آلرژی

آلرژی زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن که سیستم دفاع طبیعی بدن محسوب می‌شود، نسبت به محیط اطراف بیش از حد واکنش نشان دهد. برای مثال گرده گل به صورت معمول بی‌ضرر است، اما این ماده می‌تواند سبب واکنش‌های شدید بدن شود.تست آلرژی، آزمایشی است که توسط یک متخصص آموزش دیده انجام می‌شود، تا حساسیت شما را نسبت به مواد مختلف بررسی کند. این چنین واکنش‌هایی می‌توانند منجر به علائم زیر شوند:​

آبریزش بینی​
عطسه کردن​
سینوس‌های مسدودشده​
خارش و آبریزش از چشم‌ها​

انواع آلرژن

آلرژن‌ها موادی هستند که منجر به واکنش آلرژیک می‌شوند. سه نوع آلرژن اصلی وجود دارد:​

آلرژن‌های تنفسی که به هنگام ورود به ریه، مجاری بینی و گلو حساسیت ایجاد می‌کنند. گرده گل‌ها یکی از معمول‌ترین آلرژن‌های تنفسی است.​
خوراکی که در برخی از مواد غذایی از جمله بادام زمینی، سویا و غذاهای دریایی وجود دارد و منجر به آلرژی غذایی می‌شوند.​
آلرژن‌های تماسی که معمولاً به هنگام تماس با پوست شما سبب ایجاد واکنش‌هایی می‌شوند. مثالی از این واکنش می‌تواند ایجاد قرمزی و خارش پس از تماس با پیچک سمی باشد.​

تست آلرژی یا آزمایش حساسیت چیست؟​

آزمایش حساسیت یا تست آلرژی، آزمایشی است که توسط یک متخصص آموزش دیده انجام می‌شود، تا حساسیت شما را نسبت به مواد مختلف بررسی کند.
این تست می‌تواند به صورت آزمایش خون، آزمایش پوستی یا رژیم حذفی باشد. همانطور که اشاره شد، آلرژی هنگامی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن شما نسبت به چیزی در محیط شما واکنش نشان می‌دهد.
در واقع اگر سیستم بدنی حساسی داشته باشید به عنوان مثال، گرده بعضی از درختان که ممکن است بعضی از افراد هیچ گونه مشکلی با آن نداشته باشند، می‌تواند باعث واکنش بیش از حد بدن شما شود.
این تست در آزمایشگاه و بسته به تشخیص پزشک نسبت به علائم فرد انجام می‌شود. نوع تست حساسیت بسته به نوع حساسیت نیز متفاوت است.
​

تست آلرژی پوستی چرا انجام می شود؟​

اطلاعات حاصل از تست های حساسیت می تواند به ایجاد برنامه درمانی به منظور رفع آلرژی کمک کند (ایمونوتراپی).
تست های آلرژی به طور گسترده استفاده می شود تا شرایط آلرژیک یا حساسیت تشخیص داده شود. برخی شرایط حساسیتی عبارت است از:​

تب یونجه (allergic rhinitis)​
آسم آلرژیک​
درماتیت (اگزما)​
آلرژی غذایی​
حساسیت به نیش زنبور​
آلرژی به لاتکس​

تست های حساسیت پوستی عموما برای افراد بالغ و کودکان (تست آلرژی کودکان) در تمام بازه های سنی انجام شده و بی خطر است. در برخی شرایط خاص انجام تست آلرژی توصیه نمی شود.
​

آزمایش حساسیت یا تست آلرژی، آزمایشی است که توسط یک متخصص آموزش دیده انجام می‌شود، تا حساسیت شما را نسبت به مواد مختلف بررسی کند.

تنها دو نوع تست آلرژی معتبر وجود دارد:​

آزمایش پوستی (پریک/ تزریقی/ داخل جلدی)​
آزمایش خون (آزمایش IgE اختصاصی آلرژن سرم)​

سایر آزمایش‌های آلرژی مانند قراردادن مقادیر کمی از آلرژن در چشم، بینی یا ریه‌ها برای اندازه‌گیری پاسخ آلرژیک ممکن است در تحقیقات استفاده شود، اما برای عموم استفاده نمی‌شود. آزمایش پوستی پچ (Patch testing) برای آلرژی استفاده نمی‌شود، بلکه برای تماس پوستی با مواد شیمیایی مختلفی که توسط سایر بخش‌های سیستم‌ایمنی ایجاد شده، استفاده می‌شود.
​

در موارد زیر انجام تست آلرژی توصیه نمی شود:​

تب یونجه منجر به بروز واکنش آلرژیک شدید می شود: شما ممکن است به برخی مواد حساسیت داشته باشید به نحوی که مقدار اندک آن ها می تواند منجر به ایجاد واکنش های خطرناکی در شما شود (آنافیلاکسی).​

مصرف داروهایی که بتواند با نتیجه تست حساسیت تداخل داشته باشد: داروهایی مانند آنتی هیستامین ها، داروهای آنتی دپرشنت و برخی داروهایی که برای معده استفاده می شود در این دسته قرار دارند.​

ابتلا به برخی شرایط پوستی: اگر اگزما یا پسوریازیس شدید بخش زیادی از پوست بازوها و کمر را فراگرفته باشد امکان انجام تست حساسیت نیست.​
آزمایش خون می تواند در شرایطی که امکان انجام تست آلرژی پوستی وجود ندارد انجام شود. آزمایش خون به اندازه تست حساسیت پوستی متداول نیست زیرا حساسیت کمتری دارد، هم چنین هزینه آن نیز بیشتر است.

به طور کلی تست آلرژی پوستی برای تشخیص آلرژی مفید می باشد. اما تشخیص آلرژی های غذایی پیچیده است (تست آلرژی غذایی) و ممکن است به انجام تست های بیشتری نیاز باشد.
​

خطرات انجام تست آلرژی چیست؟​

شایع ترین اثرات جانبی تست حساسیت عبارت است از:​

تورم اندک​
قرمزی​
کمی خارش​
برآمدگی (کهیر)​

کهیرها در طول تست قابل توجه هستند. در برخی افراد قرمزی و خارش ممکن است چند ساعت بعد از انجام تست حساسیت ادامه داشته باشد.
به ندرت پیش می آید که انجام تست حساسیت منجر به واکنش آلرژیک شدید شود. انجام تست آلرژی در مطب مجهز به خدمات اورژانس بسیار حائز اهمیت می باشد.

چه کسانی نیاز به انجام تست آلرژی دارند؟

به طور کلی آلرژی در افرادی که سیستم ایمنی حساسی دارند و بدن آن‌ها به بعضی از مواد یا حتی گرده‌هایی موجود در هوا و فصل ها یا موی حیوانات مختلف حساس است رخ می‌دهد. این افراد به محض روبرو شدن با این مواد بدن‌شان واکنش‌های آلرژیکی نشان می‌دهد که عبارتند از:​

راش و یا دانه‌های پوستی​
مشکلات تنفسی​
رعشه​
خفگی​
تنگی نفس​
تاری دید​
سرگیجه​
کما​

و حتی در مواردی در صورت عدم رسیدگی باعث مرگ خواهد شد. جالب است بدانید سالانه تنها در آمریکا هزاران نفر بر اثر حساسیت به بادام زمینی دچار خفگی می‌شوند.

این موارد علائم خطرناک حساسیت در افراد هستند، با مشاهده موارد فوق سریعا با پزشک تماس بگیرید.
در صورتی که از قبل آزمایش حساسیت یا آلرژی داده باشید، می‌دانید دیگر به چه موادی حساسیت دارید، بنابراین با آگاهی می‌توانید مانع از بروز علائم خطرناک آلرژی شوید.

آزمایش پوست آلرژی چیست؟

تست پوستی، قدیمی‌ترین و قابل‌اعتمادترین آزمایش آلرژی است. این آزمایش از ۱۰۰ سال قبل برای تشخیص بیماری‌های آلرژیکی انجام می‌شود. ابتدا یک قطره از آلرژن مورد نظر (معمولاً عصاره تجاری موجود از گرده‌ گیاهان، کپک‌ها، غذاها، شوره حیوانات خانگی و غیره) روی پوست قرار داده‌می‌شود و سپس با سوزن پوست را سوراخ می‌کنند یا خراش می‌دهند. بعد از خراش پوست، آزمایش‌ها حدود ۱۵ دقیقه زمان نیاز دارند. برحسب سن، و علائم، آزمایش‌های پوستی مختلفی می‌تواند انجام شود. در آزمایش مثبت پوستی یک برآمدگی قرمز رنگ شبیه به نیش پشه ظاهر می‌شود. این آزمایش با کنترل‌های مثبت و منفی مقایسه می‌شود، که کنترل‌ها شامل دو آزمایش پوستی دیگر همراه با آلرژن‌های مورد آزمایش هستند.

کنترل مثبت

کنترل مثبت معمولاً با استفاده از هیستامین است؛ این آزمایش کنترل در افرادی که از داروهای آنتی‌هیستامین مانند بنادریل (Benadryl) استفاده نمی‌کنند، برآمدگی قرمز و خارش‌دار ایجاد می‌کند. امکان حساسیت به هیستامین وجود ندارد، زیرا این ماده شیمیایی به‌طور طبیعی در بدن حضور دارد. نتیجه مثبت آزمایش پوست هیستامین یعنی، هر آزمایش پوستی که در همان زمان انجام شود و نتیجه منفی داشته باشد، منفی واقعی است.

کنترل منفی

کنترل منفی معمولاً توسط آب‌نمک یا نمک است. هدف از انجام این آزمایش، اطمینان از عدم‌وجود اثر تحریکی ورود سوزن به پوست و مداخله آن در نتیجه آزمایش است. نتیجه منفی آزمایش پوست همراه با نتیجه منفی آزمایش کنترل، تضمین می‌کند که نتایج مثبت آزمایش پوست به دلیل اثر تحریکی سوزن در یک فرد دارای پوست حساس نیست.

