کمی درباره کیسه صفرا

کیسه صفرا اندامی کوچک و گلابی شکل است که در زیر کبد قرار دارد. این اندام صفرای ترشح شده از کبد را جمع آوری می کند و از طریق مجرای صفراوی مشترک (CBD) به روده ی کوچک می فرستد تا به هضم چربی ها کمک کند. مجرای صفراوی مشترک؛ کبد، کیسه صفرا و پانکراس را به روده ی کوچک متصل می کند. سنگ های کیسه صفرا باعث بسته شدن مجرای صفراوی مشترک شده و منجر به کله سیستیت می شوند.
این انسداد باعث ساخت صفرا درون کیسه صفرا و در نتیجه التهاب آن می شود. کله سیستیت حاد کیسه صفرا بسیار جدی است. این شرایط در صورت درمان نشدن می تواند منجر به ترکیدن کیسه صفرا شود که یک وضعیت اضطراری محسوب می شود. درمان های کله سیستیت شامل مصرف آنتی بیوتیک، مسکن ها و در نهایت خارج کردن کیسه صفرا می باشد.
​

از آنجایی که وجود این سنگ ها معمولا بدون نشانه ظاهری است. افراد ممکن است به وجود این سنگ ها در کیسه صفرا خود پی نبرند.

علائم کیسه صفرا

انواع بیماری کیسه صفرا علائم مشابهی دارند که شامل موارد زیر است:

درد:

رایج‌ترین علائم کیسه صفرا در زنان است. این درد معمولاً در بخش میانه تا بالای سمت راست شکم اتفاق می‌افتد و می‌تواند خفیف و متناوب یا کمی شدید و مکرر باشد. همچنین در برخی مواقع درد می‌تواند شروع به انتشار به سایر قسمت‌های بدن کند که شامل پشت و قفسه سینه است.

حالت تهوع یا استفراغ:

حالت تهوع و استفراغ شایع‌ترین علائم کیسه صفرا در همه انواع بیماری کیسه صفرا هستند؛ با این‌حال تنها بیماری کیسه صفرا مزمن ممکن است که سبب ایجاد مشکلات گوارشی همچون رفلاکس اسید و گاز شود.

تب یا لرز:

لرز یا تب غیر ابل توجیه ممکن است نشان‌دهنده این باشد که شما عفونت دارید. اگر شما عفونت دارید، نیازمند درمان هستید پیش از آنکه وخیم‌تر شده و خطرناک شود. عفونت ممکن است چنانچه به سایر بخش‌های بدن پخش شود، خطر مرگ داشته باشد.

اسهال مزمن:

کارکرد بیش از ۴ بار در روز روده برای حداقل سه ماه، ممکن است نشان‌دهنده بیماری کیسه صفرا مزمن باشد.

یرقان:

پوست به رنگ زرد یا یرقان، ممکن است نشان‌دهنده گرفتگی یا علت سنگ کیسه صفرا در مجرای صفراوی باشد. مجرای صفراوی کانالی است که از کیسه صفرا به روده باریک وارد می‌شود.

ادرار یا مدفوع غیرمعمول:

مدفوع به رنگ روشن‌تر و ادرار تیره، نشانه‌های احتمالی از گرفتگی مجرای صفراوی هستند.
​

سنگ های کیسه صفرا حجم کریستالی هستند که معمولا از ترکیب نمک کلسیم، کلسترول و همچنین رنگدانه های موجود در کیسه صفرا ساخته می شوند.

علت بروز التهاب کیسه صفرا

التهابات در کیسه صفرا معمولا به دلیل وجود سنگ در این عضو بدن ایجاد می شود. سنگ های کیسه صفرا حجم کریستالی هستند که معمولا از ترکیب نمک کلسیم، کلسترول و همچنین رنگدانه های موجود در کیسه صفرا ساخته می شوند. از آنجایی که وجود این سنگ ها معمولا بدون نشانه ظاهری است. افراد ممکن است به وجود این سنگ ها در کیسه صفرا خود پی نبرند. اما در صورتی که التهاب در این عضو به وجود آید، قطعا دلیل آن وجود سنگ در این عضو است. البته موارد مختلفی مانند افزایش سن نیز وجود دارند، که می توانند در بروز این التهابات موثر باشند. از این عوامل می توان به موارد زیر اشاره نمود.

معمولا بانوان بیشتر از آقایان به این التهاب دچار می شوند.
کاهش وزن و لاغری های شدید
افزایش وزن و چاقی شدید
سابقه سنگ کیسه صفرا در زمان های گذشته
بیماری دیابت
همچنین بارداری نیز می تواند در بروز این التهاب نقش داشته باشد.

چه کسانی دچار کولسیستیت می شوند؟

تعدادی از عوامل ابتلا به کوله سیستیت را افزایش می دهد:

جنس مونث سنگهای صفراوی در زنان بیشتر از مردان است. این امر باعث می شود که زنان نسبت به مردان بیشتر مبتلا به کوله سیستیت باشند.
تغییر هورمون اغلب می تواند باعث بروز آن شود. زنان باردار یا افرادی که تحت هورمون درمانی قرار دارند بیشتر در معرض خطر هستند.
سن خطر ابتلا به این بیماری بعد از ۴۰ سالگی افزایش می یابد.
نژاد اسپانیایی ها و بومیان آمریکا نسبت به سایر افراد بیشتر در معرض خطر سنگ های صفراوی قرار دارند.
چاقی افرادی که چاق هستند نیز به احتمال زیاد این بیماری را دریافت می کنند.
کاهش سریع وزن یا افزایش وزن می تواند این اختلال را در پی داشته باشد.
دیابت افراد دیابتی بیشتر، در معرض خطر ابتلا به کوله سیستیت هستید

عوارض کوله سیستیت چیست؟

سوراخ شدن کیسه صفرا در نتیجه عفونت
بزرگ شدن کیسه صفرا به دلیل التهاب
سرطان کیسه صفرا (این یک عارضه نادر و طولانی مدت است)
مرگ بافت کیسه صفرا (این می تواند به پارگی و در نهایت ترکیدن عضو منجر شود)

اگر این بیماری به درستی تشخیص داده شود علائم بیماری کوله سیستیت را می توان در خانه با داروهای ضد درد آنتی بیوتیک و استراحت درمان کرد. همچنین از خوردن غذاهای چرب پرهیز شود.
​

اگر این بیماری به درستی مشخص شود علائم بیماری کوله سیستیت را می توان در خانه با داروهای ضد درد آنتی بیوتیک و استراحت درمان کرد.

چطور از التهاب کیسه صفرا پیشگیری کنیم؟

می توانید احتمال ابتلا به کله سیستیت را با جلوگیری از ایجاد سنگ های کیسه صفرا کاهش دهید. اقداماتی که باید برای پیشگیری از سنگ های کیسه صفرا انجام دهید عبارتند از:

سریع وزن کم نکنید

کاهش وزن سریع می تواند احتمال تولید سنگ های کیسه صفرا را افزایش دهد. بنابراین در صورتی که نیاز به کاهش وزن دارید، سعی کنید در هفته تنها ۱ تا ۲ پوند (نیم تا یک کیلوگرم) وزن کم کنید.

وزن متوسط خود را حفظ کنید

داشتن اضافه وزن، احتمال تولید سنگ های کیسه صفرا را افزایش می دهد. برای داشتن وزنی متوسط، مصرف کالری روزانه تان را کاهش دهید و فعالیت فیزیکی بیشتری داشته باشید. پس از رسیدن به وزن متوسط، با تداوم فعالیت های فیزیکی و رژیم غذایی مناسب می توانید این وزن را حفظ کنید.

رژیم غذایی سالم داشته باشید

رژیم های غذایی پر چرب و کم فیبر می تواند احتمال ساخت سنگ های کیسه صفرا را افزایش دهد. برای کاهش این احتمال، سعی کنید مقدار میوه، سبزیجات و حبوبات را در رژیم غذایی تان افزایش دهید.
​

علائم بیماری در موارد غیر حاد به صورت کولیک صفراوی (درد مزمن به مدت ساعت‌ها در ربع فوقانی راست شکم که به پشت و شانه راست انتشار دارد) گاه همراه با تهوع و استفراغ است.

نحوه تشخیص کوله سیستیت چگونه است؟

سونوگرافی شکمی این اغلب اولین آزمایشاتی است که برای ارزیابی کوله سیستیت انجام می شود. استفاده از سونوگرافی برای دیدن کیسه صفرا و کبد استفاده میشود. این به آنها در تجسم سنگ و انسداد مجرای صفراوی کمک خواهد کرد.
سی تی اسکن برای تولید تصاویر بسیار دقیق از شکم از اشعه X استفاده می کند. این حساس ترین تست است و احتمالاً بهترین راه برای تشخیص است.
همچنین پزشک سوابق پزشکی را بررسی می کند و معاینه فیزیکی را انجام می دهد.

آزمایشاتی وجود دارد که می تواند به تشخیص کوله سیستیت کمک کند: آزمایش خون می تواند عفونت موجود در جریان خون را مشخص کند آزمایشات شامل تست آمیلاز لیپاز، آزمایش بیلی روبین شمارش کامل خون (CBC) و آزمایش عملکرد کبد
افزایش گلبول های سفید ممکن است به عنوان نشانه عفونت افزایش یابد
در کلستیگرافی یا اسکن HIDA ،تزریق مقدار کمی از مواد رادیواکتیو می تواند در تشخیص انقباضات غیر طبیعی یا انسداد مجاری صفرا و صفرای کمک کند.
​

سونوگرافی و کلانژیوگرافی آندوسکوپیک پس رونده (ERCP) گاه در تشخیص مفید است.

درمان کله سیستیت چیست؟

اگر مشخص شود که فرد دچار کله سیستیت حاد است، احتمالا باید برای درمان به بیمارستان مراجعه کند.

درمان های اولیه

معمولا درمان های اولیه شامل:

عدم خوردن و آشامیدن (مانند روزه گرفتن) برای دفع سنگ های کیسه صفرا
سرم زدن برای جلوگیری از کم آبی بدن
مصرف دارو های مسکن برای تسکین درد
همچنین در صورتی که فرد عفونت داشته باشد، آنتی بیوتیک دریافت می کند. این درمان ها معمولا تا یک هفته طول می کشد که ممکن است در این مدت فرد در بیمارستان بستری شود یا به منزل برود.

پس از درمان های اولیه معمولا هر سنگی که باعث کله سیستیت شد، به درون کیسه صفرا باز می گردد و التهاب از بین خواهد رفت.

جراحی

ممکن است در برخی موارد پس از درمان های اولیه برای پیشگیری از بازگشت دوباره ی کله سیستیت و کاهش احتمال ایجاد عوارض جدی، لازم باشد کیسه صفرا را از بدن خارج کنند. به این نوع جراحی کوله سیستکتومی(cholecystectomy) می گویند.
روش نادر دیگری نیز وجود دارد که به آن کله سیستکتومی پوستی می گویند. این روش بیشتر زمانی استفاده می شود که بیمار حال مساعدی برای انجام جراحی نداشته باشد. در این روش سوزنی از راه شکم به درون بدن وارد می کنند تا مایعات درون کیسه صفرا را خارج کند.
اگر که حال بیمار نسبتا مساعد باشد، پزشک تصمیم می گیرد که چه زمان برای جراحی مناسب تر است. در برخی موارد براساس وضعیت بیمار، جراحی سریع، پس از چند روز و یا حتی بعد از چندین هفته (برای تسکین التهاب کیسه صفرا) انجام می شود.

جراحی ممکن است به سه روش انجام شود:

لاپاراسکوپی ِکله سیستکتومی
این روش نوعی جراحی است که طی آن برش های کوچکی روی شکم ایجاد می کنند و پس از وارد کردن ابزاری خاص به درون شکم، کیسه صفرا را خارج می کنند.

