیری زودتر از هفته دهم بارداری نرخ تشخیص آزمایش هارمونی را کاهش می دهد.​

وزن مادر کمتر از ۹۰ کیلو گرم نرخ تشخیص هارمونی بیش از ۹۹ درصد است.​
در ۱۳۰-۹۰ کیلو گرم نرخ تـشخیص هارمونی حـدود ۹۲ درصد است.​
وزن مادر بیش از ۱۳۰ نرخ تشخیص هارمونی را به حدود ۷۶درصد کاهش می دهد.​

چه اطلاعاتی از آزمایش NIPT ( سل فری ) حاصل می شود؟​

تعیین اختلالات آنوپلوئیدی شایع ( تریزومی ۱۳،۱۸و ۲۱)​
تشخیص فاکتورهای مربوط به ناسازگاری سیستم RhD​
تعیین جنسیت​
اختلالات ژنتیکی مرتبط با کروموزوم جنسی که سردسته این اختلالات عبارتند از: سندرم X شکننده،دیستروفی عضلانی دوشن،هموفیلی،هیپرپلازی مادرزادی آدرنال(به دلیل مهار تولید کورتیکواستروئیدها هورمون های آندروژن افزایش یافته و اگر جنین دختر باشد باعث مردانه شدن اندام تناسلی خارجی وی می گردد و در این موارد باید از هفته ۷ بارداری درمان با دگزامتازون را برای جنین های دختر شروع کرد و مانع از ترشح آندروژن ها شد.)​
تست های اختلالات تک ژنی​
تعیین آنیوپلوئیدی ها​

آزمایش NIPT ( سل فری ) برای چه افرادی توصیه می شود؟

​
بارداری های یک قلو و دوقلو که با تکنیک های آزمایشگاهی (ART) و IVF انجام شده است .​
بارداری در سنین بالای ۳۵ سال​
سابقه مثبت اختلالات کروموزومی و سندرم داون در فرزند قبلی یا فامیل درجه یک​
بارداری با سابقه سقط​
مادران HIV مثبت​

در یک اختلال تریزومی ، یک کروموزوم اضافی باعث اختلالات و ناهنجاریهای گسترده در جنین می شود.

محدودیت آزمایش NIPT​

آزمایش NIPT ( سل فری ) همچنان یک روش غربالگری و نه تشخیصی به شمار می رود و نتایج مثبت آن باید حتما توسط روش های تشخیصی دیگر مورد تایید قرار گیرد.

علی رغم حساسیت و اختصاصیت بسیار بالای تشخیص با DNA آزاد جنینی، این روش جایگزین مناسبی برای تشخیص های پیش از تولید بوسیله سلول های بافت جفت (CVS) و یا آمنیو سنتز نمی باشد.

نتیجه آزمایش منفی در زنان باردار، نمی تواند به صورت ۱۰۰% نشان دهنده بارداری کاملا سالم باشد.

هر چند که نتیجه این تست دقت بالایی دارد ولی همه اختلالات کروموزومی مربوط به جفت، مادر، موازیسم جنین و یا موارد دیگر تشخیص داده نمی شود.

این آزمایش برای بارداری های کمتر از ۱۰ هفته و چند قلویی قابل گزارش نیست.

برخی افراد مقدار DNA آزاد جنین در خون بسیار کم دارند. و در مواردی حتی با تکرار آزمایش نیز نمی توان نتایج قابل قبولی به دست آورد، لذا همواره باید به این موضوع نیز توجه ویژه ای داشت.در بارداری های دو قلو دقت و حساسیت تست کمتر از حالت عادی است.

هنگام بارداری های سه قلو و بالاتر انجام این آزمایش امکان پذیر نمی باشد.

در مادران با وزن بالاتر از ۱۰۰ کیلوگرم احتمال عدم جوابدهی تست بسیار بالاتر است.
​

می توان آزمایش غیرتهاجمی NIPT را جایگزین بسیار مناسبی برای این نوع از غربالگری دانست.

شرایط انجام آزمایش NIPT​

آزمایش از هفته دهم بارداری به بعد قابل انجام است.

بهتر است قبل از آزمایش آب و غذا به میزان کافی میل شود و ناشتا نباشید

مصرف داروهایی همانند آسپرین که باعث رقت خون می شوند می تواند سبب اختلال در آزمایش شود، از این رو بهتر است از ۲ روز قبل از آزمایش اینگونه دارو ها مصرف نشوند

برای آزمایش تنها ۱۰ سی سی از مادر در لوله های streck خون را میگیرند.