اگر نتیجه آزمایش پوست پریک برای آلرژن‌های مختلف متفاوت باشد، اما سابقه آلرژیکی فرد پیشنهاد ‌‌کند که نتیجه باید مثبت باشد، آزمایش دیگری به نام تست داخل جلدی پوست (آزمایش اینترادرمال پوست) انجام می‌شود. آزمایش داخل‌جلدی ‌پوست که شامل تزریق آلرژن رقیق‌شده توسط سوزن به لایه زیرین پوست است، می‌تواند بیماری‌های آلرژیک بیشتری را نسبت به آزمایش پوستی پریک تشخیص دهد. متاسفانه آزمایش داخل جلدی ممکن است نتیجه کاذب منفی یا مثبت داشته باشد و نمی‌تواند برای آلرژن‌های غذایی استفاده شود.
​

آزمایش آلرژی چگونه در قالب آزمایش خون انجام می‌شود؟

آزمایش رادیوآلرژی (Radioallergosorbent testing) یک فرم منسوخ‌شده از آزمایش‌های آلرژی است که شامل اندازه‌گیری آنتی‌بادی‌های آلرژیک خاصی در نمونه خونی است.

با این که‌، RAST درحال‌حاضر در دسترس است، انواع جدیدی از آزمایش‌های خونی برای آلرژی شامل استفاده از تکنیک الایزا (Enzyme-linked immunosorbent assays) وجود دارد که در آن آنتی‌بادی آلرژیک در نمونه خونی به آلرژن متصل می‌شود و با اضافه‌کردن نشانگر، تغییر رنگ مشاهده می‌شود. تیرگی این تغییر رنگ می‌تواند می‌تواند اندازه‌گیری شده و در تعیین غلظت آنتی‌بادی آلرژیک موجود در خون مورد استفاده قرار گیرد. آزمایش خون آلرژی امروزه برای تشخیص و مدیریت آلرژن‌های غذایی مفید هستند.
​

داروهایی که منجر به تداخل در تست آلرژی می شود عبارتند از:​

داروهای نسخه ای مانند levocetirizine و desloratadine​
آنتی هیستامین هایی مانند لوراتادین، دیفن هیدرامین، کلرفنیرامین، سیتریزین و فکسوفنادین.​
داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند نورتریپتیلین و دسیپرامین.​
برخی داروهایی که برای مشکلات معده استفاده می شود مانند سایمتیدین و رانیتیدین.​
داروهای آسم مانند omalizumab. این دارو می تواند در نتایج تست دخالت داشته باشد، تاثیر این دارو حتی تا شش ماه بعد از قطع مصرف آن نیز بر نتایج تاثیر خواهد داشت.​

نتایج تست آلرژی:​

نتیجه تست آلرژی همان لحظه در مطب مشخص می شود. بجز تست پچ که ممکن است چند روز به طول انجامد. نتیجه مثبت بدان معنی است که شما به ماده ای خاص آلرژی دارید. کهیرهای بزرگتر معمولا درجه بیشتری از حساسیت را نشان می دهد. تست منفی بدان معناست که شما احتمالا به ماده ای خاص آلرژی ندارید.
به خاطر داشته باشید که تست های آلرژی همیشه دقیق نیستند. برخی اوقات نتیجه تست آلرژی مثبت کاذب می باشد و یا ممکن است منفی کاذب باشد. شما ممکن است بسته به موقعیت پاسخ متفاوتی به تست های آلرژی مشابه دهید. ممکن است در طول تست آلرژی نسبت به یک ماده واکنش مثبتی نشان دهید اما در روزی دیگر نسبت به همان تست واکنشی نشان ندهید.
​

برنامه درمانی آلرژی یا حساسیت عبارت است از:​

دارو درمانی​
ایمونوتراپی​
تغییراتی در محیط زندگی و محل سکونت​
تغییراتی در رژیم غذایی​

با استفاده از نتایج تست آلرژی موارد آلرژن در مورد شما شناخته می شود و برنامه درمانی به کنترل شرایط کمک می کند و شما خواهید توانست علائم آلرژی را حذف کرده و یا کاهش دهید.
به طور کلی تست آلرژی روشی تشخیصی برای شناسایی واکنش های آلرژیک است. بروز برخی موارد مانع از انجام تست های آلرژی می شود. برای مثال زمانی که فرد به تب یونجه دچار است احتمال بروز برخی واکنش های خطرناک وجود دارد. هم چنین مصرف برخی داروها مانند آنتی هیستامین ها نیز ممکن است بر نتایج تست آلرژی تاثیر داشته باشد. در این مورد قبل از انجام تست آلرژی پزشک شما را یاری خواهد داد.
​

انواع تست آلرژی پوستی عبارت است از:​

پانکچز​
تزریقی​
پچ​
تست آلرژی از طریق پوست​

تست پوست یکی از راه‌های تست آلرژی است که معمولاً روی ساعد انجام می‌شود. اما در برخی شرایط ممکن است در قسمت دیگری از بدن مانند پشت (نوزادان / کودکان کوچک) انجام شود.

آلرژن‌هایی که باید بررسی شوند، پس از معاینه توسط پزشک انتخاب می‌شوند. پزشک یا تکنسین کمی از آلرژن احتمالی را روی پوست قرار می‌دهد. اگر به هر یک از این مواد حساس باشید، یک پاسخ آلرژیک موضعی، به صورت قرمزی و خارش در محل آزمایش در مدت ۱۵ دقیقه ایجاد خواهد شد.
معمولاً هرچه کهیر در محل قرار دادن عصاره آلرژن بزرگتر باشد، احتمال حساسیت نسبت به آلرژن بیشتر خواهد بود. تست‌های پوستی را می‌توان در تمام گروه های سنی حتی کودکان و نوزادان نیز انجام داد.
​

تست تزریق پوستی​

در این تست با استفاده از تزریق آلرژن انتخاب شده توسط پزشک، روی پوست یا بازو نتیجه حساسیت فرد مشخص می‌شود. این نتیجه تنها ۱۵ دقیقه زمان می‌برد تا نشانه‌های حساسیت را نشان دهد. معمولا از این تست برای بررسی حساسیت به حیوانات از جمله زنبور یا پنی سیلین استفاده می‌شود.
​

تست پوستی پچ (Patch)​

تست پچ، یک تست حساسیت طولانی‌مدت است. در این تست با اتصال پچ‌هایی حاوی آلرژن به نقاط مخصوصی از بدن به‌خصوص «کمر» از طریق پوست، حساسیت فرد بررسی می‌شود.

در طول تست پوست روزانه به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در معرض آلرژن‌های موجود روی پچ قرار می‌گیرد که درماتیت پوستی یا راش ایجاد می‌کند.
پچ پوستی باید برای مدت ۴۸ ساعت روی بازوی شما قرار گیرد. در این زمان از حمام رفتن یا فعالیت‌های شدید و تحرک زیاد بپرهیزید. پس از پایان مدت زمان موردنظر پزشک، پچ‌ها توسط وی بررسی شده و نتیجه تست حساسیت وی مشخص می‌شود.

به روزرسانی : ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳

نوشته تست آلرژی و انواع آن اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

علائم روماتیسم چیست ؟

برای آگاهی از بیماری روماتیسم باید آزمایش خون بدهیم و برای درمان آن باید به پزشک متخصص روماتولوژی مراجعه کنیم. عموما این بیماران پس از بیدار شدن از خواب در مفاصل خود احساس درد میکنند که پیشنهاد میکنیم اگر دچار این مشکل هستید حتما به پزشک مراجعه کنید چرا که ممکن است به یکی از بیماری های رماتیسم مفاصل و رماتیسم استخوان و سرطان دچار شده باشید.

آزمایش روماتیسم، مجموعه‌ایی از آزمایشات خون است.

بیمارانی که برای آزمایش روماتولوژی مراجعه میکنند علائمی هم چون :

سفتی صبحگاهی مفاصل
تورم مفاصل
درد مفصلی
ضعف و خستگی
مشکلات قلبی
مشکلات ریوی
درگیری چشمی، عصبی (با احتمال کم تر)
ندول‌ های روماتوئید

رو داشتند که با مراجعه به پزشک متخصص و انجام آزمایش تشخیص امید به درمان میباشد.

فاکتور‌های روماتوئید، آنتی‌بادی‌های موجود در بسیاری از بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید هستند.

آزمایشات روماتیسمی

در نظر داشته باشید برای آگاهی از این بیماری میتوانید آزمایشات روماتیسمی خون را انجام دهید که شامل :

آزمایشات

CBC، شمارش کامل سلول‌های خونی
ESR
RF
ANA
CRP
Anti-CCP

میباشد اما اکیدا توصیه میکنم با پزشک متخصص مشورت کنید و سپس این آزمایشات رو انجام بدید.

رژیم خود را رعایت کنید تا کمتر دچار بیماری های روماتیسمی و دردهای مفصلی شوید ، از این حیث پیشنهاد میکنیم مصرف مواد غذایی ضدالتهاب‌ را افزایش و مصرف مواد غذایی التهاب زا را کاهش داد تا درمان روماتیسم موثر واقع شود.

کی از فاکتورهای آزمایشی‌ای که در آزمایش روماتیسم مورد بررسی قرار می‌گیرد،آزمایش سرعت رسوب گلبول قرمز است.

غذاهای التهاب زا کدامند؟

بسیاری از غذاها در تشدید و بدتر کردن علائم التهاب تاثیرگذار هستند. اکثر این غذاها اغلب دارای شکر، چربی های ترانس، کربوهیدرات های تصفیه شده، گوشت قرمز یا فرآوری شده هستند.