لاپاراسکوپی ِکله سیستکتومی تک برشی

طی این جراحی، کیسه صفرا از یک برش که معمولا نزدیک ناف ایجاد می شود، خارج می گردد

کله سیستکتومی باز
در این جراحی، کیسه صفرا از یک برش بزرگتر که روی شکم ایجاد می شود، خارج می گردد.
​

کله سیستکتومی با لاپاراسکوپ امروزه بهتر از کله سیستکتومی با جراحی باز است.

برخی افرادی که کیسه صفرا خود را خارج کردند، می گویند با خوردن برخی غذا ها دچار نفخ و اسهال می شوند، اما در اکثر موارد فرد می تواند بدون کیسه صفرا زندگی کاملا طبیعی داشته باشد. کیسه صفرا اندامی مفید اما غیر ضروری است و از آنجایی که وظیفه تولید صفرا برای هضم غذا بر عهده ی کبد می باشد، نبود آن مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

به روز رسانی : ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱
منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳
۴.منبع شماره ۴
۵.منبع شماره ۵

نوشته التهاب کیسه صفرا یا کوله سیستیت اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

آمبولی چربی

آمبولی چربی (FE) به دلیل وجود چربی در عروق است که در داخل رگ خونی قرار می گیرد و باعث انسداد جریان خون می گردد. آمبولی‌های چربی معمولاً پس از شکستگی‌ استخوان‌هایی مانند استخوان ران و لگن ایجاد می‌شوند.
در حالی که آمبولی های چربی شایع هستند و به طور کلی خود به خود برطرف می شوند، می توانند منجر به یک بیماری جدی به نام سندرم آمبولی چربی (FES) شوند FES .می تواند باعث التهاب، اختلال عملکرد چند اندام و تغییرات عصبی شود که ممکن است کشنده باشد.

آمبولی چربی چگونه ایجاد میشود؟

آمبولی چربی بیشتر در شکستگی های استخوان های بلند بخصوص ران دیده میشود. به نظر میرسد در هنگام شکستگی، قسمتی از چربی مغز استخوان بصورت ذرات و قطرات بسیار ریزی به درون جریان خون راه پیدا میکنند. این ذرات سپس از طریق جریان خون به اعضای حیاتی بدن رفته و با انسداد مسیر مویرگ های آن بافت ها موجب کاهش جریان خون بافت و اختلال در عملکرد آن میشوند. از مهمترین بافت های گرفتار در جریان آمبولی چربی، ریه است.

با انسداد مویرگ های ریه به توسط قطرات چربی و همچنین تاثیر بعضی مواد شیمیایی که از این چربی مشتق میشوند ( بر اثر هیدرولیز این چربی ها اسیدهای چرب ایجاد میشوند) بافت کیسه های هوایی ریه متورم میشود و خونریزی میکند. بدنبال آن کارکرد کیسه هوایی در جهت اکسیژن دهی به خون کاهش میابد.

نتیجه این روند کاهش میزان اکسیژن جریان خون بیمار است. در واقع بیمار خفه میشود. بافت مهم دیگری که درگیر میشود مغز است. بدنبال خونریزی در مویرگ های مغز و تورم بافت مغز، بیمار هشیاری خود را از دست داده و به کما میرود. خونریزی در مویرگ های پوست موجب دیده شدن لکه های خونریزی کوچک ( در حد چند میلیمتر) در پوست جلوی گردن و جلوی بغل و داخل پلک میشود.

قطرات چربی ذکر شده یا گلبول های چربی در جریان خون اکثر بیمارانی که دچار شکستگی استخوان های بلند میشوند دیده شده است ولی مقدار آنها معمولا آنقدر کم است که منجر به علائم بالینی و مشکل خاصی نمیشوند و فقط در تعداد معدودی از مواردیکه به علت شدت آسیب، مقدار این گلبول ها زیاد میشود علائم بالینی و مشکلات بیماری ایجاد میشوند.​

علائم سندرم آمبولی چربی

علائم FES عموماً ۱۲ تا ۷۲ ساعت پس از ترومای ظاهر می شوند.این علائم معمولاً در سراسر بدن مشهود است و عبارتند از:
– تنفس سریع و پی در پی
– تنگی نفس
– افت هوشیاری
– خواب آلودگی
– کما
– راش پتشیال؛ اغلب در ناحیه قفسه سینه، سر و گردن دیده می شود که به دلیل خونریزی زیر پوست ایجاد می شود.
– تب
– کم خونی
​

چربی از مغز استخوان به جریان خون نفوذ می کند.

علل سندرم آمبولی چربی

دقیقاً مشخص نیست که آمبولی چربی و FES چگونه رخ می دهد، اما انسداد مکانیکی می تواند دلیل آن باشد. ایده پشت این نظریه این است که وقتی استخوان های بزرگ می شکنند، چربی از مغز استخوان به جریان خون نفوذ می کند. این چربی لخته‌هایی (آمبولی‌های چربی) ایجاد می‌کند که جریان خون را اغلب در ریه ها مسدود می سازد. آمبولی ها همچنین التهاب گسترده ایجاد می کنند.

در حالی که از نظر تئوری این موضوع می تواند با استخوان های کوچکتر اتفاق بیفتد، استخوان های بزرگتر دارای بافت چربی بیشتری هستند که احتمال FES را بیشتر می کند. اگرچه نادر است اما FES همچنین می تواند به دلیل آسیب های بدنی دیگر، از جمله جراحی مفصل و لیپوساکشن باشد FES . می تواند زمانی رخ دهد که بافت به دلیل سوختگی آسیب دیده باشد.

تصور می شود که بدن با ترشح مواد شیمیایی که باعث تشکیل اسیدهای چرب آزاد، گلیسرول و سایر مواد می شود؛ که به نوبه خود به سلول ها و اندام ها آسیب می رساند، به آمبولی چربی پاسخ می دهد.
صرف نظر از علت آن، محققان می دانند که افراد خاصی بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به FES هستند.

عوامل خطر عبارتند از:

جنسیت(جنس مذکر)
سن بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی
داشتن شکستگی های متعدد به خصوص در اندام تحتانی و لگن
​

برخی از درمان های محافظه کارانه برای شکستگی استخوان های بلند که شامل جراحی نمی شوند، احتمال بروز سندروم آمبولی چربی را افزایش می دهند.

عوامل خطر

برخی از عوامل خطر این بیماری شامل موارد زیر هستند:

شکستگی های متعدد
شکستگی های بسته
سن پایین

برخی از درمان های محافظه کارانه برای شکستگی استخوان های بلند که شامل جراحی نمی شوند، احتمال بروز سندروم آمبولی چربی را افزایش می دهند.
از جمله درمان های محافظه کارانه شکستگی می توان به گچ گرفتن و استفاده از آتل اشاره کرد.

همچنین موارد زیر به ندرت در بروز این بیماری نقش دارند:

پانکراتیت
بیماری کبد چرب
نمونه برداری (بیوپسی) مغز استخوان
​

معیارهای تشخیصی خاصی برای تشخیص آمبولی چربی وجود ندارد.

تشخیص

معیارهای تشخیصی خاصی برای تشخیص آمبولی چربی وجود ندارد. به همین علت پزشکان با استفاده از علائم و آزمایشاتی به تشخیص یا رد سایر علائم وابسته به آمبولی چربی می پردازند.
از آنجایی که افت اکسیژن خون یکی از علائم آمبولی چربی است می توان با کنترل اکسیژن خون این وضعیت را تشخیص داد.

بعضی از آزمایشات پیشنهادی توسط پزشکان عبارتند از:

اسکن مغز و سر
اسکن قفسه سینه
آزمایش ادرار
آزمایش خون

عوامل تشدید کننده بیماری آمبولی چربی:

سن‌ بالای‌ ۶۰ سال‌
هرگونه‌ آسیب‌ یا بیماری‌ مستلزم‌ استراحت‌ طولانی‌ در بستر
نشستن‌ در یک‌ وضعیت‌ ثابت‌ به‌ مدت‌ طولانی‌ مثلاً در طی‌ مسافرت‌ با هواپیما
جراحی‌ اخیر
نارسایی‌ احتقانی‌ قلب
اختلالات‌ ریتم‌ قلب‌
پلی‌سیتمی‌؛ کم‌ خونی‌ همولیتیک
شکستگی‌ استخوان‌
چاقی‌؛ استعمال‌ دخانیات‌
بارداری‌
مصرف‌ قرص‌های‌ ضد بارداری‌ به‌ خصوص‌ در خانم‌های‌ سیگاری‌

پیشگیری از آمبولی چربی:

برای پیشگیری از وقوع آمبولی چربی و آمبولی لخته ای ، روش های مختلف از جمله روش های داروئی و فیزیکی بکار میرود. مصرف کورتیکواستروئید ها، آسپیرین، هپارین و هپارین با وزن ملکولی سبک از روش های داروئی است. با وجود اینکه هپارین با وزن ملکولی سبک مصرف متداولی در بعضی بیماران دارد، ولی دلایل مبتنی بر شواهد نتوانسته مزیت یکی را بر دیگری اثبات کند.

به روزرسانی :۱۴ فروردین ۱۴۰۱
منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳
۴.منبع شماره ۴
۵.منبع شماره ۵

نوشته آمبولی چربی و عوامل خطر اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

فیبروز کبدی

فیبروز کبدی پاسخ ژنتیکی به عوامل گوناگونی است که درنهایت به سیروز منتهی می‌شود و عوارض بالینی آن نقص کلیوی، افزایش فشارخون و سرطان سلول‌های کبدی است. عوامل اصلی فیبروز کبدی در کشورهای صنعتی عفونت HCV مزمن، مصرف الکل و بیماری کبد چرب غیرالکلی (NASH) است.

سیروز کبدی

سیروز، جراحت شدید کبد است که بر اثر بیماری مزمن کبدی ایجاد می شود.

هم زمان با تخریب بافت کبد در طول زمان، بافت کبدی توسط بافت همبند جایگزین شده که همین مساله بر روی ساختار کبد اثر گذاشته و سبب کاهش عملکرد آن می شود.

در آمریکا سالانه تقریبا ۳۲۰۰۰ مرگ بر اثر این بیماری است.

سیروز همراه با بیماری های کبدی متعددی دیده شده و ممکن است سال ها یا دهه ها بعد پیشرفت کند.

برخلاف زخم در قسمت های دیگر بدن، برخی از زخم های به وجود آمده در کبد، حتی در بیماران سیروزی نیز قابل بازگشت هستند.

کبد، عضوی حیاتی بدن

کبد، عضوی حیاتی است که در قسمت راست بالای شکم قرار گرفته است.

عملکرد این عضو شامل کمک به تبدیل مواد غذایی از غذا به اجزای مفید خون ، تولید بسیاری از فاکتورهای ضروری برای لخته کردن خون، متابولیزه و دفع مسمومیت مواد مضر برای بدن، تولید صفرا می باشد.
​

راوان شدن این زخم‌ها در کبد باعث سیروز (تشمع) کبدی می‌شود.

بیماری های کبدی می توانند هر کدام از این عملکرد ها را تحت تاثیر قرار دهند.

این بیماری ها ممکن است نتیجه عفونت، جراحت فیزیکی، مسموم شدن، مشکل خود ایمنی، و یا مربوط به نقص ژنتیکی باشد که منجر به تولید موادی مانند مس یا آهن می شود، باشد.

آسیبهای بیماری های کبدی

آسیبی که بیماری های کبدی ایجاد می کند می تواند منجر به تورم، انسداد جریانی صفراوی، و اختلالاتی در لختگی خون شود.

آسیب طولانی و مداوم سبب تجمع بافت همبند، یا فیبروز کبدی شده که در نهایت سیروز کبدی پیشرفت می کند.