مدت زمان جوابدهی حداقل ۷ روز کاری می باشد. (در شرایطی که نمونه مشمول تکرار آزمایش شود این مدت زمان بیشتر خواهد شد)

مراحل انجام آزمایش
​

• • تنظیم و تکمیل درخواست آزمایش NIPT ( سل فری ) با نظر و صلاحدید پزشک​
  • خونگیری در لوله های مخصوص حاوی نگهدارنده های DNA​
  • ارسال نمونه ها به آزمایشگاه مرجع Harmony​
  • انجام آزمایش Harmony طی ۳ روز​
  • ارسال و دریافت پاسخ آزمایش ها در مدت ۷ روز​
  • تحویل پاسخ آزمایش به پزشک و انجام دستورالعمل های پیگیری​

متاسفانه نوزادان متولد شده با این بیماری ها از اختلالات و ناهنجاری های گسترده ی قلبی عروقی رنج می برند.

به روز رسانی :۲۶ آبان ۱۴۰۰

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳

نوشته آزمایش NIPT یا روش غربالگری غیر تهاجمی سلامت جنین اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

مزایای ورزش کردن در زمان بارداری

در این بخش از ازمایشگاه صبا قصد داریم تا از مزایای ورزش کردن در زمان بارداری صحبت کنیم ….

ورزش کردن در زمان بارداری اگر طبق اصول باشد می توان در بهود درد ها و حالت های بارداری موثر باشد .

این فعالیت ها نباید به صورت همیشه و مداوم باشد .

فعالیت و ورزش به مدت ۳۰ دقیقه در اغلب،

ولی نه همیشه، روز های هفته می تواند مزایایی را برای سلامتی شما در دوره ی بارداری در بر داشته باشد:

• به کاهش کمر درد، یبوست، نفخ، و تورم کمک می کند
• ممکن است از دیابت بارداری جلوگیری کند یا آن را درمان نماید
• انرژی شما را افزایش می دهد
• وضعیت روحی شما را بهبود می بخشد
• وضعیت جسمی شما را بهبود می بخشد
• کشیدگی، قدرت و دوام ماهیچه ها را افزایش می دهد
• کمک می کند تا بهتر بخوابید

فعالیت منظم کمک می کند تا در دوره ی بارداری آمادگی خود را

حفظ کنید و ممکن است توانایی شما را برای زایمان بهبود بخشد.

همچنین کمک خواهد کرد که پس از زایمان راحت تر به وضعیت طبیعی خود برگردید.

چه تغییراتی در دوره ی بارداری در بدن رخ می دهد که می تواند روال ورزش کردن من را تغییر دهد؟

هورمون هایی که در دوره ی بارداری ترشح می گردند،

باعث می شود تا رباط های دخیل در پشتیبانی اتصال مفاصل،

شل گردند. این باعث تحرک بیشتر مفاصل شده و احتمال آسیب را افزایش می دهد.

وزن اضافی در جلوی بدن شما در دوره ی بارداری مرکز ثقل بدن و محل فشار بر مفاصل

و ماهیچه ها را بخصوص در لگن و پایین کمر تغییر می دهد.

این ممکن است تعادل شما را کم کند و باعث کمر درد گردد و نیز باعث افزایش

احتمال افتادن شما، بخصوص در اواخر باردارای می شود.

وزن اضافی که شما در دوره ی بارداری حمل می-کنید،

باعث می شود که کار بدنی شما سخت تر از قبل بارداری باشد.

چه ورزش هایی در دوره ی باردارای بی خطر هستند؟

برخی از ورزش ها در دوره ی بارداری، حتی برای مبتدی ها، بی خطر است:

• پیاده روی برای هر فردی ورزشی مناسب است.
• شنا برای بدن شما عالی است، زیرا بسیاری از عضلات فعالیت می کنند.
• دوچرخه سواری یک ورزش هوازی مناسب است.
• ورزش های هوازی راهی مناسب برای حفظ سلامت قلب و ریه هاست.
• اگر شما قبل از بارداری می دویدید، شما گاهی می توانید در دوره ی بارداری نیز آن را ادامه دهید، اما ممکن است مجبور باشید روند روزانه خود را تغییر دهید.