کربوهیدرات های تصفیه شده
این نوع کربوهیدرات میزان نوع خاصی از پروتئین به نام محصولات نهایی پیشرفته گلیاساسیون (AGE) که خود موجب افزایش التهاب می شود را زیاد می کند.

این نوع از کربوهیدرات ها حاوی آرد سفید هستند. ازجمله:

نان سفید
کراکرها (تردک)
برنج سفید
برخی از غلات صبحانه
غذاها و رژیم های غذایی ضد التهابی

از جمله غذاهای دارای خواص ضد التهابی:

آجیل: برخی از آجیل ها به کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی و دیابت کمک می کنند.
میوه ها و سبزیجات: بسیاری از میوه ها و سبزیجات مانند انواع توت، سیب و سبزیجات چلیپایی سرشار از آنتی اکسیدان و پلی فنول ها هستند که خواص ضد التهابی فراوانی دارند.
زردچوبه: زرد چوبه بدلیل داشتن کورکومین در بهبود شرایط التهابی موثر است.
روغن ماهی: روغن های ماهی بدلیل محتوای اسیدچرب امگا ۳ خود به کاهش سطح پروتئین های التهابی در بدن کمک می کنند.
فیبر: بر اساس اعلام بنیاد آرتریت، افزایش فیبر در رژیم غذایی باعث کاهش برخی از سیتوکین های التهابی می شود.

کلام آخر :
با مراجعه به پزشک متخصص روماتولوژی و انجام آزمایش دوره ای در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا بابل از بروز این بیماری جلوگیری نمائید.

به روزرسانی : ۲۳ دی ۱۴۰۰

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳
۴.منبع شماره ۴

نوشته علائم روماتیسم چیست ؟ اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

روماتیسم چیست و اصلی ترین دلایل بروز آن کدام است ؟

روماتیسم یک وضعیت خود ایمنی است و بدین معناست که سیستم ایمنی به بافت سالم بدن حمله می کند . اگرچه که هنوز علت اصلی بیماری های خود ایمنی به طور قطع بیان نشده است اما تئوری هایی در مورد آن وجود دارد . روماتیسم موجب التهاب، درد و تورم مفاصل بدن میشود. این بیماری معمولا مزمن بوده و در دراز مدت موجب تخریب مفصل می شود.

سیستم ایمنی شما در حالت طبیعی ، آنتی بادی هایی را تولید می کند که به باکتری و ویروس ها حمله می کند و به مبارزه با عفونت ها کمک خواهد کرد. اگر به بیماری روماتیسم مبتلا هستید، سیستم ایمنی شما به طور اشتباه، آنتی بادی هایی را به خط مفاصل می فرستد که در آن جا به بافت اطراف مفصل حمله می شود و این پدیده باعث می شود که لایه های نازک سلول ها روی مفصل ها را بپوشانند که باعث سوزش و التهاب می شود و مواد شیمیایی را آزاد می کند و به اطراف آن نیز آسیب وارد می کند که شامل این قسمت ها می باشند :

استخوان ها

غضروف ها :

بافت کشسان بین استخوان ها

تاندون ها :

بافتی که استخوان را به ماهیچه متصل می کند.

رباط ها :

بافتی که استخوان را به غضروف متصل می کند .

اگر روماتیسم درمان نشود ، این مواد شیمیایی به تدریج باعث می شود که مفصل و رباط ها ، شکل خود را از دست بدهند و در نهایت نیز می تواند مفصل را به طور کامل تخریب کند.

تئوری های مختلفی از علت حمله سیستم ایمنی به مفصل ها مثل عفونت وجود دارد اما هیچ کدام از این تئوری ها هنوز به اثبات نرسیده اند.
​

روماتیسم یک وضعیت خود ایمنی است و بدین معناست که سیستم ایمنی به بافت سالم بدن حمله می کند .

​
انواع روماتیسم​

روماتیسم مکانیکی​
روماتیسم التهابی​

آرتروز، به عنوان روماتیسم مکانیکی شناخته می شود و با فعالیت ارتباط مستقیم دارد ، علایم آرتروز با حرکت و فعالیت های بدنی بروز پیدا می کند .

بیماری آرتریت روماتوئید، روماتیسم التهابی است، روماتیسم های التهابی بیماری خودایمنی هستند و با فعالیت و تحرک بدنی ارتباط ندارند و بالعکس در حالت استراحت ، التهابات و در نتیجه دردهای بیماران مبتلا بیشتر می شود.
​
سن شیوع روماتیسم​
همه سنین می تواند درگیر بیماری روماتیسم شود؛ این بیماری حتی کودکان و نوزادان را درگیر می کند. مانند بیماری لوپوس نوزادی که هر ساله شماری از نوزادان با آن متولد می شوند.

علایم و مشخصات روماتیسم در اطفال با بیماری بزرگسالان تفاوت دارد .به همین سبب برای روماتیسم نوزادان ، رشته فوق تخصصی مربوط در ایران و سایر کشورها راه اندازی شده است.

اما برخی از انواع روماتیسم ها میان سنین مختلف مشترک هستند مانند روماتیسم ستون فقرات و آرتریت روماتوئید. برخی از انواع روماتیسم ها فقط مخصوص نوزادان و کودکان می باشد.

​

علایم و مشخصات روماتیسم در اطفال با بیماری بزرگسالان تفاوت دارد.

​
​
با علائم روماتیسم مفصلی آشنا شوید​

رایج ترین علائم روماتیسم مفصلی عبارتند از:
​

تورم، درد، حرارت در مفاصل. معمولاً مفاصل کوچک‌تر دست‌ها یا پاها تحت تأثیر قرار می‌گیرند.​
سفتی و خشکی صبحگاهی که بیش از ۳۰ دقیقه طول می‌کشد (یا در صورت استراحت در طول روز، خشکی مفصل بروز می‌یابد که بیش از ۳۰ دقیقه طول می‌کشد).​
کاهش دامنه حرکتی مفصل و قدرت عضله​
ضعف و خستگی مزمن​
احساس غیر طبیعی مانند سوزش یا تیر کشیدن​
اشکال در خواب به خاطر وجود درد​
ضعف عضلات​
علائمی شبیه آنفولانزا، مثل احساس داغی و تعریق​
سر درد​
گردن درد​
کاهش اشتها​
تب​

دلایل ابتلا به رماتیسم مفصلی

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به رماتیسم مفصلی را افزایش دهند عبارت اند از:

جنسیت و سن: شیوع روماتیسم مفصلی در زنان نسبت مردان بیشتر است، در هر سن و سالی ممکن است این مشکل ظاهر شود اما اغلب افراد ۴۰ تا ۶۰ سال دچار آن هستند.

سابقه فامیلی: اگر یکی از اعضای خانواده شما به این بیماری مبتلا باشد، خطر ابتلای شما به این بیماری بیشتر از افراد دیگر است.

دخانیات:سیگار کشیدن نه تنها خطر ابتلا به روماتیسم مفصلی را افزایش می دهد بلکه رابطه مستقیمی با شدیدتر شدن آن دارد. افرادی که زمینه ارثی و ژنتیکی هم دارند، باید مراقب باشند و از دخانیات استفاده نکنند.

مشکلات وزن: به نظر می رسد افرادی که مشکلات اضافه وزن دارند، بیشتر درخطر ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند.

​

شیوع روماتیسم مفصلی در زنان نسبت مردان بیشتر است.

​
علائم و نشانه ها​

درد، گرفتگی های صبحگاهی، تورم و علائم سیستمیک در این بیماری شایع اند. از دیگر علائم روماتیسم مفصلی می تواند به موارد زیر اشاره کرد :

التهاب، تورم، درد و گرفتگی در مفصل، حتی هنگامی که از آن استفاده نمی شود
احساس گرما در اطراف مفصل
بد شکلی و انقباض غیر طبیعی مفصل
علائم کلی در بدن مانند تب، کمبود اشتها و خستگی مفرط
ضعف به علت تعداد پایین گلبول های قرمز خون (آنمی)
برآمدگی و توده های اطراف مفاصل به خصوص در نزدیکی آرنج
درد در کف پا، پینه ی پا و انگشت چکشی به همراه دیگر بیماری های طولانی مدت
​

علت ها و دلایل​

روماتیسم مفصلی یک بیماری وراثتی نیست. با این حال برخی از محققان عقیده دارند که بعضی از افراد دارای ژن هایی هستند که آن ها را نسبت به این بیماری در خطر بیشتری قرار می دهند. این ژن ها علت روماتیسم زانو نیستند ؛ بلکه معمولا یک عامل تحریک کننده مانند یک عفونت و یا دیگر عوامل محیطی، علت رماتیسم مفصلی می باشد. هنگامی که بدن در معرض این عامل تحریک کننده قرار می گیرد، دستگاه ایمنی پاسخ نامتناسب نشان خواهد داد و به جای محافظت از مفصل، سیستم ایمنی شروع به ساخت مواد شیمیایی مخصوصی کرده و به مفصل حمله می کند. بدین ترتیب علت روماتیسم ستون فقرات ایجاد می شود.

​

افرادی که مشکلات اضافه وزن دارند، بیشتر درخطر ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند.

​
​
تشخیص​

روماتیسم مفصلی به کمک بررسی سوابق پزشکی فرد و همچنین معاینه ی فیزیکی او، تشخیص داده می شود. برخی از علائمی که پزشک در فرد به دنبال آن ها خواهد بود عبارت اند از تورم و گرم بودن مفاصل، حرکت همراه با درد، توده های زیر پوستی، بدشکلی در مفاصل و انقباض مفصل ها (عدم توانایی در خم و راست کردن کامل یک مفصل).