همراه با سیروز، ساختار کبد تغییر می کند،برآمدگی های سلولی تشکیل شده که توسط بافت ریشه داری احاطه دار شده است. این بافت مانند بافت سالم عمل نکرده و می تواند در جریان خون و جریان صفرا به کبد اختلال ایجاد کند.

تغییر اعضا و بافت های بدن در اثر پیشرفت آسیب های کبدی

افزایش فشار در رگی که خون را به کبد حمل می کند، که فشار خون سیاهرگی نام دارد.​
تورم و خون ریزی در رگ های مری و معده به دلیل فشار زیاد سیاهرگی و هدایت آن ها به رگ های کوچک تر در مری و معده​
افزایش در سموم داخل خون، که می تواند سبب گیجی و دیگر مشکلات مغزی شود.​
تشکیل مایع در شکم​
اختلال در عملکرد کلیه​
کاهش تولید فاکتور لخته کننده خون، که موجب خون ریزی آسان و کبود شدن می شود.​

افراد دارای سیروز در معرض ابتلا به سرطان کبد نیز هستند. تخمین زده می شود این اتفاق در ۳ تا۵ درصد از بیماران در سال اتفاق بیفتد.

در صورتیکه سیروز کبدی درمان نشود، می تواند منجر به موارد زیر شود:
​
تجمع مایعات در شکم (آسیت)​
تورم رگهای مری (واریس مری)، که می تواند پاره شده و منجر به خونریزی شود.​
گیجی، خواب آلودگی و اختلال گفتار (انسفالوپاتی کبدی)​
سرطان کبد​

مرحله نهایی نارسایی کبدی ، به این معنی که عملکرد کبد متوقف می شود.
بین ۵ تا ۱۲ درصد از افراد مبتلا به NASH به سیروز پیشرفته می شوند.
​

NAFLD در شروع معمولاً هیچ علائم و نشانه ای ایجاد نمی کند.

علائم بیماری کبد چرب غیرالکلی چیست؟

NAFLD در شروع معمولاً هیچ علائم و نشانه ای ایجاد نمی کند. در صورت پیشرفت بیماری، ممکن است شامل موارد زیر باشد:​

خستگی​
درد یا ناراحتی در قسمت فوقانی شکم​

علائم و نشانه های احتمالی NASH و سیروز کبدی عبارتند از:​

تورم شکم (آسیت)​
آنژیوم یا رگ‌های عنکبوتی (Spider Angiomas)​
بزرگ شدن طحال​
زردی (پوست و چشم)​

علائم فیبروز کبد چیست؟

پزشکان اغلب فیبروز کبد را در مراحل خفیف تا متوسط تشخیص نمی‌دهند. زیرا فیبروز کبد معمولاً علائمی ندارد، تا زمانی که قسمت زیادی از کبد آسیب ببیند. وقتی که آسیب کبدی به مرحله پیشرفته می‌رسد فرد علائم زیر را دارد؛​

کاهش اشتها​
بروز مشکلات شناختی مانند مشکل حافظه​
تجمع مایعات در پا‌ها یا شکم​
زردی یا یرقان (زرد شدن پوست و چشم)​
حالت تهوع​
کاهش وزن بدون دلیل​
ضعف​

طبق گزارش منبعی معتبر، تقریبا ۶ تا ۷ درصد از مردم جهان مبتلا به فیبروز کبدی هستند اما نمی‌دانند، زیرا علائمی ندارند.

دلایل فیبروز کبد چیست؟

فیبروز کبدی در اثر آسیب‌دیدن یا التهاب کبد رخ می‌دهد. سلول‌های کبد باعث ترمیم زخم می‌شوند. در طی این ترمیم، پروتئین‌های اضافی مانند کلاژن و گلیکوپروتئین‌ها در کبد جمع می‌شوند. سرانجام، پس از ترمیم‌های بسیار، سلول‌های کبدی (معروف به هپاتوسیت‌ها) دیگر نمی‌توانند خود را ترمیم کنند.
در نتیجه پروتئین‌های اضافی باعث زخم یا فیبروز کبدی می‌شود.
انواع مختلفی از بیماری‌های کبدی وجود دارد که می‌تواند منجر به فیبروز شود، شامل:​

هپاتیت خودایمنی​
انسداد صفراوی​
زیادی آهن در خون​
بیماری کبد چرب غیرالکلی که شامل کبد چرب غیرالکلی و استئو هپاتیت غیرالکلی است.​
هپاتیت ویروسی ب یا سی​
سیروز کبدی یا التهاب شدید کبد​

ترکیبی قوی و معتبر از ۶ تست، به‌عنوان بیومارکرهای غیرتهاجمی فیبروز (همچنین سیروز) وجود دارد که به Fibro Test معروف است.

آزمایش FibroTest

ترکیبی قوی و معتبر از ۶ تست، به‌عنوان بیومارکرهای غیرتهاجمی فیبروز (همچنین سیروز) وجود دارد که به Fibro Test معروف است. FibroTest شامل آلفا۲-ماکروگلوبولین، هاپتوگلوبین، آپولیپوپروتئینA1، گاماگلوتامیلترانس‌پپتیداز، بیلی‌روبین توتال و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) است. همچنین ممکن است پزشک از یافته‌های رادیولوژی مانند اولتراسونوگرافی، آندوسکوپی، CT و MRI نیز کمک بگیرد؛ البته این روش‌ها برای تشخیص سیروز حساسیت لازم را ندارند و همچنان تشخیص نهایی با بررسی هیستولوژیک انجام می‌شود. actitest index که در آن مقدار ۶ آنالیت شامل Apo-AІ، GGT، هاپتوگلوبین، بیلی‌روبین تام، ɑ-۲-ماکروگلوبولین و ALT با در نظر گرفتن سن و جنس بیمار می‌باشد. ارتباط این شاخص با نتایج حاصل از بیوپسی کبدی بر اساس یک الگوریتم هوشمند مصنوعی مشاهده می‌شود که حاصل آن معادله‌ای است که نمره را در مقیاس صفر تا یک محاسبه می‌کند.
​

فیبروز کبد معمولاً علائمی ندارد، تا زمانی که قسمت زیادی از کبد آسیب ببیند.

مزیت های آزمایش FibroTest

۱-یک روش غیرتهاجمی با استفاده از بیو مارکرهای خون برای تشخیص آسیبهای کبدی،کبد چرب،فیبروز و سیروز کبد و… می باشد.
۲-در روشهای تهاجمی آزردگی بیمار،آسیب به بافتهای کبدی،خطاهای نمونه گیری،تفسیرهای متفاوت پاتولوژیک و….. وجود دارد.
۳-آزمایش FibroTest نسبت به ایندکس AST به Platelet در بیماران هپاتیت مزمن C تشخیص بهتر و ارزش پیش آگهی بهتری دارد.
۴-آزمایش Fibro Test ارزش تشخیصی بالایی برای پیش بینی فشار خون بالا در بیمارانی که سیروز کبدی دارند وهمچنین بیمارانی که سیروز ندارند.
۵-آزمایش FibroTest ارزش تشخیص بالایی برای غربالگری واریس مری در افرادی که بیماری کبدی مزمن دارند.

به روزرسانی : ۷ اسفند ۱۴۰۰

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳

نوشته تشخیص فیبروز کبدی اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

آلبومین در آزمایش خون

برای اینکه مفهوم آلبومین را درک کنید، لازم است کمی درباره ساختار خون بدانید. خون از اجزای مختلفی تشکیل شده که یکی از آنها، پلاسما است. این ماده حدود ۵۶ درصد از حجم خون را به خود اختصاص می‌دهد. تعجب خواهید کرد اگر بدانید ۹۰ درصد پلاسما آب است و ۱۰ درصد آن به املاح تعلق می‌گیرد. این ۱۰ درصد مجموعه‌ایی از پروتئین، قند، چربی و … است.

از آلبومین به عنوان یکی از مهم‌‌ترین پروتئین‌های پلاسما خون یاد می‌شود. اما نقش آلبومین در بدن چیست و چگونه بر سلامت بدن تاثیر می‌گذارد؟ این ماده‌ نقش مهمی در حفظ غشای رگ‌ها و بافت‌ها دارد. به این ترتیب از نشت مایعات و مواد مغذی در بافت‌ها و رگ‌ها جلوگیری خواهد شد. خوب است بدانید این ماده در کبد تولید شده و وظیفه انتقال و کنترل مواد مغذی در بافت‌ها و عروق را نیز برعهده دارد. بنابراین با افزایش و یا کاهش آلبومین خون ممکن است بیمار با علائم خفیف و شدید و یا اختلالات کبدی و کلیوی مواجه شود. انجام روتین این آزمایش برای بیماران الزامی است.
​

آلبومین در انتقال برخی هورمونها و مواد در خون نقش مهمی دارد.

اشکال متفاوت آلبومین

سرم آلبومین انسانی
آلبومین گاوی (قابل مصرف در تحقیقات)
آلبومین موجود در سفیده تخم مرغ

چرا آزمایش آلبومین انجام می‌شود؟

آزمایش آلبومین سرم می‌تواند به تشخیص مشکلات کبدی کمک کند. کبد سالم پروتئین فرد را به آلبومین تبدیل می‌کند.
وقتی کبد به درستی کار نکند ، این روند کاهش یافته و ممکن است منجر به افت سطح آلبومین شود.
یک پزشک اغلب به عنوان بخشی از یک پنل متابولیک ، آزمایش آلبومین سرم را درخواست کند. یک پانل متابولیک شامل چندین آزمایش است که سطح موارد زیر را بررسی می کند:

کراتینین خون
پرآلبومین
نیتروژن اوره خون BUN

اگر علائم بیماری کبد یا سایر مشکلات کبدی وجود داشته باشد ، پزشک به طور معمول آزمایش آلبومین سرم را انجام می دهد.
ممکن است هنگامی که یک یا چند مورد از علائم زیر را داشته باشید ، این آزمایش را انجام دهید:

کاهش وزن غیر منتظره
تورم در اطراف معده ، چشم ها یا پاها
زردی ، باعث زردی پوست و چشم می شود
خستگی غیر قابل توضیح

یک پزشک ممکن است در موارد دیگر نیز از آزمایش آلبومین سرم برای کنترل شرایط موجود مانند بیماری کلیه یا پانکراتیت مزمن استفاده کند.
هنگامی که آزمایش برای بررسی این شرایط استفاده می شود ، به پزشک کمک می کند تا تشخیص دهد که آیا روند درمانی در حال پیشرفت است یا خیر؟
​

غیر طبیعی بودن میزان آلبومین سرم می تواند نشانه ای از وجود بیماری های کبد و کلیه و یا اتخاذ رژیم غذایی نامناسب باشد.

آلبومین در آزمایش خون نشانه چیست؟

نتایج آلبومین در آزمایش خون می‌تواند به بررسی موارد زیر کمک کند:

اختلالات کبدی و کلیوی

غیرطبیعی بودن جواب تست آلبومین می‌تواند نشانه‌هایی از بیماری‌های کلیوی و کبدی باشد. پایین بودن سطح آلبومین می‌تواند نشانه‌ای از بروز برخی از بیماری‌های و اختلالات همچون: التهاب کبدی و کلیوی، شوک، بیماری کرون، بیماری سلیاک، سوءتغذیه و سندروم نفروتیک باشد.

رژیم غذایی ناسالم و سوء تغذیه

داشتن رژیم غذایی نامناسب می‌تواند سطح طبیعی آلبومین در بدن را دستخوش تغییرات کند. بنابراین قبل از اینکه به فکر بیماری یا وجود اختلال در بدن باشید، به برنامه غذایی خود دقت کنید. این مشکل اصلاح‌پذیر است.