از چه ورزش هایی در دوره ی بارداری باید اجتناب کرد؟

معمولاً از ورزش هایی که دارای خطر بالای سقوط و افتادن هستند،

نظیر ژیمناستیک، اسکی روی آب، و اسب سواری باید اجتناب کرد.

برخی از ورزش های با راکت نیز ممکن است خطر افتادن را به علت تغییر تعادل شما افزایش دهند.

ورزش های دیگری که باید اجتناب شوند، شامل:

• اسکی روی برف- تغییر تعادل شما ممکن است شما را در معرض خطر بیشتر آسیب و سقوط قرار دهد.

همچنین شما ممکن است در معرض خطر بیماری ارتفاع قرار گیرید که ناشی از تنفس هوای محتوی اکسیژن پایین است.

• ورزش های گروهی، نظیر هاکی، بسکتبال و فوتبال- این ورزش ها می تواند باعث آسیب به شما و فرزندتان گردد.

• غواصی- غواصی ممکن است فرزند شما را در معرض بیماری

“کاهش فشار ناگهانی” قرار دهد، یک بیماری جدی که ناشی از تغییرات فشار اطراف بدن است.

چه نکاتی را در هنگام ورزش در دوره ی بارداری باید در نظر گرفت؟

تغییرات بدن شما می تواند برخی وضعیت ها و فعالیت های خاص را برای شما و

فرزندتان خطرناک سازد.

در هنگام ورزش،سعی کنید از فعالیت هایی اجتناب کنید که به پرش،

نزاع، تغییرات سریع در جهات نیاز دارند و ممکن است باعث کشش مفاصل و آسیب به شما گردند.

خطر گرمازدگی در دوره ی بارداری افزایش می یابد

که به علت از دست دادن مایعات بدن بوده و منجر به دهیدراته شدن و

مسائلی در دوره ی بارداری می گردد.

هنگام ورزش، دستورالعمل های زیر را برای افزایش ایمنی و سلامت رعایت کنید:

• پس از اولین سه ماهه ی بارداری، از هر گونه فعالیتی با استفاده از کمر اجتناب کنید.

• اگر شما مدت زمانی ورزش نکرده اید، به آرامی شروع کنید. با ۵ دقیقه ورزش

در روز شروع کنید و هر هفته ۵ دقیقه به مدت زمان ورزش اصافه کنید

تا زمانیکه به ۳۰ دقیقه ورزش در روز دست یابید.

• از ورزش شدید در گرما، هوای مرطوب و هنگامی که تب دارید، خودداری کنید.

• لباس مناسب بپوشید تا شما را خنک نگه دارد.

• کرست مناسب بپوشید تا از سینه های شما حفاظت کند.

• آب فراوان بنوشید تا از گرما زدگی و از دست رفتن آب بدنتان ممانعت گردد.

• اطمینان حاصل کنید که مقدار کالری اضافی لازم در دوره ی بارداری را مصرف نمایید.

چه علائمی اخطار می دهند که من باید ورزش کردن را متوقف کنم؟

اگر هریک از علائم زیر را داشتید، از ورزش کردن خودداری کنید و پزشک خود را مطلع سازید:

• خونریزی واژن
• ضعف و سرگیجه
• تنفش کوتاه و شدید
• درد سینه
• سر درد
• ضعف عضلانی
• درد و تورم پا
• انقباضات رحمی
• کاهش تحرک جنین
• ترشح مایعات از واژن

نوشته مزایای ورزش کردن در زمان بارداری اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

ازمایشات دوران بارداری

در این بخش از ازمایشگاه صبا به ازمایشات دوران بارداری خواهیم پرداخت .

از جمله ازمایش های مهم دوران بارداری شامل مواردی چون :

غربالگری ژنتیکی

بسیاری از ناهنجاری های ژنتیکی را می توان قبل از تولد تشخیص داد.

اگر شما یا همسرتان در خانواده خود دارای سابقه اختلالات ژنتیکی هستید ،

پزشک یا ماما آزمایش ژنتیک را در دوران بارداری برای شما توصیه می‌کند.

همچنین اگر جنین یا نوزادی با ناهنجاری ژنتیکی همراه باشد ،

ممکن است غربالگری ژنتیکی نیز انجام دهید.