آزمایش خون نیز می تواند یک پادتن به نام عامل روماتوئید را شناسایی کند که نشان دهنده ی وجود بیماری آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی در فرد می باشد. عکس برداری با اشعه ی ایکس نیز می تواند میزان پیشرفت بیماری در فرد را مشخص کند.

برای تایید وجود روماتیسم مفصلی در فرد، وجود حداقل ۴ مورد از ۷ مورد زیر در فرد ضروری است :

• گرفتگی های صبحگاهی در اطراف مفصل که حداقل یک ساعت طول بکشد
• وجود آرتروز در سه مفصل یا بیشتر، برای مدت حداقل ۶ هفته
• آرتروز در مفاصل دست، برای مدت حداقل ۶ هفته
• وجود آرتروز در مفاصل هر دو طرف بدن، برای مدت حداقل ۶ هفته
• برجستگی های روماتوئید در زیر پوست
• عوامل روماتوئید موجود در آزمایش خون
• مدارکی مبنی بر وجود روماتیسم مفصلی، در عکس های گرفته شده با اشعه ی ایکس

راه ها و روش های درمان​

با این که علاج دائمی برای روماتیسم مفصلی وجود ندارد، تعدادی از روش های درمان روماتیسم مچ پا به منظور کاهش درد و افزایش عملکرد مفاصل، در دسترس می باشند. برنامه ی درمانی، به نیاز ها و الگوی زندگی فرد بستگی دارد. روماتیسم مفصلی معمولا توسط یک تیم از پزشکان متخصص درمان می شود.
​

روماتیسم مفصلی معمولا توسط یک تیم از پزشکان متخصص درمان می شود.

​
درمان بدون دارو​

روش های درمان رماتیسم ستون فقرات بدون استفاده از دارو، اساس درمان تمامی افراد دارای روماتیسم مفصلی می باشند.
​
استراحت​
زمانی که مفصل دچار التهاب شده است، خطر ایجاد آسیب در آن و در ساختار های بافت نرم مجاور (مانند تاندون ها و رباط ها) بسیار بالاست. به همین دلیل، مفاصل ملتهب باید استراحت داده شوند. همچنین تناسب اندام عمومی نیز باید تا حد امکان برقرار شود. در همین حال، حفظ دامنه ی حرکتی مفاصل به همراه تناسب اندام عمومی، می تواند برای مقابله با جنبه های سیستمیک این بیماری مفید باشد.
​
تمرین و ورزش​
درد و گرفتگی ناشی از روماتیسم مفصلی، معمولا افراد را بی تحرک و غیر فعال می کنند. در این صورت و با ادامه ی بی تحرکی، فرد تحرک مفاصل و قدرت عضلات خود را از دست داده و دچار گرفتگی می شود که این امر در آینده باعث کاهش پایداری مفصل و فرسودگی بیشتر آن خواهد شد.

انجام منظم تمرینات به کمک فیزیوتراپیست و یا متخصص کار درمانی، می تواند از ایجاد این آثار جلوگیری کرده و آن ها را تا حد امکان کاهش دهد. انواع تمریناتی که مفید بودن آن ها در این زمینه به اثبات رسیده است عبارت اند از تمرینات دامنه ی حرکتی به منظور حفظ تحرک مفاصل، تمرینات تقویتی و تمرینات استقامت (قدم زدن، شنا کردن و دوچرخه سواری)
​
فیزیوتراپی و کار درمانی​
فیزیوتراپی و کار درمانی می توانند در بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی، درد و التهاب را کاهش داده و ساختار و عملکرد مفاصل را حفظ کنند.

انواع مختلفی از روش های درمانی، برای اثرات متفاوت روماتیسم مفصلی

• اعمال گرما و سرما می تواند درد و گرفتگی را کاهش دهد
• استفاده از فراصوت به منظور کاهش التهاب در غلاف های پوشاننده ی تاندون ها (تنوسینوویت).
• تمرینات فعال و انفعالی به منظور حفظ دامنه ی حرکتی مفاصل
• استراحت دادن و بستن مفاصل به منظور کاهش درد و بهبود در عملکرد آن ها
• استفاده از اسپلینت های دست و دیگر وسایل طبی به منظور جلوگیری از ایجاد بدشکلی ها و بهبود عملکرد دست.
• تکنیک های آرامش بخشی و ریلکسیشن به منظور رهایی از گرفتگی های ثانویه ی عضلانی
  ​

فیزیوتراپی و کار درمانی می توانند در بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی، درد و التهاب را کاهش داده و ساختار و عملکرد مفاصل را حفظ کنند.

​​
به روز رسانی : ۶ آذر ۱۴۰۰​

منابع :​
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳
۴.منبع شماره ۴
۵.منبع شماره ۵
۶.منبع شماره ۶

نوشته روماتیسم و علل ایجاد آن اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

آلرژی یا حساسیت

آلرژی یا حساسیت به واکنش غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن به مواد موجود در طبیعت گفته می شود. موادی که باعث ایجاد این واکنش می گردند، مواد حساسیت زا (آلرژی زا) یا آلرژن نامیده می شوند. آلرژن های شایع شامل آلرژن تنفسی، غذایی، بعضی از داروها و مواد آرایشی و بهداشتی و همچنین سموم برخی از حشرات می باشند.

به طور معمول یک واکنش آلرژیک ممکن است در هر قسمتی از بدن که سلول های ایمنی قرار دارند نظیر پوست، چشم، بینی، دیواره ی معده، سینوس ها، گلو، ریه ها روی دهد. در واقع سلول های سیستم ایمنی بدن با مواد آلرژی زایی که در تماس با پوست قرار می گیرند، تزریق و یا از طریق استنشاق یا بلع وارد بدن می گردند، مقابله نموده و منجر به ایجاد علایم آلرژی می گردند.

ه طور معمول یک واکنش آلرژیک ممکن است در هر قسمتی از بدن که سلول های ایمنی قرار دارند نظیر پوست، چشم و…

علائم آلرژی یا حساسیت​

علائم آلرژی با توجه به نوع آن و قسمتی از بدن که درگیر آن است، متفاوت است، بعضی از این علایم عبارتند از: قرمزی و خارش پوست و گرفتگی بینی، آبریزش بینی و چشم، عطسه های مکرر، خارش و قرمزی چشم، کهیر و جوش های پوستی، آسم (کوتاه شدن نفس، سرفه مزمن، خس خس سینه و تنگی نفس)، دردهای شکمی، درد و گرفتگی در ناحیه قفسه سینه، مشکلات بلع، سرگیجه، نفخ، حالت تهوع و استفراغ، مشکلات تنفسی، کاهش سطح هوشیاری و در موارد نادر آنافیلاکسی (کاهش فشار خون، شوک و مرگ) می باشد.
​

عوامل موثر در ایجاد آلرژی

استعداد ژنتیکی​

افرادی که یکی از والدین آنها دارای بیماری های آلرژیک باشند از احتمال بیشتری برای ابتلا به بیماری های آلرژیک برخوردار می باشند.
​
عوامل محیطی​

در معرض قرار گیری با مواد آلرژی زا مانند گرده ی گیاهان، نیش حشرات، آلودگی هوا و فضولات حیوانات.
​
عوامل خطر​

کم جمعیت بودن خانواده، داشتن زندگی مدرن، رژیم غذایی خاص، استفاده زود هنگام از آنتی بیوتیک و در معرض قرار گرفتن با دود سیگار.
​

قرمزی و خارش پوست و گرفتگی بینی، آبریزش بینی و چشم، عطسه های مکرر و.. علائم حساسیت میباشد.

مواد حساسیت زای خارج خانه​

مواد حساسیت زای تنفسی خارج از خانه و یا به طور کلی خارج از محیط های مسقف به طور عمده شامل گرده گیاهان و اسپور (هاگ) قارچها می باشند. این مواد حساسیت زا از شایعترین عوامل ایجاد بیماری های آلرژیک تنفسی مانندآلرژی یا حساسیت فصلی و همچنین آسم در انسان محسوب می شوند.

اسپور یا هاگ برخی از گونه های قارچ ها و کپک ها یکی دیگر از عوامل شایع ایجاد آلرژی تنفسی مانند رینیت آلرژیک (آلرژی بینی) یا آسم آلرژیک می باشند. شایع ترین قارچ هایی که در محیط خارج از خانه باعث ایجاد آلرژی تنفسی می شوند شامل گونه هایی از قارچ کلادسپوریوم و همچنین گونه هایی از قارچ های آلترناریا و پنی سیلیوم می باشند.

مواد حساسیت زای داخل خانه

مایت ها یا هیره های گرده و غبار منزل بندپایانی کوچک (حدود ۰٫۲- ۰٫۳ میلی متر) بوده و در فضای داخلی اماکن سرپوشیده ای که از رطوبت بالایی برخوردارند زندگی می کنند. آنها برای سلامتی انسان مضر هستند و اغلب موجب واکنش های آلرژیک مانند آسم، آبریزش بینی و چشم، عطسه، مشکلات تنفسی و التهاب پوستی می گردند.

مایت ها در محیط های گرم و مرطوب رشد نموده و از مواد آلی موجود در گرد و خاک خانه تغذیه می کنند. قسمت اعظم این مواد آلی شامل سلول های مرده پوست بدن انسان، قارچ ها، کپک ها و ذرات ریز مواد غذایی پخش شده در سطح خانه است. مایت ها در داخل خانه به طور عمده در الیاف فرش، موکت، بالش و تشک زندگی می کنند. پوشاندن کامل محل سکونت با فرش می تواند شرایط را برای حضور مایت ها در خانه فراهم نماید. متاسفانه مایت ها از مهمترین عوامل ایجاد و یا تشدید علائم بیماری آسم در کودکان می باشند. همچنین تحقیقات نشان میدهد تکثیر این موجودات در مناطق گرم و خشک نیز بدلیل استفاد از تجهیزات خنک کننده نیز افزایش یافت.
​

تشخیص آلرژی با آزمایش خون شما تشخیص داده شده و میزان آن اندازه گیری می شود.