مقدار نرمال آلبومین خون

سطح نرمال آلبومین در خون افراد باید بین ۳.۴ تا ۵.۴ گرم در دسی لیتر باشد.
شاید بخواهید بدانید چه کسانی بیشتر سطح غیر طبیعی آلبومین را تجربه می‌کنند؟ افرادی که با بیماری‌های کلیوی، کبدی و سوء جذب دستگاه گوارش مواجه هستند، بیش از سایرین با این مشکل درگیر خواهند بود. همچنین آن دسته از افرادی که برای طولانی مدت با اسهال مواجه هستند، سطح غیر طبیعی آلبومین را تجربه خواهند کرد.

آمادگی برای آزمایش آلبومین

انسولین می تواند بر نتایج آزمایش آلبومین سرم تأثیر بگذارد.
آزمایش آلبومین سرم معمولاً نیاز به ناشتا بودن ندارد. با این حال ، برخی از داروها وجود دارد که ممکن است نتایج آزمایش را منحرف کند.
داروهایی که ممکن است قبل از آزمایش آلبومین سرم در افراد برای کاهش دوز یا قطع کامل مصرف آنها نیاز باشد ، عبارتند از:

استروئیدهای آنابولیک
انسولین
هورمون های رشد

افراد باید قبل از تغییر در دوزها یا قطع مصرف کل داروها ، با پزشک خود صحبت کنند. پزشک تشخیص می‌دهد که آیا شخصی نیاز به تغییر موقت داروهای خود دارد یا خیر؟

عوامل تاثیرگذار بر آلبومین خون

کم آبی بدن می تواند باعث افزایش سطح این پروتئین شود. برخی از داروها می توانند سطح آلبومین شما را افزایش دهند. شامل انسولین، استروئیدها و هورمون ها هستند.​

برخی از داروها می توانند سطح آلبومین شما را افزایش دهند.

اگر باردار هستید، ممکن است سطح آلبومین کمتر باشد. داروهایی مانند قرص های ضد بارداری نیز ممکن است سطح آلبومین شما را کاهش دهند.

شایع ترین علل کاهش سطح آلبومین

اگر سطح آلبومین شما کمتر از حد طبیعی باشد، می تواند به این معنی باشد که یکی از موارد زیر را دارید:

سوء تغذیه
بیماری کبد
یا بیماری کلیوی
بیماری سلیاک
یا بیماری تیرویید
بیماری التهابی روده (مانند بیماری کرون)

برخی داروها، روش ها و شرایط شاید بر سطح آلبومین شما تأثیر بگذارد.
باردار بودن. باردار بودن می تواند سطح آلبومین خون شما را کاهش دهد.
خوردن یک رژیم غذایی کم پروتئین. این نیز می تواند به کاهش میزان آلبومین در خون شما کمک کند.
سوختگی‌های جدی. سوختگی‌های جدی ممکن است سطح آلبومین پایین‌تر از حد طبیعی ایجاد کند (هیپوآلبومینمی).
نوشیدن بیش از حد آب. نوشیدن بیش از حد آب یا دریافت مایعات داخل وریدی، به خصوص در مقادیر زیاد، می تواند باعث نادرست بودن آزمایش خون آلبومین شود.
داروها. انسولین، هورمون های رشد، استروئیدها و آندروژن ها می توانند سطح آلبومین شما را افزایش دهند در حالی که کنترل بارداری می تواند آن را کاهش دهد.

به روزرسانی : ۵ اسفند ۱۴۰۰
منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳

نوشته آشنایی با آلبومین خون اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

تست منیزیم

تست منیزیم میزان عنصر را در خون را اندازه گیری می کند. برای اینکه عضلات، اعصاب و قلب شما به درستی کار کند، بدن نیاز به منیزیم دارد. منیزیم در کنترل فشار خون، قند خون، ضربان قلب و حفظ استحکام استخوان موثر است.یک ماده معدنی ضروری برای بدن است و طبق گفته های موسسه ملی بهداشت (NIH)، در بیش از ۳۰۰ واکنش بیوشیمیایی بدن نقش دارد. منیزیم بیش از حد در بدن می تواند بر تمام این کارکردها تأثیر منفی بگذارد و باعث بروز عوارض جدی شود.

کاربرد منیزیم

علاوه بر آن، منیزیم در بسیاری از فعالیت های فیزیولوژیکی از جمله تولید انرژی، تولید اسید نوکلئیک و پروتئین، انتقال یون ها و انتقالات سلولی نقش دارد.
بدن انسان بالغ، حاوی حدود ۲۵ گرم منیزیم است. حدود ۵۰ تا ۶۰٪ از کل منیزیم بدن در اسکلت یافت می شود و مابقی در بافت نرم و ماهیچه ها یافت می شود. میزان منیزیوم خون کمتر از ۱٪ کل منیزیم بدن است.
منیزیم در بسیاری از غذاها یافت می شود. منابع غنی منیزیم شامل سبزیجات، آجیل، دانه و لوبیا هستند. علاوه بر آن، آب شیر ممکن است حاوی منیزیم باشد.

مصرف ناکافی منیزیم در رژیم غذایی و یا افزایش منیزیم در خون با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، پوکی استخوان و اختلالات متابولیک از جمله سندرم متابولیک، فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ همراه است. مطالعات اولیه نشان داده اند که منیزیم حساسیت به انسولین را در افراد در معرض خطر دیابت نوع ۲ بهبود می بخشد.
​

کابرد تست منیزیم​

تست منیزیم در آزمایشات معمولی و چک آپ خون ممکن است انجام نشود، بنابراین باید دلیلی وجود داشته باشد تا سطح منیزیم شما مورد بررسی و آزمایش قرار گیرد. سطح غیر طبیعی منیزیم بیشتر مربوط به بیماری هایی است که باعث اختلال در میزان یا دفع بیش از حد منیزیم توسط کلیه ها یا مشکلات جذب روده ها می شوند.
از آنجا که پایین آمدن سطح منیزیم خون، به مرور زمان، می تواند باعث کاهش مداوم سطح کلسیم و پتاسیم شود، ممکن است تست منیزیم برای تشخیص مشکلات مربوط به کلسیم، پتاسیم، فسفر و یا هورمون پاراتیروئید صورت گیرد.

در برخی موارد سطح منیزیم برای کنترل پاسخ به مکمل های منیزیم خوراکی یا داخل وریدی (IV) بطور مرتب اندازه گیری می شود.
در مبتلایان به اختلال کلیوی یا دیابت کنترل نشده برای کمک به عملکرد کلیه و کنترل سطح منیزیم، آزمایش منیزیم به صورت دوره ای به همراه آزمایش عملکرد کلیه مانند BUN و کراتینین انجام می گیرد.
​

برای اینکه عضلات، اعصاب و قلب شما به درستی کار کند، بدن نیاز به منیزیم دارد.

شرایط تست منیزیم​

برای انجام این آزمایش نیازی نیست ناشتا باشید یا شرایط خاصی را رعایت کنید. خونگیری از ورید بازویی گرفته خواهد شد. اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید، حتما قبل از آزمایش با پزشک راجع به آن صحبت کنید.
​
تست‌های مرتبط با آزمایش منیزیم​

در بیشتر موارد برای انجام و نتیجه گرفتن از آزمایش منیزیم لزومی برای انجام دیگر تست‌ها وجود ندارد. اما چون عناصر دیگری همچون فسفر و کلسیم سطوحشان با سطح نرمال و یا غیرطبیعی منیزیم در ارتباط است و سبب ثبات بارالکتریکی درون سلولی می‌شوند، پس به لحاظ مقدار سرمی لازم است چند آزمایش مرتبط با آن نیز انجام بگیرد.

آزمایشات زیر تست‌های مرتبط با آزمایش منیزیم شناخته می‌شوند:

– آزمایش Zink. این تست به بررسی سطح ماده معدنی روی در بدن می‌پردازد.
– آزمایش Calsium. این تست سطح کلسیم در بدن را اندازه‌گیری می‌کند.
– آزمایش Phosphoruse. این آزمایش سطح فسفر را مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
​

علائم کاهش منیزیم​

کاهش منیزیم موجب افزایش تحریک پذیری قلب می‌شود و آریتمی های قلبی را تشدید می نماید. در واقع مطالعات متعدد همبستگی بین کمبود منیزیم و تغییرات هموستاز کلسیم، پتاسیم و فسفات را نشان داده است، که با اختلالات قلبی مانند آریتمی های بطنی غیر قابل درمان، افزایش حساسیت به دیگوکسین، اسپاسم عروق کرونر و مرگ ناگهانی همراه است.

کمبود منیزیم در بیماران مبتلا به سوء تغذیه اتفاق می‌افتد. توکسمی حاملگی هم با کاهش منیزیم مرتبط می باشد (توکسمی به تمامی حالاتی گفته می شود که خون حاوی مواد سمی تولید شده چه به وسیله میکرو ارگانیسم ها مانند باکتری ها و یا ویروس ها و چه به وسیله‌ بدن می باشد. توکسمی حاملگی حالت پاتولوژیک خاصی است که در نیمه دوم حاملگی می تواند اتفاق بیفتد و خود را با نشانه‌های اکلامپسی و پره اکلامپسی تظاهر می نماید).

نشانه های کاهش منیزیم بیشتر اختلالات عصبی – عضلانی (نوروماسکولار) هستند مانند خستگی، تحریک پذیری، تغییرات الکتروکاردیوگرافی، دلیریوم و تشنج.

​
علت کاهش سطح منیزیم​

سوء جذب​
شیردهی​
کم کاری تیروئید​
اعتیاد به الکل (الکلیسم)​
بیماری مزمن کلیوی​
پانکراتیت حاد​
آلدوسترونیسم​
تغذیه طولانی مدت وریدی​
و اسیدوز دیابتی اتفاق می افتد.​

برای انجام این آزمایش نیازی نیست ناشتا باشید یا شرایط خاصی را رعایت کنید.

​
علائم افزایش منیزیم​

افزایش سطح منیزیم به طور عمده با خوردن آنتی اسیدهای حاوی منیزیم در ارتباط است. از آنجا که بیشتر منیزیم سرم به وسیله کلیه ها ترشح می شود در بیماری‌های مزمن کلیوی سطوح منیزیم بالا می‌رود. در واقع شرایطی که با فیلتراسیون گلومرولی تداخل دارند منجر به احتباس منیزیم و در نتیجه افزایش غلظت سرمی آن می شود.
نشانه های افزایش منیزیم عبارتند از: لتارژی (احساس خستگی و کمبود انرژی و انگیزه جسمی و روانی)، تهوع، استفراغ و اختلال تکلم.
مسمومیت منیزیم ممکن است منجر به افسردگی، ایست قلبی و ایست تنفسی شود.
داروهایی که موجب افزایش سطوح منیزیم می شوند عبارتند از آنتی اسیدها، مسهل ها، داروهای حاوی کلسیم، لیتیوم، دیورتیک ها، آمینو گلیکوزید و آمینو گلوکوزاید، آنتی‌بیوتیک‌ها.
​

علت افزایش سطح منیزیم​

نارسایی حاد و مزمن کلیوی​
دیابت کنترل نشده​
بیماری آدیسون​
پرکاری تیروئید​
مصرف آنتی اسیدها​
و یا مصرف نمک های حاوی منیزیم می‌باشد.​

تست منیزیم چه بیماری‌هایی را نشان می‌دهد؟​

نرمال نبودن سطح منیزیم می‌تواند نشان‌دهنده بروز بیماری‌های زیر باشد:
​

بیماری آدیسون

بیماری آدیسون به معنای بروز نارسایی در غدد فوق‌ کلیوی است. این بیماری شیوع بالایی ندارد. وقتی غدد فوق کلیوی هورمون‌های آلدوسترون و کورتیزول را بیش از حد ترشح می‌کنند، این بیماری بروز خواهد کرد. این بیماری معمولا در آزمایش خون با افزایش منیزیم خود را نشان می‌دهد. این بیماری در تمام رده‌های سنی بروز می‌کند و محدودیت سنی ندارد. از آنجا که ادیسون، بیماری خطرناک بشمار می‌رود حتما باید بیمار تحت درمان قرار گیرد.
​

نارسایی کلیوی(یاتروژنیک)

در این بیماری کلیه عملکرد طبیعی خود را از دست داده و نمی‌تواند مواد زائد را از بدن دفع کند. در این حالت تعادل آب بدن و الکترولیت‌ها از بین می‌رود.
​

الکلیسم

کسی که بصورت کنترل نشده و افراطی مصرف مشروبات الکلی دارد مبتلا به الکلیسم است.
​

سپسیس

​
سپسیس اختلال ناشی از واکنش‌های شدید سیستم ایمنی در مقابل عفونت‌ها است. این بیماری به تدریج تمام بدن بیمار را فرا می‌گیرد. این بیماری خونرسانی به اندام‌ها را کند می‌کند و در موارد شدید منجر به مرگ بیمار خواهد شد.​

کمبود منیزیم در بیماران مبتلا به سوء تغذیه اتفاق می‌افتد.