نمونه هایی از اختلالات ژنتیکی که می توان قبل از تولد تشخیص داده شوند عبارتند از:

فیبروز سیستیک

دیستروفی عضلانی دوشن

هموفیلی A

بیماری های کلیه پلیکیستیک

بیماری هیول داسیشکل

تای ساکس

تالاسمی

امروزه روش های غربالگری زیر در آزمایشات دوران بارداری انجام می‌شود:

آزمون آلفا فتوپروتئین (AFP) یا آزمایش چند نشانگر

آمنیوسنتز

نمونه برداری از پرزهای جفتی

آزمایش DNA جنین بدون سلول

نمونه گیری از راه خون از بندناف (برداشتن نمونه کوچکی از خون جنین از بند ناف)

اسکن با امواج فراصوت

آزمایش های غربالگری قبل از تولد در سه ماهه اول بارداری

غربالگری سه ماهه اول ترکیبی از سونوگرافی جنین و آزمایش خون مادر است.

این فرآیند غربالگری می تواند به تعیین خطر ابتلای جنین در برخی از نقایص مادرزادی کمک کند.

اگر نتایج آزمایشات غربالگری سه ماهه اول غیرطبیعی باشد ، مشاوره ژنتیک برای شما توصیه می شود.

برای تشخیص دقیق ممکن است آزمایش های اضافی مانند نمونه پرزهای کوریونی ،

آمنیوسنتز ، DNA جنین بدون سلول یا سونوگرافی هم انجام شود.

آزمایش های غربالگری قبل از تولد در سه ماهه دوم بارداری

غربالگری سه ماهه دوم بارداری شامل چندین آزمایش خون به نام چند نشانگر (مارکر) است.

این مارکرها اطلاعاتی را در مورد خطر احتمالی شما برای داشتن نوزادی با برخی شرایط ژنتیکی یا نقص مادرزادی ارائه می دهند.

غربالگری معمولاً با گرفتن نمونه خون از هفته ۱۵ تا ۲۰ بارداری انجام می شود (هفته ۱۶ تا ۱۸ ایده آل است).

هنگامی که شما هر دو آزمایش غربالگری سه ماهه اول و دوم را انجام می دهید ،

توانایی آزمایشات برای تشخیص ناهنجاری، بیشتر از زمانی است که فقط یک غربالگری انجام گرفته است.

سونوگرافی

سونوگرافی در آزمایشات دوران بارداری یک روش تشخیصی است که با استفاده از امواج صوتی

با فرکانس بالا تصویری از اندام های داخلی ایجاد می کند.

سونوگرافی غربالگری در طول بارداری برای بررسی رشد طبیعی جنین و تأیید تاریخ تولد انجام می شود.

سونوگرافی چگونه انجام می شود؟

در دوران بارداری می توان دو نوع سونوگرافی انجام داد:

سونوگرافی شکم

در سونوگرافی شکم ، ژل به شکم شما زده می شود.

مبدل سونوگرافی برای گرفتن تصویر روی ژل روی شکم می‌‎لغزد.

سونوگرافی از طریق واژن

در سونوگرافی ترانس واژینال ،

یک مبدل سونوگرافی کوچکتر به واژن شما وارد می شود و در پشت واژن قرار می گیرد تا تصویری ایجاد کند.

خطرات و مزایای تصویربرداری با سونوگرافی چیست؟

سونوگرافی جنین خطرات شناخته شده ای غیر از ناراحتی خفیف در اثر

فشار مبدل به شکم یا واژن ندارد و در طی مراحل از هیچ اشعه ای استفاده نمی شود.

سونوگرافی ترانس واژینال نیاز به پوشاندن مبدل سونوگرافی در یک غلاف پلاستیکی یا لاتکس دارد ،

که ممکن است در زنان مبتلا به آلرژی به لاتکس واکنش ایجاد کند.

تصویربرداری با سونوگرافی به طور مداوم در حال بهبود و پیشرفت است و

مانند هر آزمایش دیگری ممکن است نتایج آن کاملاً دقیق نباشد.

با این حال ، سونوگرافی می تواند اطلاعات ارزشمندی را در اختیار والدین و پزشکان قرار دهد و

به آنها در مدیریت و مراقبت از بارداری و نوزاد کمک کند.

علاوه بر این ، تصویربرداری با سونوگرافی فرصتی منحصر به فرد به والدین می دهد تا کودک خود را

قبل از تولد ببینند و به آنها کمک می کند تا پیوند برقرار کنند و یک رابطه زودهنگام برقرار کنند.

نوشته ازمایشات دوران بارداری اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.