انواع حساسیت یا آلرژی​

برحسب اینکه ماده حساسیت زا از چه طریقی وارد بدن شود آلرژی به چهار گروه تقسیم می گردد:
​
در صورتی که ماده ی حساسیت زا (بعضی از غذاها و یا داروها) از طریق بلعیدن وارد بدن شود، ایجاد آلرژی غذایی می نماید.​
از راه تنفس وارد بدن می شود و ایجاد آلرژی تنفسی می کند.​
با تماس با پوست ایجاد آلرژی پوستی می نماید.​
از طریق نیش حشرات (نیش زنبور و یا بعضی از حشرات) و یا از راه تزریق دارو (نظیر پنی سیلین) وارد بدن فرد می گردد و موجب ایجاد آلرژی می شود.​

​آزمایش خون برای تشخیص آلرژی​

تشخیص آلرژی با آزمایش خون در واقع به این صورت است که میزان آنتی بادی های خاص آلرژن در خون شما تشخیص داده شده و میزان آن اندازه گیری می شود. هنگامی که با یک عامل آلرژی در تماس باشید، بدن شما علیه آنتی بادی فعالیت می کند.

آنتی بادی ها به سلول های بدن می گویند که مواد شیمیایی خاصی آزاد کنند. این مواد شیمیایی همان چیزی هستند که باعث علائم آلرژی می شوند. ایمونوگلوبولین E (IgE) یک آنتی بادی است که به شدت با پاسخ آلرژی در بدن مرتبط است.

تشخیص آلرژی با آزمایش خون شامل حداقل ۱۰ مورد از آلرژی های شایع است. از جمله این آلرژی ها، گرد و غبار، حساسیت به درختان، حساسیت به چمن و علف هستند. با آزمایش خون می توان آلرژی‌های ناشی از مواد غذایی را نیز تشیخیص داد.

انواع تست خون آلرژی

آزمایش آلرژی خون موجب کشف و اندازه گیری مقدار آنتی بادی خاص آلرژی زا در خون می شود. هنگامی که فرد با یک ماده ی آلرژی زا در تماس باشد، بدن اقدام به تولید آنتی بادی در برابر آن می کند . آنتی بادی ها به سلول های بدن می گویند تا مواد شیمیایی خاص را منتشر کنند. این مواد شیمیایی همان هستند که باعث بروز علائم آلرژی می شود. ایمونوگلوبولین IgE) E ) یک آنتی بادی است که واقعاً با پاسخ آلرژی بدن در ارتباط است.

آزمایش خون حساسیت معمولاً حداقل ۱۰ مورد از رایج ترین محرک های آلرژی، از جمله گردوغبار، شوره حیوانات خانگی، درختان، علف ها، علف های هرز و کپک های مربوط به محل زندگی شما را غربال می کند. آنها به ویژه در تشخیص آلرژی غذایی مفید هستند.

آزمایش خون آلرژی با استفاده از آزمون ایمونواسی انجام می شود و شامل موارد ذیل است: ​

آزمون ایمونوسوربنت متصل به آنزیم ( ELISA ) و یا EIA​
( Radioallergosorbent (RAST​
ELISA مقدار آنتی بادی ماده ی آلرژی زای خاص در خون را اندازه گیری می کند.​
RAST به دنبال آنتی بادی های مربوط به آلرژن های خاص است تا محرک های آلرژی را شناسایی کند. از زمان معرفی آزمون ELISA ، تست RAST کمتر مورد استفاده قرار گرفته است.
آلرژی می تواند موجب افزایش انواع خاصی از سلول های سفید خون شود. اگر پزشک فکر کند که فرد آلرژی دارد، آزمایش خون برای بررسی تعداد سلول های سفید خون که شامل شمارش یک نوع از سلول های سفید به نام ائوزینوفیل است، انجام می شود.​
با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشید که بسیاری از بیماری های دیگر می توانند منجر به افزایش سلول های سفید خون شوند.
​

تست پوست آلرژی، روشی ارجح است.

چرا تست های آلرژی انجام می شوند؟

تست پوست آلرژی، روشی ارجح است، اما در برخی موارد آزمایش خون ممکن است تجویز شود.
آزمایش خون آلرژی توصیه می شود، اگر شما:

•از یک داروی مشخص استفاده می کنید که با نتایج آزمایشها تداخل داشته باشد و نتوان مصرف آن را برای چند روز متوقف نمود. این داروها شامل آنتی هیستامین ها، استروئیدها و داروهای ضدافسردگی می باشد.

•آسم کنترل شده ی ضعیفی داشته باشید.

•اگزمای شدید، آماس پوست، پسوریازیس و یا یکی دیگر از بیماری شدید پوستی را داشته باشید.
•ممکن است یک واکنش شدید در طول آزمایش پوست وجود داشته باشد و یا دارای سابقه آلرژیک تهدیدکننده حیات به نام آنافیلاکسی باشید.

دکتر شما ممکن است آزمایش خون را تجویز کند تا بررسی شود درمان آلرژی شما (ایمونوتراپی) چگونه در حال تأثیر است. آزمایش خون ممکن است نشان دهد که آیا رشد آلرژی شما متوقف شده است یا خیر.

با تست های آلرژی شناسی آشنا شویم

آلرژی یا به نام عامیانه حساسیت، واکنش شدید سیستم ایمنی بدن فرد نسبت به عوامل مختلف محیطی، خوراکی، حیوانی و … می باشد. آلرژی در افرادی مشهود است که دارای سیستم ایمنی فوق هوشیار می باشند که حتی به مواد بی ضرر نیز واکنش نشان می دهد. آلرژی به گونه های مختلف و متفاوت در افراد مشاهده می گردد. علائمی مانند آبریزش بینی، خارش، جوش های پوستی، تنگی نفس و…

دو نوع آزمایش، از طریق پوست و خون برای تشخیص آلرژی وجود دارد؛ در این مقاله آزمایشات خونی تشخیص آلرژی مورد بررسی قرار می گیرد.

​

دو نوع آزمایش، از طریق پوست و خون برای تشخیص آلرژی وجود دارد.

رست تست را بشناسیم (Rast)

چنانچه فردی مبتلا به آلرژی باشد به عنوان بهترین راه تشخیص آلرژی، تست خونی رست به وی پیشنهاد می گردد. شایان ذکر است این تست متفاوت از تست های پوستی تشخیص آلرژی می باشد. در این تست آنتی بادی های IgE سرم خون مورد بررسی قرار می گیرند. IgE آنتی بادی همراه با پاسخ های آلرژیک می باشد. اگر نتایج آزمایش های یک فرد نشان دهد که سطح IgE وی در برابر گرده های گل در خون افزایش می یابد، این فرد به گرده های گل حساسیت دارد.

قابل ذکر است که یک فرد ممکن است طی دوره ای طولانی دارای IgE مثبت در برخورد با آلرژن باشد در نتیجه تست های تکمیلی می تواند جهت تشخیص بهتر به پزشک کمک کنند. از Rast تست یاradioallergosorbenttest در تشخیص مایت ها، آلرژن های سگ و گربه، گرده علف ها، گرده درختان، علف های هرز و کپک ها استفاده م یشود. این تست در تشخیص آلرژن هایی مانند مایت ها و آلرژن های گربه و سگ همانند تست تشخیص آلرژی پوستی می باشد.

جهت تشخیص از راه پوست لازم است فرد آنت یهیستامین و سایر داروهای ضدآلرژی خود را مدتی قبل از انجام تست قطع نماید تا نتیجه ی کاذب از تست دریافت نشود. در مواردی که شدت آلرژی بالاست و فرد قادر به حذف داروهای خود نیست می توان از این تست جهت تشخیص استفاده کرد. تست Rast در سال ۱۹۷۰ شناسایی شد و در سال ۱۹۸۹ به عنوان بهترین تست تشخیص واکنش های آلرژیک شناخته شد.

مزایای استفاده از روش Rast

این تست قابلیت تشخیص ۴۰ آلرژن مختلف به طور جدا، مانند آلرژن های حیوانات مثل سگ، گربه و اسب، آلرژن های خوراکی مانند زرده یا سفیده تخم مرغ و همچنین آلرژنهای فصلی و محیطی و … را در قالب یک کیت تشخیصی دارا می باشد. لازم به ذکر است نحوه جوابدهی به صورت نمودار و کاملاً جدا ارائه میگردد. در زیر به برخی از مزایای تست فوق اشاره می گردد:
افزایش حساسیت تست بدون کم شدن اختصاصیت، عدم نیاز به قطع داروهای ضدحساسیت و ارائه منحنی های درجه بندی شده بعد از حصول نتایج عالی.

نحوه ی کار

ماده ای شبه آلرژن به خون فرد اضافه می گردد. این ماده در خون به یک پلیمر جامد متصل می شود، بعد از چند دقیقه می توان مقدار زیادی آنتی بادی IgE که آنتی بادی شاهد واکنش های آلرژیک می باشد را مشاهده کرد.

عنوان allergen-specific IgE به دلیل متفاوت بودن تایپ های ایمونوگلوبین ها که به هر آلرژن، جداگانه متصل می شود تعلق م یگیرد؛ یعنی هر آلرژن به IgE منحصربه فرد خویش متصل می گردد. در نتیجه اگر فرد به یک ماده آلرژن، آلرژی داشته باشد و مورد آزمایش قرار گیرد، IgE منحصر به نوع آن آلرژن به آن متصل می گردد و سایر IgE ها واکنشی نشان نمی دهند. بعد از فرآیند فوق، یک سرم آنتی IgE رادیواکتیو مشتق شده از بیمار جهت آلرژن خاص شده را به آن اضافه می کنند. این عمل به آزمایشگاه اجازه می دهد تا مقدار allergen-specific IgE را اندازه گیری نماید.