میزان مصرف منیزیم​

منیزیم یکی از هفت ماده معدنی ضروری برای بدن می باشد. مقدار روزانه توصیه شده (RDA) برای مصرف منیزیم به سن و جنس بستگی دارد. موسسه ملی سلامت (NIH) مصرف منیزیم را به صورت زیرتوصیه می کند:​
۱ تا ۳ سالگی: ۸۰ میلی گرم در روز​
۴ تا ۸ سال: ۱۳۰ میلی گرم در روز​
۹ تا ۱۳ سال: ۲۴۰ میلی گرم در روز​
از سن ۱۴ سال، میزان مصرف مورد نیاز برای زنان و مردان متفاوت است.​
مردان ۱۴ تا ۱۸ سال: ۴۱۰ میلی گرم در روز​
مردان ۱۹ ساله و بالاتر: ۴۰۰ تا ۴۲۰ میلی گرم در روز​
زنان سن ۱۴ تا ۱۸ سال: ۳۶۰ میلی گرم در روز​
زنان سن ۱۹ سال و بالاتر: ۳۱۰ تا ۳۲۰ میلی گرم در روز​
دوران بارداری: ۳۵۰ تا ۴۰۰ میلی گرم در روز​
دوران شیردهی: ۳۱۰ تا ۳۶۰ میلی گرم در روز​

به روزرسانی : ۲ اسفند ۱۴۰۰

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲

نوشته تست منیزیم خون اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

کلسترول و راه های کنترل آن

کلسترول از مواد طبیعی است که در بدن ساخته می شود. مقادیرعمده این ماده (۷۵%) توسط کبد و میزان کمتری ازآن (۲۵%) از طریق مواد غذایی وارد بدن می شود. اگرچه افزایش بیش از حد کلسترول برای بدن مضر است اما وجود به اندازه کلسترول نقش مهمی درحفظ غشای سلولی و ساخت هورمون ها ایفا می کند.
​

برخی از عوامل مؤثر در cholesterol بالا به طور طبیعی احتمال بروز حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش می‌دهند.

علائم کلسترول بالا کدامند؟

افزایش مقدار کلسترول عمدتا با علائم خاصی همراه نیست. این در حالیست که مقادیر بیش از حد آن با ایجاد پلاک در شریان ها سبب تصلب شراین، سختی عروق و در نهایت حمله قلبی می گردد. بررسی میزان کلسترول شامل چه مواردی است؟

لیپوپروتئین پرچگال (HDL)

HDL باعث انتقال کلسترول از سلول به کبد و یا انتقال آن به خارج از بدن به عنوان مواد زائدمی شود. به همین دلیل HDL به عنوان کلسترول خوب شناخته می شود و هر چه سطح آن بیشتر باشد بهتر است.

لیپوپروتئین کم‌چگال (LDL)

کلسترول را به سلول‌هایی که به آن نیاز دارند حمل می‌کند. اگر میزان کلسترول موجود بیش از مقدار مورد نیاز سلول‌ها باشد، در این صورت این ماده در دیواره سرخرگ‌ها رسوب می‌کند که این باعث بروز بیماری‌های مربوط به سرخرگ‌ها می‌شود. به همین دلیل به LDL کسترول بد گفته می‌شود.

میزان تری گلیسیرید در خون

میزان تری گلیسیرید در خون یکی از مهم‌ترین فاکتورها جهت بررسی سلامت متابولیک است؛ افزایش سطح‌تری گلیسیرید باعث افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های عروق کورونری، دیابت و کبد چرب می‌شود. عامل دیگر افزایش دهنده خطر ابتلا به بیماری‌های عروق کورونری افزایش کلسترولLDL (کلسترول بد) و کاهش کلسترول HDL (کلسترول خوب) می‌باشد. عامل دیگری که احتمال ابتلا به بیماری قلبی را بالا می‌برد کلسترول تام خون می‌باشد.

درمان کلسترول خون بالا چیست؟

کنترل و تنظیم درست کلسترول خون عبارت است از: پایین آوردن کل کلسترول خون (یا کلسترول تامّ)، ضمن کم کردن میزان LDL و بالا بردن درصد HDL.
برای درمان کلسترول بالا دو راه وجود دارد: مصرف دارو و/یا تغییر شیوه زندگی به گونه‌ای که ضامن سلامت قلب و عروق باشد. تغییرات شیوه زندگی شامل خوردن غذاهای مناسب، کنترل وزن و فعالیت بدنی منظم می‌شود.
​

کنترل و تنظیم درست cholesterol خون عبارت است از: پایین آوردن کل cholesterol خون

چطور با رژیم غذایی کلسترول خون را پایین بیاوریم؟

یکی از اجزای تغییر شیوه زندگی مناسب برای سلامت قلب، رژیم غذایی کم‌کلسترول است.
رژیم‌های متنوعی برای کاهش کلسترول وجود دارد که ما در این نوشتار به رژیم TLC که مختصر شده عبارت Therapeutic Lifestyle Changes است، می‌پردازیم.

برای درمان کلسترول بالا چربی سالم‌تر را انتخاب کنیم

ما ضمن آنکه باید میزان مصرف چربی را کاهش دهیم، باید تلاش کنیم خوردن چربی اشباع را محدودتر کنیم. چربی‌های غذایی نباید بیشتر از ۲۵ تا ۳۵ درصد میزان کالری روزانه موردنیاز ما را تامین کنند و در این میان، نباید بیش از ۷ درصد از انرژی روزانه از راه خوردن چربی اشباع تامین شود.

کمتر غذاهای دارای کلسترول بخوریم

اگر قرار است کل کلسترول خون را پایین بیاوریم، نباید بیش از ۲۰۰ میلی‌گرم کلسترول خوراکی در روز دریافت کنیم. کلسترول در غذاهای با منشا حیوانی مانند مغز، جگر و سایر احشای حیوانی، زرده تخم‌مرغ، میگو و محصولات لبنی پرچرب به فراوانی وجود دارد.

برای درمان کلسترول بالا فیبر محلول زیاد بخوریم

برخی فیبرها جامد هستند، مانند الیاف سبزی‌ها. برخی فیبرها به صورت الیاف گیاهی نیستند، ولی در مواد غذایی خاصی به صورت محلول یافت می‌شوند.
غذاهایی که سرشار از فیبر محلول هستند، از جذب cholesterol در دستگاه گوارش جلوگیری می‌کنند.

این خوراک‌ها عبارتند از:

محصولات تهیه شده با غلات کامل (سبوس‌دار)
میوه‌ها مانند سیب، موز، مرکبات، گلابی و انواع آلو
حبوبات مانند لوبیا، عدس، نخودفرنگی و نخود
زیاد میوه و سبزی مصرف کنیم
برای درمان کلسترول بالا ماهی بخوریم
کمتر نمک بخوریم
پرهیز از مصرف نوشیدنی‌های الکلی

​

یکی از اجزای تغییر شیوه زندگی مناسب برای سلامت قلب، رژیم غذایی کم‌کلسترول است.

دلیل افزایش cholesterol چیست؟

رژیم غذایی حاوی چربی های اشباع
ورزش نکردن و بی‌تحرکی: این دو باعث افزایش کلسترول خون می‌شوند.
چاقی مفرط: احتمال بالا بودن کلسترول LDL و تری‌گلیسیرید و پایین بودن لیپوپروتئین پرچگال (HDL) در افراد دارای اضافه وزن بیشتر است.
استعمال دخانیات: در سیگار ماده شیمیایی به نام آکرولئین وجود دارد که از انتقال کلسترول از رسوبات چرب به کبد توسط کلسترول خوب (HDL) جلوگیری کرده و با افزایش LDL باعث ایجاد پلاک درعروق و در نهایت تصلب شرایین می‌شود.
بیماری‌های زمینه‌ای: افراد مبتلا به فشار خون بالا و دیابت اغلب کلسترول بالایی دارند.

برخی بیماری‌های دیگری که می‌توانند باعث افزایش سطح کلسترول شوند عبارتند از:

بیماری‌های کلیوی
بیماری‌های کبدی
کم‌کاری غده تیروئید (هیپوتیروئیدیسم)

عوامل ثابت

برخی از عوامل مؤثر در cholesterol بالا غیرقابل تغییر بوده و به طور طبیعی احتمال بروز حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش می‌دهند. این عوامل که پزشکان به آن‌ها عوامل ثابت می‌گویند، عبارتند از:

سابقه خانوادگی ابتلا به بیماری کرونری قلب (CHD) یا سکته مغزی در سنین پایین
سابقه خانوادگی ابتلا به عارضه‌های ناشی از کلسترول
سن: هر چه سن بالاتر باشد احتمال تنگ شدن سرخرگ‌ها (تصلب شرایین) بالاتر است.
نژاد: احتمال حمله قلبی در افرادی که دارای تبار هندی، پاکستانی، بنگلادشی و سری‌لانکایی هستند بیشتر است.
جنسیت: احتمال حمله قلبی در مردان بیشتر از زنان است.
هایپرکلسترولمی فامیلی : «هایپرکلسترولمی فامیلی» به معنی کلسترول بالای ارثی است. افراد مبتلا به این عارضه از زمان تولد دارای cholesterol بالا هستند، که باعث می‌شود این افراد در سنین پایین به مشکلات قلبی مثل تصلب شرایین و بیماری کرونری قلب دچار شوند.

برای کلسترول بالا چه بخوریم ؟!

از آنجا که بالا رفتن cholesterol بد در اثر انباشتگی چربی در بدن شما است، بهتر است برای کاهش آن با کم کردن چربی از مواد غذایی و جایگزینی آن با مواد کاهش‌دهنده چربی، رژیم غذایی خود را ارتقا دهید. مواد غذایی خود را به جای سرخ کردن به صورت آب پز، بخارپز یا کبابی میل نمایید. به‌جای انواع لبنیات پرچرب از انواع کم چرب آن استفاده کنید. مصرف شیرینی، کلوچه، کیک و فرآورده‌های شامل روغن نارگیل، روغن خرما و بیسکوییت، چیپس، پفک، سوسیس، همبرگر و مواد فرآوری‌شده را کاهش دهید. به‌جای گوشت قرمز از گوشت سفید مانند مرغ و ماهی استفاده کنید. در مصرف گوشت مرغ، پوست آن را حذف کنید.

استفاده از سیر در رژیم غذایی

در رژیم غذایی خود حتماً از سیر به صورت خام یا پخته حداقل دو حبه در روز استفاده کنید؛ زیرا سیر علاوه‌بر کاهش چربی خون، باعث کاهش فشارخون نیز می‌شود. تمام سبزیجات، غلات و حبوبات فاقد cholesterol هستند، در بین آن‌ها موادی مثل جو، کدو، شوید و سیر اثر ضدکلسترول بسیار قوی‌تری دارند. مصرف نان و غلات سبوس‌دار را فراموش نکنید.