تعیین غلظت IgE در سرم فرد

در اشخاص آلرژیک، تعیین میزان ایمونوگلوبین ها مانند IgE ضروری است. موارد مختلفی مانند سن، جنس، نژاد و وضعیت آتوپیک بر روی میزان IgE تأثیرگذار است. IgE نسبت به آنتی بادی های دیگر دارای فراوانی کمتری است و غلظت سرمی آن -۰.۳ ug/ml 0.1 یا ۱۰۰-۳۰۰ ng/ml می باشد و نیمه عمر آن کوتاه ( ۲ روز) است.

واکنش های آلرژیک به دو شکل می باشند؛ با واسطه IgE و مستقل از IgE . تمایز آنها به سبب نوع روش های درمانی متفاوت بسیار حائز اهمیت می باشد. در مورد زیاد شدن حساسیت آلرژیک،
خودداری کردن از آلرژن و ایمونوتراپی با آنتی ژن اختصاصی و همین طور در موردهای غیرآلرژیک، درمان های حمایتی دارویی مورد استفاده قرار می گیرند.
​

واکنش های آلرژیک به دو شکل می باشند؛ با واسطه IgE و مستقل از IgE .

تستهای انجام شونده برای تشخیص آلرژی

نوشته آلرژی یا حساسیت اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

آزمایش آنتی ژن کپسید ویروسی (VCA) چیست؟

آزمایش آنتی ژن کپسید ویروسی (VCA) چیست؟

اگر شما هم در طول زندگی خود حداقل یک بار با ویروس اپشتین بار دست و

پنجه نرم کرده باشید، احتمالا کم و بیش در مورد آنتی ژن کپسید ویروسی یا آزمایش مربوط به آن اطلاعاتی دارید.

ویروس اپشتین بار  (EBV) چیست؟

قبل از این‌که بخواهیم در مورد آزمایش آنتی ژن کپسید ویروسی (VCA) صحبت کنیم،

می‌خواهیم شما را با ویروس اپشتین بار  (EBV) و خصوصیات آن آشنا کنیم.

به این ترتیب، ارائه اطلاعات در مورد آزمایش مذکور نیز برای شما مفید خواهد بود.

ویروس اپشتین بار  (EBV) تحت عنوان ویروس هرپس انسانی ۴ هم شناخته می‌شود،

که عامل ایجاد نوعی تبخال به نام تبخال گاما است.

این ویروس عموما در اثر تماس مستقیم با ترشحات عفونی منتقل می‌شود.

ویروس اپشتین بار  می‌تواند منجر به بروز مونونوکلئوز عفونی در فرد شود

لازم به توضیح است که این نوع از ویروس اپشتین بار  تنها در انسان دیده می‌شود،

بنابراین تنها از فردی به فرد دیگر قابل انتقال است.

طی ایجاد عفونت از طریق ویروس اپشتین بار،

آنتی بادی هایی از کلاس IgG و IgM علیه ژن کپسید ویروسی تولید می شوند که در تعیین وضعیت عفونت نقش دارند.

با توجه به این‌که ویروس اپشتین بار  (EBV) در بسیاری از افراد تا چندین هفته به

صورت پنهان و نهفته وجود دارد، بنابراین برای اطمینان از آلوده بودن یا نبودن فرد به این ویروس انجام تست آزمایشگاهی ضروری است.

چه آزمایش‌هایی ابتلا به ویروس اپشتین بار را تایید می‌کنند؟

در حالت کلی انجام آزمایش می‌تواند میزان آنتی‌بادی‌ها و آنتی ژن‌های موجود در خون فرد

را تشریح کند. به این ترتیب مشخص خواهد بود که فرد مستعد ابتلا به ویروس هست یا نه!

در ادامه با آزمایش‌های موجود در این زمینه آشنا می‌شویم:

۱) آزمایش آنتی ژن کپسید ویروسی (VCA)

۲) آزمایش آنتی ژن اولیه (EA)

۳) آزمایش آنتی ژن هسته ای EBV (EBNA)

۴) آزمایش مونوسپات

آزمایش‌های فوق معمولا به تشخیص پزشک برای فرد تجویز می‌شوند. بنابراین بهتر است

قبل از انجام هر کدام از آزمایش ها در ابتدا با پزشک خود در مورد ضرورت انجام هر یک از آن ها مشورت کنید.

آزمایش آنتی ژن کپسید ویروسی (VCA) چیست و چه کاربردی دارد؟

آزمایش آنتی ژن کپسید ویروسی به منظور اطمینان از ابتلای فرد به ویروس  عفونی EBV انجام می‌شود.

در این اصطلاح کپسید به معنای پوشش پروتئینی موجود در اطراف ماده ژنتیکی ویروس است،

که باعث نفوذ راحت‌تر ویروس به داخل سلول می‌شود.

کپسید معمولا موجب حفاظت از ژنوم حساس ویروس در مقابل آسیب‌های فیزیکی، شیمیایی و آنزیمی می‌شود.

انعطاف‌پذیری کپسید مبحث مهمی است، چرا که در غیر این صورت می‌تواند منجر به خنثی شدن ویروس شود.

کپسید همچنین مسئول شناسایی و بر هم کنش اولیه سلول‌های میزبان به

منظور آغاز مرحله اولیه عفونت است.

در حالت کلی دو نوع آنتی ژن کپسید ویروسی در بدن تولید می‌شود:

آنتی ژن کپسید ویروسی IgM معمولا در اوایل ابتلای فرد به ویروس EBV ظاهر می‌شود.

این آنتی ژن معمولا طی ۴ الی ۶ هفته پس از آلودگی به این ویروس به تدریج از بین می‌رود،

و تاثیرات آن نیز ناپدید می‌شود.

در مقابل آنتی ژن کپسید ویروسی IgG معمولا در مراحل حاد عفونت EBV ظاهر می‌شود.

این آنتی ژن در هفته دوم تا چهارم ابتلای فرد به ویروس EBV به اوج خود می‌رسد،

سپس برای مدتی میزان آن در خون کاهش می‌یابد. اما معمولا تا پایان عمر در خون فرد مبتلا باقی می‌ماند.

نوشته آزمایش آنتی ژن کپسید ویروسی (VCA) چیست؟ اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

شایع ترین اختلالات خود ایمنی چیست ؟

شایع ترین اختلالات خود ایمنی چیست ؟

بیماری خود ایمنی از جمله اختلالاتی است که به گونه‌های مختلفی بروز می‌کند و

زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. با شیوع بیماری کووید ۱۹ بین اختلالات خودایمنی و ویروس کرونا ارتباطات تازه‌ای شناخته شده اند.

بنابراین افراد بیشتری به دنبال این هستند که بدانند بیماری خود ایمنی چیست و چطور می‌شود آن را درمان کرد.

خود ایمنی چیست؟

در حالت طبیعی سیستم ایمنی انسان وظیفه دارد تا از بدن در برابر مهاجمین خارجی،

مثل ویروس‌ها، محافظت کند. یعنی با ورود هر گونه نیروی خارجی سلول‌های دفاعی آماده می‌شوند

تا با آن مبارزه کنند. بگذارید اینطور بگوییم که بدن تفاوت بین سلول‌های مفید خودی و مهاجمین را تشخیص می‌دهد.

علت بیماری خود ایمنی

به طور کلی پزشکان هنوز علت اختلال خود ایمنی را تشخیص نداده‌اند،

چرا که این بیماری طیف مختلفی از مشکلات را به وجود می‌آورد.

ولی با این حال نشانه‌هایی وجود دارند که نشان می‌دهد برخی از افراد بیشتر دچار آن می‌شوند.

عواملی مانند استرس، ژنتیک، استفاده از برخی داروها،

قرار گرفتن در مجاورت مواد شیمیایی و التهاب می‌توانند درصد بروز آن را افزایش دهند.

از طرفی رژیم غذایی نیز شاید خیلی بی‌تاثیر نباشد،

زیرا گفته می‌شود مصرف خوراکی‌های پر نمک، غذاهای چرب و شیرینی زیاد هم باعث به وجود آمدن این بیماری می‌شوند.

همچنین طبق تحقیقات زنان بیشتر از مردان دچار ابتلا به اختلال خود ایمنی می‌شوند و این بیماری در سنین باروری بیشتر رخ می‌دهد.

با اینکه بیشتر انواع این بیماری هنوز نادر است و در افراد کمتری دیده می‌شوند،

ولی باز هم به دلایل ناشناخته‌ای در حال افزایش بوده و انسان‌های مختلفی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

علائم بیماری خود ایمنی

همانطور که گفتیم، این بیماری می‌تواند به بخش خاصی از بدن آسیب بزند

و به این ترتیب علائم مختلفی دارد.

ولی برخی از نشانه‌های زیر در اکثر آن ها مشترک است و در صورت بروز هر کدام،

بهتر است که برای آزمایش‌های اولیه اقدام کنید:

. ریزش مو

. خستگی

. مشکلات تمرکزی

. درد عضلانی

. وجود ضایعه پوستی

. التهاب و قرمزی

. گزگز شدن و بی‌حسی دست و پا

شایع ترین اختلالات خود ایمنی چیست ؟

ام اس (MS)

لیست خود را با معرفی و بررسی یکی از رایج‌ترین و معروف‌ترین این بیماری‌ها، یعنی ام اس شروع می‌کنیم.

ام اس نوعی اختلال است که در آن به غلاف‌های سلول عصبی آسیب می‌رسد.

در واقع آن ها باید به عنوان پوشش‌دهنده عمل کنند و سلول را از آسیب دور نگه دارند،

ولی بیماری ام اس عمکلرد غلاف‌ها را دچار مشکل کرده و در نتیجه باعث اختلال در پیام‌رسانی بین بدن و مغز می‌شود.