استفاده از دانه کتان و آجیل در رژیم غذایی

دانه کتان برای کاهش cholesterol بسیار مفید است البته چون پوست خیلی سفت و غیرقابل هضمی دارد، بهتر است در آب خیسانده شود. مصرف آن روزانه دو و نیم قاشق چای‌خوری و سه مرتبه در روز است. از آجیل‌های بدون نمک و برشته‌نشده استفاده کنید به‌ویژه بادام و گردو، چون دارای امگا ۳ زیاد است و کلسترول خوب خون شما را بالا می‌برد.

استفاده از نوشیدنی‌ها  در رژیم غذایی

نوشیدنی‌هایی مثل آب گوجه‌فرنگی، آب انار، آبغوره، آب آلبالو، نارنج و لیمو ترش می‌توانند در کاهش cholesterol خون مفید باشد. در سبزیجات نیز کدو حلوایی، جعفری، پیاز، فلفل سبز و بادمجان از جمله موادی هستند که به کاهش تری‌گلیسیرید و کلسترول خون کمک می‌کند.
فلفل سیاه به دلیل داشتن ماده پیرین که موجب طعم تند فلفل می‌شود از تشکیل سلول‌های جدید چربی جلوگیری می‌کند و خاصیت ضدچربی دارد.
هرگز بین غذا آب ننوشید، آب را قبل از غذا یا نیم ساعت بعداز غذا بنوشید. همچنین آب را به‌صورت یخ و خیلی خنک مصرف نکنید.
​

بالا رفتن cholesterol بد در اثر انباشتگی چربی در بدن شما است.

آزمایش cholesterol چه چیزی را اندازه می گیرد؟

این آزمایش، مجموع مولکول های cholesterol که در خون یافت می شوند را اندازه می گیرد.
این آزمایش به طور اختصاصی انواع مختلف کلسترول را گزارش نمی کند، اما در اغلب موارد این تست را همراه با تست های دیگر شامل اندازه گیری HDL، LDL و تری گلیسیرید ها درخواست می دهند.

چه زمانی بهتر است آزمایش cholesterol درخواست شود؟

آزمایش کلسترول استفاده های مختلفی بسته به سلامت فرد داشته و می تواند برای غربالگری، ارزیابی و یا تشخیص بیماری خاصی استفاده شود.
به طور کلی، آزمایش های اندازه گیری کلسترول معمولا در بزرگسالان بالای ۳۵ سال انجام می شود.

غربالگری سلامت

غربالگری سلامت، راهی برای گشتن به دنبال مشکلات جدی قبل از ظهور علائم می باشد.
آزمایش های کلسترول اغلب برای شناسایی افرادی که است که در معرض خطر بالای مشکلات قلبی و عروقی هستند.
به طور کلی، غربالگری برای افرادی که فاکتور های خطر ابتلا به مشکلات قلبی-عروقی را ندارند، کمتر استفاده می شود.
در بیماران کم خطر، غربالگری با تست پنل لیپیدی ممکن است در دهه ۲۰، دهه ۳۰ یا دهه ۴۰ شروع شد و هر ۵ سال یکبار تکرار شود.
اگر نتایج نرمال باشد، غربالگری فقط با اندازه گیری کلسترول کل و HDL ادامه می یابد.
افراد دارای فاکتور های خطر بهتر است در سنین پایین تر غربالگری را شروع کرده و آزمایش های غربالگری را با فواصل زمانی کوتاه تر انجام دهند.

برخی از فاکتور های خطر برای بیماری های قلبی و عروقی عبارتند از:

سن بالای ۴۵ سال برای آقایان و بالای ۵۵-۵۰ سال برای خانم ها
کلسترول بالا در آزمایش قبلی
مشکلات قلبی-عروقی
اضافه وزن یا چاقی
سیگار کشیدن
رژیم غذایی نامناسب
کم تحرکی
فشار خون بالا
داشتن اقوام درجه یک که سابقه بیماری قلبی در سن پایین را داشته است (زیر ۵۵ در آقایان و زیر ۶۵ در خانم ها)
دیابت و پیش دیابت

به روز رسانی : ۳۰ بهمن ۱۴۰۰
منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳
۴.منبع شماره ۴

نوشته کلسترول و راه های کنترل آن اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

تفسیر آزمایش TIBC

تفسیر آزمایش TIBC مشخصا جهت بررسی سطح و عملکرد صحیح یا ناقص بودن عملکرد پروتئین ترانسفرین انجام می‌گیرد. به عبارت دیگر برای محاسبه میزان پروتئین‌های متصلی که آهن را در خون حمل می‌کنند یعنی تعیین درصد ترانسفرین و بقیه پروتئین‌هایی که در خون به آهن متصل هستند، به کار می‌رود.
با انجام آزمایش TIBC می‌توان همه پروتئین‌های که در خون جهت اتصال به آهن آزاد وجود دارند را شمارش کرد. در خون میزان نرمالی از ترانسفرین وجود دارد که از میان این مقدار حدودا یک سوم آن جهت انتقال آهن در فعالیت هستند.
در آزمایش TIBC میزان فریتین مورد هدف نیست چراکه فریتین موجود در بدن تنها قابلیت اتصال به آهن ذخیره در مغز استخوان را دارد.
درصورتی که فرد دچار حالت خفیفی از فقر آهن باشد می‌تواند با تغییر رژیم غذایی فقر آهن را برطرف نماید.

آهن چه نقشی در بدن دارد؟

آهن یکی از ضروری‌ترین مواد معدنی برای بدن انسان محسوب می‌شود؛ زیرا بدون این ماده، هموگلوبین در بدن ساخته نمی‌شود! هموگلوبین یک پروتئین مهم در گلبول‌های قرمز است که اکسیژن را در سراسر بدن منتقل می‌کند.
کمبود آهن می‌تواند منجر به کاهش تولید هموگلوبین، کاهش گلبول‌های قرمز و در نهایت کم خونی شود. کم خونی ناشی از فقر آهن، یکی از شایع‌ترین انواع این بیماری در سراسر جهان محسوب می‌شود.

برخی از منابع غذایی سرشار از آهن عبارتند از:​

سبزیجات با برگ سبز تیره مانند اسفناج​
لوبیا​
تخم مرغ​
غذاهایی دریایی​
غلات کامل​

کمبود آهن می‌تواند منجر به کاهش تولید هموگلوبین، کاهش گلبول‌های قرمز و در نهایت کم خونی شود.

هنگامی که آهن وارد بدن شما می‌شود، توسط یک پروتئین به نام ترانسفرین (که توسط کبد تولید می‌شود) در سراسر خون، جریان پیدا می‌کند. TIBC در آزمایش خون بررسی می‌کند که میزان توانایی این پروتئین برای انتقال آهن، چقدر است.
​

این آزمایش مشخصا جهت بررسی سطح و عملکرد صحیح یا ناقص بودن عملکرد پروتئین ترانسفرین انجام می‌گیرد.

آزمایش آهن موارد زیر را کنترل می کند​

میزان آهن متصل به ترانسفرین در خون (سرم).​
میزان آهن مورد نیاز برای اتصال به تمامی ترانسفرین موجود. این میزان ظرفیت کلی اتصال به آهن(TIBC ) خوانده می شود.​
درصد ترانسفرین متصل شده به آهن. این میزان اشباع ترانسفرین(Transferrin saturation ) نامیده می شود.​

علت انجام آزمایش آهن

آزمایش آهن به دلایل کنترل موارد زیر انجام می شود:​

آنمی ناشی از کمبود آهن​
بیماری خاصی به نام هموکروماتوزیز​
وضعیت تغذیه ی فرد​
پزشک می تواند متوجه کارایی رژیم درمانی و غذایی حاوی آهنی که تجویز شده شود.​

با تفسیر آزمایش TIBC پزشک می تواند متوجه کارایی رژیم درمانی و غذایی حاوی آهنی که تجویز شده شود.​

میزان آهن توصیه شده در روز

بخش غذا و تغذیه در سازمان بهداشت مصرف مقادیر خاصی از آهن در هر روز را برای مردم دنیا توصیه کرده است. برای افراد مقادیر زیر توصیه می‌شود:
​
نوزادان و کودکان​
کودکان ۶ ماهه و کوچکتر: ۰/۲۷ میلی گرم در روز (mg/day)

۷ ماه تا ۱ سال: ۱۱ mg/day

۱ تا ۳ سال: ۷ mg/day

۴ تا ۸ سال: ۱۰ mg/day
​
مردان​
۹ تا ۱۳ سال: ۸ mg/day

۱۴ تا ۱۸ سال: ۱۱ mg/day

۱۹ سال و بالاتر: ۸ mg/day
​
زنان​
۹ تا ۱۳ سال: ۸ mg/day

۱۴ تا ۱۸ سال: ۱۵ mg/day

۱۹ تا ۵۰ سال: ۱۸ mg/day

۵۱ یا بالاتر: ۸ mg/day

زنان شیرده در سنین ۱۹ تا ۳۱: ۹ mg/day

tibc پایین نشانه چیست ؟

کمبود آهن در بدن می تواند مشکلات زیر را برای بدن بوجود آورد:

خستگی و ضعف؛ افزایش عفونت ها؛ احساس سرما؛ ورم زبان؛ کم رنگ شدن پوست؛ عدم تمرکز یا مشکلات ذهنی
بعضا ممکن است در برخی افراد مشکل افزایش آهن خون به واسطه کارهایی مانند خوردن مکمل های آهن یا برخی ویتامین ها، مشکل کبد، انتقال خون زیاد، مسمومیت با سرب یا آهن، کم خونی همولیتیک (Hemolytic) شکل بگیرد که می تواند عوارض و مشکلات زیر را برای بدن بوجود آورد:
احساس ضعف و خستگی؛ احساس درد در مفاصل؛ تغییر رنگ پوست به خاکستری/برنزی؛ درد در ناحیه شکم؛ کاهش میل جنسی؛ ریزش مو؛ ضربان نامنظم قلب؛ کاهش ناگهانی وزن

​
دلایل پایین بودن سطح آهن خون​

در صورت مشاهده علائم کم خونی، ممکن است پزشک آزمایش TIBC را انجام دهد. کم خونی با تعداد کم RBC یا هموگلوبین مشخص می شود. کمبود آهن، متداول ترین نوع کمبود تغذیه ای در جهان، معمولاً علت کم خونی است. با این حال، کمبود آهن نیز ممکن است در اثر شرایطی مانند بارداری ایجاد شود.

علائم سطوح آهن، عبارتند از:​

رنگ پریدگی​
التهاب زبان​
افزایش عفونت ها​
احساس خستگی و ضعف​
همیشه احساس سرما می کنم.​
تأخیر در رشد ذهنی در کودکان​
عدم تمرکز در مدرسه یا محل کار​

در صورت مشاهده علائم کم خونی، ممکن است پزشک تفسیر آزمایش TIBC را انجام دهد.

علائم افزایش آهن در بدن

یکی دیگر از عواملی که ممکن است باعث تجویز تست TIBC توسط پزشک شود، مشکوک شدن او به افزایش بیش از حد آهن در خون شما است. سطح بالای این ماده در بدن، معمولا نشان دهنده یک بیماری زمینه‌ای است.

مهم‌ترین عوامل افزایش آهن در خون عبارتند از:​

احساس درد در ناحیه مفاصل​
تغییر رنگ پوست به برنزه یا خاکستری​
درد شکم​
کاهش ناگهانی وزن​
کاهش میل جنسی​
ریزش مو​
ضربان نامنظم قلب​

در صورتی که یک یا چند مورد از علائم بالا را داشته باشید، پزشک ممکن است از طریق بررسی نتایج فاکتور TIBC در آزمایش خون، مقدار آهن موجود در خون شما را اندازه‌گیری و بررسی کند.

چگونه برای آزمایش TIBC آماده شویم؟

ناشتا بودن مهم‌ترین کاری است که باید قبل از انجام این تست انجام دهید. به عبارتی دیگر، از ۸ ساعت قبل از رفتن به آزمایشگاه، باید خوردن و آشامیدن را کنار بگذارید.
بعضی از داروها هم می‌توانند بر نتایج آزمایش TIBC تاثیر بگذارند. بنابراین قبل از انجام این آزمایش، پزشک را در جریان تمامی داروهایی که در حال مصرف آن‌ها هستید، قرار دهید.

برخی از داروهایی که می توانند بر نتایج این آزمایش تاثیر بگذارند عبارتند از:​

هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH)​
قرص‌های ضد بارداری​
کلرامفنیکل​
فلوراید​

ممکن است پزشک به شما توصیه کند که مصرف برخی از داروها را قبل از انجام آزمایش TIBC قطع کنید. با این حال، شما نباید بدون مشورت با پزشک خود، مصرف هیچ دارویی را قطع کنید.

به روزرسانی : ۹ بهمن ۱۴۰۰

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳
۴.منبع شماره ۴

نوشته تفسیر آزمایش TIBC خون اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

تاثیر کافئین بر نتایج آزمایش

قهوه و چای به دلیل داشتن تاثیرات کافئین بر بسیاری از نتایج آزمایش خون تاثیر می گذارند. کافئین قند خون را بالا می برد. همچنین بر عملکرد کبد تاثیر می گذارد و به آن علامت می دهد که هورمون هایی را ترشح کند. این هورمون ها بر غده پانکراس و بالتبع هورمون انسولین و نهایتا قند خون تاثیر می گذارند. حتی قهوه های بدون کافئین نیز کمی کافئین دارند و نمی توان با اطمینان خاطر آنها را نوشید و آزمایش خون داد. پس اگر تصمیم دارید آزمایش خون بدهید از نوشیدن هردو پرهیز کنید.

تأثیرات کافئین بر بدن

کافئین به خودی خود فاقد ارزش غذایی می باشد. کافئین فاقد مزه بوده و حتی در برخی از داروها وجود دارد. این ترکیب تقریباً همیشه باعث برخی از علائم می شود. در کوتاه مدت، ممکن است که شما احساس انرژی بیشتری داشته باشید ولی در طولانی مدت، مقادیر زیاد کافئین می تواند باعث حذف این علائم شود. بر طبق نظر کلینیک مایو (Mayo Clinic)، مصرف تا ۴۰۰ میلی گرم کافئین در روز برای اغلب بزرگسالان سالم، ایمن خواهد بود. به یاد داشته باشید که اندازه ی استاندارد فنجان قهوه، ۸ اونس (حدود ۲۲۶ گرم) می باشد. در صورتی که از ماگ استفاده می کنید، احتمال این که ۱۶ اونس یا بیشتر بنوشید زیاد خواهد بود.

زمانی که مقدار یکسانی از کافئین، روزانه مصرف شود، در بدن انسان تلرانس (تحمل) ایجاد می شود. همچنین فاکتورهای دیگری مثل سن، حجم بدن و میزان سلامت کلی می تواند تعیین کننده ی تلرانس به کافئین باشد. اگر می خواهید که مقدار کافئین مصرفی خود را کاهش دهید، بهتر است که میزان مصرف خود را به آرامی کاهش دهید.

​

قهوه و چای به دلیل داشتن کافئین بر بسیاری از نتایج آزمایش خون تاثیر می گذارند.

آماده‌سازی بیماران

بسیاری از مسائلی که تفسیر نتایج آزمایش را تحت تاثیر قرار می‌دهند، تحت کنترل پزشک یا متخصص آزمایشگاه نیستند. از جمله این موارد می‌توان به سن، جنس، نژاد، حاملگی و وضعیت عادت ماهیانه اشاره کرد. این موارد حتما باید توسط متخصص مربوطه در برگه درخواست آزمایش‌ها درج شده و تفسیر نتایج بر اساس آنها صورت گیرد. استرس‌های پس از عمل جراحی که ممکن است گاهی بسیار شدید باشند، می‌توانند نتایج بسیاری از آزمایش‌ها را، خصوصا آزمایش‌های هورمونی، تحت تاثیر قرار دهند. به عنوان مثال، سطح هورمون‌های تیروئیدی اغلب بعد از جراحی کاهش می‌یابد. در آماده‌سازی بیمار دقت به استرس‌های وارده، ورزش، حاملگی، خوردن و نوشیدن، چربی، الکل، وضعیت بدن، روش‌های طبی استفاده شده، داروها و تداخلات دارویی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

استرس

استرس‌های فکری و جسمی می‌توانند عملکرد بدن انسان را دستخوش تغییر سازند. این تغییرات شامل هورمون‌های مختلف مترشحه به داخل مایعات بدن نیز می‌شود. بیماران در زمان نمونه‌گیری نباید در حالت اضطراب و تحت فشار باشند، بلکه باید کاملا آسوده و راحت به این امر بپردازند. ترس و استرس محرک‌هایی برای ترشح هورمون رشد و هورمون مولد شیر در زنان به حساب می‌آیند. پروتئین‌های حامل موجود در خون مانند ترانسفرین که نقل و انتقال آهن را در بدن بر عهده دارد نیز تحت تاثیر استرس‌های طولانی‌مدت قرار می‌گیرند.
​

استرس‌های فکری و جسمی می‌توانند عملکرد بدن انسان را دستخوش تغییر سازند.

ورزش

ورزش نیز مانند استرس‌های روانی، تولید و ترشح تعدادی از هورمون‌ها را از جمله هورمون رشد و هورمون مولد شیر تحت تاثیر قرار می‌دهد. البته این مسئله به توانایی فیزیکی فرد و هم چنین میزان و شدت ورزش کردن وابسته است. در مواردی که سطح هورمون‌ها در حالت استراحت مورد نیاز است، باید از گرفتن نمونه از بیمار بلافاصله پس از فعالیت شدید اجتناب کرد. ورزش شدید ممکن است به دفع ادراری گلبول‌های قرمز یا سفید منجر شود. به هر صورت تغییرات ناشی از ورزش برای طبیعی شدن به چند روز زمان نیاز دارند.

​

ورزش نیز مانند استرس‌های روانی، تولید و ترشح تعدادی از هورمون‌ها را از جمله هورمون رشد و هورمون مولد شیر تحت تاثیر قرار می‌دهد.

حاملگی

اثرات حاملگی بر تعدادی از آزمایش‌ها به خوبی اثبات شد. علاوه بر افزایش شناخته شده هورمون اصلی بارداری یعنی hcG که از جفت ترشح می‌شود، هورمون‌هایی چون استریول (نوعی استروژن) و هورمون جفتی مولد شیر (HPL) نیز در خون افزایش می‌یابد. در زمان تفسیر یافته‌های آزمایشگاهی در زنان باردار توجه به هفته‌ای از حاملگی که نمونه‌گیری در آن انجام شده، ضروری است. لازم به یادآوری است که حجم ادرار نیز به صورت فیزیولوژیک در سه ماهه سوم بارداری تا ۲۵ درصد افزایش می‌یابد. به علاوه امکان دفع قند در ادرار زنان باردار وجود دارد.
​

در زمان تفسیر یافته‌های آزمایشگاهی در زنان باردار دقت به هفته‌ای از حاملگی که نمونه‌گیری در آن انجام شد، ضروری است.

سن

غلظت بسیاری از مواد در دوره‌های مختلف سنی تغییر می‌کند. به عنوان مثال، غلظت هموگلوبین خون در نوزادان در مقایسه با بزرگسالان بیشتر است. یا غلظت کلسترولLDL (کلسترول بد) و HDL (کلسترول خوب که احتمال بیماری‌های عروق قلب را کاهش می‌دهد) به میزان زیادی تحت تاثیر سن بیمار قرار می‌گیرد.

جنس

بسیاری از الگوهای هورمونی و غلظت مواد موجود در خون در مردان و زنان با یکدیگر متفاوت است. به عنوان مثال، معمولا غلظت آهن خون در زنان کمتر از مردان است که البته پس از ۶۵ سالگی این اختلاف برطرف می‌شود یا غلظت کراتینین که نمادی از عملکرد کلیه‌ها است، به توده ماهیچه‌ای فرد بستگی دارد. از آنجایی که حجم عضلات خانم‌ها از آقایان کمتر است، غلظت کراتینین نیز در آنها کمتر از مردان است.

کشیدن سیگار قبل از آزمایش خون

مصرف سیگار و سایر انواع دخانیات سبب تغییراتی در غلظت برخی از مواد از جمله اسیدهای چرب پلاسما، اپی‌نفرین، آلدسترون و کورتیزول می‌شود.شایان ذکر است که این تغییرات حتی در اثر کشیدن یک نخ سیگار نیز اتفاق می‌افتند. مواد مخدر نیز می‌توانند غلظت بسیاری از مواد را تحت تاثیر قرار دهند. به عنوان مثال مصرف هروئین سبب افزایش غلظت هورمون‌های تیروئیدی می‌شود.
​

مصرف سیگار و سایر انواع دخانیات سبب تغییراتی در آزمایشات میشود.

غذاها و نوشیدنی ها

قهوه و چای به دلیل داشتن کافئین بر بسیاری از نتایج آزمایش خون تاثیر می گذارند. کافئین قند خون را بالا می برد. همچنین بر عملکرد کبد تاثیر می گذارد و به آن علامت می دهد که هورمون هایی را ترشح کند. این هورمون ها بر غده پانکراس و بالتبع هورمون انسولین و نهایتا قند خون تاثیر می گذارند. حتی قهوه های بدون کافئین نیز کمی کافئین دارند و نمی توان با اطمینان خاطر آنها را نوشید و آزمایش خون داد. پس اگر تصمیم دارید آزمایش خون بدهید از نوشیدن هردو پرهیز کنید. نوشیدن آب اشکالی ندارد اما خوردن چیزهای دیگر حتی آدامس یا سیگار ممنوعیت دارد.

ویتامین C بر غلظت قند خون تاثیر می گذارد. همچنین باعث افزایش فشار خون می شود.
توصیه می شود هشت تا دوازده ساعت قبل از آزمایش خون چیزی نخورید و نیاشامید؛ البته نوشیدن آب استثنا است و موردی ندارد. بهتر است غذای سبکی میل کنید زیرا چربی غذا بر مقدار کلسترول خون تاثیر گذاشته و ممکن است عدد واقعی را نشان ندهد. چنانچه دارو مصرف می کنید از پزشک خود سوال کنید آیا لازم است آن را قطع کنید؟ مثلا برخی داروها یا مکمل های گیاهی بر قند خون تاثیر می گذارند. قرص های ضد بارداری و برخی استروئیدها باعث افزایش قند خون و داروهای فشار خون باعث کاهش آن می گردند.

​

قهوه و چای به دلیل داشتن کافئین بر بسیاری از نتایج آزمایش خون تاثیر می گذارند. کافئین قند خون را بالا می برد.

تاثیرات کافئین بر دستگاه عصبی مرکزی

کافئین به عنوان محرک دستگاه عصبی مرکزی شناخته می شود. زمانی که کافئین به مغز برسد، تأثیر قابل توجه آن هوشیاری خواهد بود و شما احساس بیداری بیشتر و خستگی کمتری خواهید داشت. بنابراین، کافئین یکی از اجزای رایج داروهایی است که برای درمان یا مدیریت سردرد ها، میگرن ها (migraines) و خواب آلودگی (drowsiness) استفاده می شود.