سلیاک

مبتلایان به بیماری سلیاک نمی‌توانند غذاها و خوراکی‌های حاوی گلوتن را مصرف کنند.

این ماده نوعی پروتئین است که در غذاهای مختلف، مخصوصا در جو و غلات وجود دارد. این نوع از بیماری خود ایمنی،

در هنگام خوردن گلوتن ظاهر می‌شود. با ورود گلوتن به روده، حس التهاب و سوزش به وجود می‌آید. از نشانه‌های سلیاک می‌توان به درد شکم و اسهال اشاره کرد

و نباید آن را با حساسیت به گلوتن اشتباه گرفت. زیرا این دو کمی شبیه به هم هستند و برای تشخیص دقیق‌تر به آزمایش احتیاج است.

دیابت نوع ۱

یکی دیگر از شایع ترین بیماری های خود ایمنی، دیابت نوع ۱ است که تغییرات زیادی را در سبک زندگی و رژیم غذایی مبتلایان ایجاد می‌کند.

در این اختلال، بدن فرد بیمار به سلول‌های سازنده‌ هورمون انسولین حمله کرده و در نتیجه در

عملکرد قند خون مشکل ایجاد می‌شود. در صورت عدم توجه، بیماری دیابت خطرناک‌تر شده و به قلب، چشم و کلیه‌ها آسیب جدی می‌زند.

روماتیسم مفصلی

افرادی که با روماتسیم مفصلی دست و پنجه نرم می‌کنند، حتما نشانه‌هایی مثل گرما، قرمزی و دردهای مفصلی را تجربه کرده‌اند.

در این بیماری سیستم ایمنی بدن به مفاصل حمله کرده و دردهای شدیدی را ایجاد می‌کند.

علائم این مریضی به مرور زمان شدیدتر شده و ممکن است فرد را از لحاظ روحی هم تحت تاثیر قرار دهد.

التهاب روده

این بیماری را نمی‌توان فقط یک نوع بیماری در نظر گرفت، چرا که مدل‌های متفاوتی دارد که هر کدام به قسمت متفاوتی

از دستگاه گوارش آسیب می‌زند. مثلا یک بیماری به نام کرون وجود دارد که می‌تواند حس سوزش را از دهان تا معقد ایجاد کند.

یا مثلا گونه‌ دیگری از خود ایمنی به نام کولیت زخمی، فقط جدار روده‌ بزرگ و راست روده را گرفتار بیماری می‌کند.

نوشته شایع ترین اختلالات خود ایمنی چیست ؟ اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

اختلالات اتوایمیون سیستم عصبی

اختلالات اتوایمیون سیستم عصبی را از ازمایشگاه صبا  برای شما شرح خواهیم داد .

بهترین کسی که میتواند جواب ازمایش شما را خوانده و تحلیل نماید پزشک شماست .

توجه داشته باشید افراد عادی نباید بر اساس تحلیلهای خود یا اطرافیانشان از جواب از ازمایشها دست به اقدام های درمانی بزنند ،

اینکار تنها روند بهبودی خود را مشکل تر خواهند کرد .

اما با این وجود در این مقاله به بررسی و تفسیر جواب ازمایش  اختلالات اتوایمیون سیستم عصبی خواهیم پرداخت :

اختلالات اتوایمیون سیستم عصبی

AChR: Acetyl Choline Receptor

به معنی آنتی بادی گیرنده استیل کولین

آنتی بادی های AChR با تداخل در محل اتصال استیل کولین (ACh)

با گیرنده استیل کولین (AChR) بر سطح غشای عضله، موجب مسدود شدن انتقال جریان عصبی – عضلانی می گردد

و از انقباض عضله جلوگیری می کند. چنین پدیده ای خاص بیماری میاستینی گراویس است.

سه نوع آنتی بادی مختلف AChR جهت آزمایش MG وجود دارد. « آنتی بادی متصل شونده به AChR» معمول ترین آن است.

آنتی بادی های ACR در بیش از ۸۵ ٪ تا ۹۰% بیماران دچار MG اکتسابی و ۶۳ ٪ مبتلایانی که فقط MG چشمی دارند،

افزایش می یابد. وجود این آنتی بادی عملا برای بیماری MG تشخیصی می باشد. غلظت سنجش شده با وخامت MG مطابقت چندانی ندارد.

Anti-Musk : Anti Muscle Specific Receptor

به معنی آنتی بادی ضد گیرنده عضلانی

میاستنی گراویس نوعی فلج ماهیچه ای است که علت آن فعالیت ایمنی و تولید آنتی بادی بر ضد پروتئین های گیرنده استیل کولین (

Anti-AchR antibody) در سیناپس عصبی-عضلانی است. این بیماری بیشتر زنان را گرفتار می کند.

ماکزیمم شیوع آن در دهه های سوم یا چهارم زندگی است، ولی امکان دارد در هر دوره ای از زندگی،

از بچگی تا پیری دیده شود. آنتی بادی های مذکور از طریق حذف گیرنده های استیل کولین و عملکرد آنها سبب اشکال

در انتقال تحریک عصبی و نتیجتا ضعف ماهیچه میگردد. بکمک این تست اتو آنتی بادی بر ضد پروتئین های گیرنده استیل کولین

در سیناپس عصبی-عضلانی تشخیص داده می شوند .

آنتی بادی برضد پروتئین های گیرنده استیل کولین در ۱۰ تا ۲۰ درصد از بیماران مبتلا به میاستنی گراویس منفی است .

در مقابل Anti-Musk در ۴۰تا ۷۰ در صد از بیمارانی که فاقد

Anti-AchR antibody هستند مثبت است.

 NMO : Aquaporin -4

به معنی اکواپورین

نورومیلیت اپتیکا ( N.M.O ) یک بیماری التهابی نادر سیستم عصبی مرکزی است

که عمدتا نخاع و عصب بینایی را درگیر می کند.

اگرچه ممکن است ضایعات مغزی نیز در سیر بیماری رخ دهد.

علایم بیماری نورومیلیت اپتیکابه علایم بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) شبیه است

به همین دلیل گاهی تشخیص این دو بیماری از یکدیگر بسیار مشکل است به طوری که در گذشته تصور می شد که بیماری

N.M نوعی از بیماری MS است.

اما امروزه مشخص گردیده است که این بیماری از لحاظ آسیب شناسی تفاوتهای زیادی با MS دارد.

امروزه این بیماری به دلیل وجود یکسری اتوآنتی بادی های خاص در سرم که این آنتی بادی ها بنام آنتی اکواپورین ۴ (۴-Aquaporin) شناخته می شود

و از بیماری MS مجزا می گردد.

این آنتی بادی ها به عروق کوچک مغز و فضاهای ویر شورابین متصل می شوند و

آنتی ژن اصلی آنها اکوپورین -۴ (پروتئینی که کانال های آب در مغز را تشکیل می دهد) می باشد.

نوشته اختلالات اتوایمیون سیستم عصبی اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

بررسی اختلالات اتوایمیون کبدی و کلیوی

بررسی اختلالات اتوایمیون کبدی و کلیوی را در این مقاله از ازمایشگاه صبا  برای شما شرح خواهیم داد .

بهترین کسی که میتواند جواب ازمایش شما را خوانده و تحلیل نماید پزشک شماست .

توجه داشته باشید افراد عادی نباید بر اساس تحلیلهای خود یا اطرافیانشان از جواب از ازمایشها دست به اقدام های درمانی بزنند ،

اینکار تنها روند بهبودی خود را مشکل تر خواهند کرد .

اما با این وجود در این مقاله به بررسی و تفسیر جواب ازمایش اختلالات اتوایمیون کبدی و کلیوی خواهیم پرداخت :

اختلالات اتوایمیون کبدی و کلیوی

AMA : Anti Mitochontrial Antibody

به معنی انتی بادی علیه میتوکندری

تشخیص :

سیروز اولیه صفراوی – اختلالات اتوایمیون کبدی – انسداد مجاری صفراوی – هپاتیت مزمن فعال

نقش :

این ازمایش برای اندازه گیری میزان انتی بادی اتوایمیون بر علیه میتو کندری سلول های کبدی است .

افزایش :

افزایش این انتی بادی با سیروز اولیه کبدی در ارتباط است و به تدریج می تواند باعث اختلال در کبد و انسداد مجاری صفرا شود .

همچنین در هپاتیت مزمن و هپاتیت اتوایمیون و در بیماری کلانژیت اسکلروزان (التهاب مجاری صفراوری) نیز افزایش دارد .

ASMA : Anti Smooth Muscle Antibody

به معنی انتی بادی علیه ماهیچه صاف

تشخیص :

هپاتیت اتوایمیون – افتراق از هپاتیت ویروسی

نقش :

تولید اتوانتی بادی بر علیه عضله صاف و کبد علائمی شبیه هپاتیت ویروسی دارد ولی درمان ان متفاوت است .

Anti – LKM : Anti Liver Kidney Microsomal

به معنی انتی ژن میکروزومال کبد – کلیه

انتی بادی LKM-1 به عنوان یک مارکر سرولوژیک بیماریهای کبدی خود ایمن به خصوص هپاتیت خود ایمن نوع ۲ و به طور معمول در صورت عدم وجود SMA و

انتی بادی های ضد هسته در سرم شناسایی می شود .

این بیماری بیشتر در زنان جوان شایع می باشد و اغلب دچار بیماری شدید کبدی می شوند . به درمان با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی پاسخ می دهند .

انتی بادی LKM -1  ممکن است در بعضی از بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن ناشی از عفونت ویروس هپاتیت C مشاهده گردد .

GBM : Glomerular Basal Membrane

به معنی انتی بادی غشا پایه گلومرولی

دو میکانیسم اصلی بیماریهای کلیوی اتوایمیون رسوب کمپلکس ایمنی و فعال شدن کمپلمان می باشد که انتی بادی های اختصاصی می توانند به غشا پایه گلومرولی

اسیب برسانند .

انتی بادی های GBM  برای ارزیابی مبتلایان به نارسایی کلیوی و یا خونریزی ریوی و به عنوان کمک در تشخیص سندرم گودپاسچر همراه با شرح حال و معاینه فیزیکی استفاده می شود .

انتی بادی های GBM اختصاصیت بالایی به نشانگان گودپاسچر دارد گلومرولونفریت ایجاد شده با Anti – GBM به طور معمول سریعا پیشرونده است .

SLA : Soluble Liver Antigen

به معنی انتی ژن محلول کبدی

انتی ژن محلول کبدی در بیمار های اتوایمیون کبدی نوع ۱ یا ۲ دیده می شود .

همچنین در بیمارانی که عود مجدد بیماری بعد از استروئید درمانی دارند افزایش می یابد .

نوشته بررسی اختلالات اتوایمیون کبدی و کلیوی اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

بررسی ژنتیکی بیماری اتوایمیون

بررسی ژنتیکی بیماری اتوایمیون را در این مقاله از ازمایشگاه صبا  برای شما شرح خواهیم داد .

بهترین کسی که میتواند جواب ازمایش شما را خوانده و تحلیل نماید پزشک شماست .

توجه داشته باشید افراد عادی نباید بر اساس تحلیلهای خود یا اطرافیانشان از جواب از ازمایشها دست به اقدام های درمانی بزنند ،

اینکار تنها روند بهبودی خود را مشکل تر خواهند کرد .

اما با این وجود در این مقاله به بررسی و تفسیر جواب ازمایش ژنتیکی بیماری اتوایمیون  خواهیم پرداخت :

بررسی ژنتیکی بیماری اتوایمیون

HLA – B27 : Human leukocyte Antigen

به معنی انتی ژن لوکوسیت انسانی – بی ۲۷

تشخیص :

بیماری های اتوایمیون – اسپوندیلیت انکیلوژن – ارتریت روماتوئیدی نوجوانی

نقش :

وجود این انتی ژن در سطح گلبول های سفید با بیماری مفصلی و ستون فقرات در رابطه است .

HLA – B5

به معنی انتی ژن لوکوسیت انسانی – بی ۵

سندروم بهجت BS یا بیماری بهجت یک واسکولیت (التهاب عروق خونی) سیستمیک یا علت ناشناخته است که با زخم های عود کننده دهان و ناحیه تناسلی و

درگیری چشم ، مفاصل ، پوست ، عروق و سیستم ایمنی همراه است میزان شیوع ان در مردان بسیار بیش از زنان است .

اصولا انچه باعث بروز علایم این سندرم است ، واسکولیت یا همان تخریب عروق کوچک و متوسط است .

این تخریب در نهایت موجب از بین رفتن فعالیت ارگان مورد نظر می شود .

یکی دیگر از نشانه های بهجت ، ارتریت یا التهاب مفاصل است که این ارتریت غالبا زانو و مچ پا را درگیر می کند .

اما بر خلاف سایر ارتروزها در دست و پا تغییر شکلی ایجاد نمی کند .

در عده ای از بیماران ممکن است درگیری اعصاب مرکزی یا گوارش هم دیده شود که البته خیلی شایع نیست .

HLA – B7

به معنی انتی ژن لوکوسیت انسانی – بی ۷

مالتیپل اسکلروزیس و هماکروماتوز با علت نامعلوم

مالتیپل اسکلروزیس MS  یک بیماری مزمن با علت ناشناخته است که منجر به التهاب و از بین رفتن میلین در سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) می شود که نتیجه ان

اختلال در کارکردهای سیستم عصبی است .(میلین فسفولیپید پروتئینی است که به صورت عایقی رشته های عصبی بزرگ را می پوشاند و در انتقال پیام های عصبی نقش دارد)

تظاهرات این بیماری در نوع و شدت با توجه به محل درگیری در مغز و نخاع متفاوت است .

هموکروماتوز یا زیادی اهن در خون ، یک اختلال در متابولیسم اهن است که سبب تجمع اهن در بافت های بدن میشود .

محل اصلی تجمع اهن کبد ، غدد درون ریز مانند ادرنال ، لوزالعمده و قالب می باشد .

تجمع اهن در بدن سبب بیماری و اسیب بافت ها میشود .

HLA – B8

به معنی انتی ژن لوکوسیت انسانی – بی ۸

تشخیص :

بیماری سلیاک و سندروم شوگرن و بیماری گریوز و دیابت قندی جوانان و میاستنی گرایو

سندرم شوگرن یک بیماری خود ایمنی است که با خشکی دهان و چشم ها مشخص می شود .

حدود ۹۰ درصد از بیماران مبتلا به سندرم شوگرن زن هستند و اکثر افراد در زمان تشخیص بیش از ۴۰ سال دارند .

بیماری گریوز نوعی خود ایمنی است و عامل پرکاری تروئید است .

هورمون های تیروئید تولید انرژی و حرارت در بدن را افزایش می دهد و به همین دلیل بیمار بیمار اشتهای زیادی دارد ،

ولی روز به روز لاغر می شود و به دلیل هدر رفتن انرژی احساس خستگی دائمی دارد .

نوشته بررسی ژنتیکی بیماری اتوایمیون اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

بررسی اختلالات اتوایمیون انعقادی

بررسی اختلالات اتوایمیون انعقادی را در این مقاله از ازمایشگاه صبا  برای شما شرح خواهیم داد .

بهترین کسی که میتواند جواب ازمایش شما را خوانده و تحلیل نماید پزشک شماست .

توجه داشته باشید افراد عادی نباید بر اساس تحلیلهای خود یا اطرافیانشان از جواب از ازمایشها دست به اقدام های درمانی بزنند ،

اینکار تنها روند بهبودی خود را مشکل تر خواهند کرد .

اما با این وجود در این مقاله به بررسی و تفسیر جواب ازمایش اختلالات اتوایمیون انعقادی خواهیم پرداخت :

اختلالات اتوایمیون انعقادی

ACLA : Anti Cardio Lipin Antibody (IgG . IgM)

به معنی انتی بادی علیه کاردیولیپین : آکلا

تشخیص :

ترومبوسیتوپنی بدون علت – ایپزودهای ترومبوتیک – سقط مکرر در سه ماهه دوم و سوم بیماریهای اتوایمیون – زایمان زودرس – پره اکلامپسی

نقش :

تولید انتی بادی علیه نوعی فسفولیپید مهم در غشای داخلی میتوکندری سلولها به خصوص سلول های پلاکتی موجب تشکیل لخته درون عروق میشود .

افزایش :

انتی بادی کاردیولیپین در بیماری های اتوایمیون مانند لوپوس نیز افزایش دارد همچنین افزایش ان با زایمان زودرس و پره اکلمپسی در ارتباط دارد .

IgG :

وجود این انتی بادی هم در بیماران تازه مبتلا شده و هم در عود بیماری دیده میشود .

IgM :

این انتی بادی نشان دهنده بیماری فعال و درمان نشده است .

LAC : Lupus Anti Coagulant

به معنی لوپوس انتی کواگولانت

تشخیص :

ترومبوز – ترومبو امبولی – سقط مکرر – سندروم انتی فسفولیپید – غیر طبیعی بودن ptt

نقش :

یک اتو انتی بادی بر علیه فسفولیپید های پلاکتی است که باعث افزایش خطر ایجاد لخته در رگ ها میشود .

Beta – 2 Glycoprotein Antibodies (IgG . IgM)

به معنی بتا ۲ گلیکوپروتئین

تشخیص :

بررسی اختلالات انعقادی – بررسی علت سقط مکرر جنین – تشکیل غیر طبیعی لخته – بررسی طولانی شدن PT

نقش :

بتا ۲ گلیکوپروتئین نوعی فسفولیپید است که در سلول ها وپلاکت ها وجود دارد

تولید انتی بادی بر علیه ان باعث اختلال در فرایند انعقادی می شود و

منجر به تشکیل غیر طبیعی لخته می شود .

که بیشتر در بیماری های اتوایمیون دیده میشود .

افزایش :

در صورت وجود یک انتی بادی بر علیه فسفولیپید ها نتیجه ازمایش افزایش می یابد .

تایید :

در صورت مثبت شدن یکی از انتی بادی ها بررسی سایر ازمایش ها از قبیل LAC . ACLA  لازم است .

IgG . IgM :

ارزش تشخیصی این انتی بادی ها تقریبا برابر است .

APLA : Anti Phospholipid Antibodies (IgG . IgM)

به معنی انتی بادی ضد فسفولیپید غشایی

تشخیص :

بررسی اختلالات انعقادی – لخته عروقی بدون علت – سقط مکرر جنین – بررسی طولانی شدن pt

نقش :

اتی بادی های فسفولیپید علیه پروتئین های فسفولیپید در سلول ها و پلاکت ها ساخته می شود .

این فسفولیپیدها در فرایند انعقاد نقش مهمی دارند و ایجاد انتی بادی علیه انها در سیستم انعقادی مشکل ایجاد می کند .

این انتی بادی ها با احتمال خطر ترومبوسیتوپنی و سقط جنین و زایمان پیش از موعد و پره اکلمپسی ارتباط دارد .

افزایش :

افزایش یک انتی بادی به تنهایی بدون نتیجه مثبت از سایر تست ها ارزش ندارد و باید دوماه بعد مجدد تکرار شود .

IgG . IgM :

تولید انتی بادی می تواند از هر یک از دو نوع باشد و ارزش تشخیصی برابری دارند .

نوشته بررسی اختلالات اتوایمیون انعقادی اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.