همچنین مطالعات نشان میدهد که افرادی که به طور منظم قهوه مصرف می کنند، دارای خطر کمتری برای ابتلا به آلزایمر (Alzheimer) و زوال عقل (dementia) هستند و خطر خودکشی را ۴۵ درصد کاهش می دهد. این مزایا برای افرادی است که از قهوه ی اکتان بالا (high-octane coffee) و دارای کافئین استفاده می کنند و نه از قهوه ی دکافئینه شده (decaf). اغلب افراد قهوه را جزء نوشیدنی های سالم محسوب می کنند ولی همانند بیشتر غذاها، مصرف بیش از اندازه می تواند عواض جانبی داشته باشد.

رگ های خونی مغز به اثرات کافئین عادت کرده بنابراین اگر به صورت ناگهانی مصرف کافئین قطع شود، می تواند منجر به سردرد شود. دیگر نشانه های قطع مصرف کافئین عبارت اند از :
​
اضطراب (anxiety)​
تحریک پذیری و کج خلقی (irritability)​
خواب آلودگی​

در برخی از افراد، قطع ناگهانی مصرف کافئین منجر به ایجاد لرزش یا رعشه (tremor) می گردد. اگر چه بسیار نادر بوده ولی امکان اوردوز (overdose) با کافئین وجود دارد. علائم اوردوز شامل :
​
گیجی (confusion)​
توهم (hallucinations)​
استفراغ (vomiting)​

اوردوز می تواند باعث مرگ ناشی از تشنج شود. اوردوز می تواند با مصرف مقادیر زیاد کافئین که اغلب در نوشیدنی های انرژی زا و قرص های رژیمی وجود دارد، حاصل شود. مصرف تا ۴۰۰ میلی گرم کافئین طبق نظر کلینیک مایو، ایمن خواهد بود که این مقدار برابر حدود ۴ فنجان قهوه بوده اگرچه کافئین موجود در نوشیدنی ها طیف گسترده ای دارد.

تاثیرات کافئین بر دستگاه گوارش و ادراری

کافئین مقدار اسید معده را افزایش میدهد و می تواند باعث سوزش معده (heartburn) و یا ناراحتی معده گردد. کافئین اضافی نیز در بدن ذخیره نمی شود بلکه توسط کبد پردازش میشود و از طریق ادرار دفع می گردد. این می تواند دلیل افزایش ادرار در مدت زمان اندکی پس از مصرف کافئین، باشد. در صورتی که مشکلات معده را تجربه کرده اید، مثل رفلاکس اسید (acid reflux) یا زخم های معده، از پزشک خود در مورد مصرف کافئین سوال کنید.

​

کافئین مقدار اسید معده را افزایش میدهد و می تواند باعث سوزش معده (heartburn) و یا ناراحتی معده گردد.

تاثیرات کافئین بر سیستم تنفسی و گردش خون

کافئین در معده جذب می شود و به بالاترین میزان خود در خون طی یک یا دو ساعت خواهد رسید. تاثیرات کافئین می تواند فشار خون را به مدت کوتاهی افزایش دهد. فکر می شود که این تأثیر کافئین به افزایش آدرنالین یا بلاک موقت هورمون های طبیعی که سبب اتساع عروق (گشاد شدن رگ ها) می شوند، ارتباط دارد. در اغلب افراد، اثر طولانی مدت بر روی فشار خون وجود ندارد ولی اگر دارای ریتم نامنظم قلبی (irregular heart rhythm) هستید، کافئین باعث می شود که قلب سخت تر کار کند. در صورتی که مبتلا به فشار خون بالا (هایپرتنشن) و یا مشکلات قلبی هستید، حتماً برای مصرف کافئین با پزشک مشورت کنید. اوردوز ناشی از کافئین می تواند باعث ضربان قلب نامنظم یا سریع و مشکل در تنفس شود. در موارد نادر، کافئین می تواند سبب مرگ به خاطر تشنج یا ضربان قلب نامنظم شود.

تاثیرات کافئین برسیستم های اسکلتی و عضلانی

مقادیر بالای کافئین می تواند در جذب و متابولیسم کلسیم تداخل داشته باشد و می تواند در پوکی استخوان (osteoporosis) نقش داشته باشد. همچنین مصرف بالای کافئین می تواند باعث کشش عضلانی شود. در صورت قطع مصرف کافئین نشانه ی آن می تواند شامل درد ماهیچه ها باشد.

تاثیرات کافئین بر سیستم تولید مثل

کافئین از طریق جریان خون وارد جفت می شود. به خاطر محرک بودن آن، تاثیرات کافئین می تواند باعث افزایش ضربان قلب و افزایش متابولیسم جنین شود. همچنین مقادیر زیاد کافئین می تواند باعث آهسته کردن رشد جنین شود و خطر سقط خود به خودی جنین (miscarriage) را افزایش دهد. در بیشتر موارد، مصرف مقدار کم کافئین طی بارداری، ایمن می باشد.

در صورتی که فرد تصمیم بر بارداری دارد باید مقدار کافئین مصرفی خود را بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلی گرم در روز محدود کند. برخی از شواهد نشان میدهد که مقادیر زیاد کافئین می تواند با تولید استروژن و متابولیسم لازم برای بارداری تداخل داشته باشد.

به روزرسانی : ۲۷ آذر ۱۴۰۰

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳
۴.منبع شماره ۴

نوشته تاثیرات کافئین بر نتایج آزمایش ها اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

ناشتا بودن برای آزمایش چه ضرورتی دارد؟

قبل از انجام هرگونه آزمایش ممکن است این سوال برای تان به وجود آیدکه آیا برای انجام آزمایش باید ناشتا باشید یا مدت ناشتا بودن چند ساعت باشد و آیا می توان در فاصله ناشتا بودن آب نوشید؟ اگرچه برای بسیاری از آزمایشات احتیاجی به ناشتا بودن نیست ولی برای تعدادی از آزمایشات باید شرایط خاصی را در نظر داشت که این توصیه ها به صورت نوشته یا گفتاری از طریق آزمایشگاه در دسترس شما قرار می گیرد. برای برخی از آزمایشات مانند آزمایش قند خون و تست تری گلیسیرید ناشتا بودن برای آزمایش الزامی می باشد زیرا خوردن غذا باعث تغییر اندازه ها در آزمایش می شود.
​

برای برخی از آزمایشات مانند آزمایش قند خون و تست تری گلیسیرید ناشتا بودن الزامی می باشد.

ناشتا بودن یعنی چه؟

منظور از ناشتا بودن این است که هر غذایی که معمولاً در شب قبل مصرف می کرده اید، بخورید و پس از آن از خوردن هر گونه ماده غذایی پرهیز کنید. برای برخی آزمایشات خوردن آب در شب قبل از آزمایش به مقدار رفع تشنگی مانعی ندارد، اما به هنگام صبح از خوردن و آشامیدن کاملاً خودداری کنید. در این مورد باید با پزشک خودتان مشورت نمایید. در طول مدتی که باید ناشتا باشید نباید دخانیات مصرف کنید.

برای آزمایش هایی مانند آهن خون یا خون مخفی در مدفوع، باید سه روز قبل، از مصرف هر گونه داروهای آهن دار و همچنین گوشت قرمز، جگر و… پرهیز کرده باشید.

​ چه مدت ناشتایی قبل از آزمایش خون لازم است؟​

مدت زمان ناشتا بودن برای آزمایش به نوع آزمایش بستگی دارد. پزشک به شما می‌گوید که چه مدت باید از غذا خوردن خودداری کنید.
​
آزمایش قند خون: آزمایش قند خون ناشتا معمولاً به یک شبانه روزه ناشتایی نیاز دارد که حدود ۸ تا ۱۰ ساعت طول می‌کشد.​
آزمایش کلسترول خون: برخی از انواع تست‌های کلسترول نیازی به ناشتایی ندارند. بعضی از آن‌ها مانند آزمایش مستقیم کلسترول LDL ممکن است تا ۱۴ ساعت به ناشتایی نیاز داشته باشد.​
تست سطح تری گلیسیرید: برای آزمایش تری گلیسیرید احتمالاً نیازی به ناشتایی نخواهید داشت، اما در برخی شرایط ممکن است ۱۲ ساعت ناشتایی لازم باشد.​
آزمایش آهن سرم: ممکن است از شما خواسته شود ۱۲ ساعت ناشتا باشید و ۲۴ ساعت قبل از انجام این آزمایش از مصرف مکمل‌های آهن خودداری کنید.​

آزمایشات ویتامین B12: معمولاً قبل از آزمایش ویتامین B12 نیازی به ناشتایی ندارید. در برخی شرایط پزشک ممکن است حدود ۶ تا ۸ ساعت ناشتایی را توصیه کند.​
آزمایش ویتامین B کمپلکس: یک آزمایش خون که تمام ویتامین‌های گروه B شما را بررسی می‌کند، معمولاً بعد از ناشتایی به مدت یک شبانه روز انجام می‌شود.​
پانل عملکرد کلیه: ممکن است قبل از آزمایش عملکرد کلیه به شما گفته شود که ۸ تا ۱۲ ساعت چیزی نخورید.​
آزمایش گاما – گلوتامیل ترانسفراز: پزشک ممکن است به شما بگوید یک شبانه روز ناشتا باشید و به مدت ۲۴ ساعت از مصرف الکل خودداری کنید.​

هر غذایی که معمولاً در شب قبل مصرف می کرده اید، بخورید و پس از آن از خوردن هر گونه ماده غذایی پرهیز کنید.

آزمایشات روتین و شرایط ساعات ناشتایی

۱- تست CBC (شماش سلولهای خونی): نیاز به ناشتایی ندارد و آمادگی خاصی ندارد و در هر زمان قابل انجام است.

۲- تست FBS (قند خون ناشتا) :قند خون حدودا ٢ ساعت پس از آخرین وعده غذایی، کاهش می یابد، با این وجود باید حتما از ۸ تا ۱۰ ساعت قبل ناشتا باشید.

۳- تست تری گلیسرید : باید ۱۲ تا ۱۴ ساعت قبل آن ناشتا باشید، آخرین وعده غذایی تان نیز باید سبک باشد.اما رژیم غذایی خود را در چند روز اخیر تغییر ندهید تا پزشک بتواند در مورد الگوی غذاییتان تصمیم بگیرد.

۴- تست سدیم، پتاسیم، کلسیم، فسفر: رعایت حدودا ۴ ساعت ناشتایی توصیه می شود،اما ناشتایی اجباری نیست.

۵- تست کلیه ( BUN / CR ) : این تست ها نیاز به ناشتایی ندارد.

و همچنین

۶- تست اسید اوریک: برای این تست چهار ساعت ناشتایی توصیه می شود و باید از خوردن گوشت زیاد قبل آزمایش خودداری کنید.

۷- تست AST / ALT : این تست ها جز تست های کبدی بوده و نیاز به ناشتایی ندارد.

۸- تست آلکالن فسفاتاز : برای انجام این تست باید حداقل ۸ ساعت ناشتا باشید به این دلیل که یکی از ایزوآنزیم های این تست، روده ای می باشد.

۹- تست بررسی آهن خون: از ٢ روز قبل، باید ازمصرف ویتامین B12 و مکملهای آهن خودداری کنید. برای این تست حدودا ۴ ساعت ناشتایی توصیه می شود، اما اجباری نیست.

۱۰- تستهای تیروئیدی: تست های تیروئیدی بسیار زیاد هستند که هیچ کدام نیاز به ناشتایی ندارند.

۱۱- تست ESR / CRP: این دو تست نیاز به ناشتایی ندارند، اما مصرف داروهای ضدالتهاب مثل NSAID و استامینوفن نتیجه را تحت تاثیر قرار می دهند.

۱۲- تست PT /PTT /INR : هیچ کدام از این تست ها نیاز به ناشتایی ندارند.

۱۳- تست هموگلوبین A1c : این تست که میزان هموگلوبین و قند خون را طی ۲-۳ ماه اخیر نشان می دهد نیاز به ناشتایی و آمادگی خاصی ندارد.
​

مدت زمان ناشتایی به نوع آزمایش بستگی دارد.

علائمی که ممکن است به ناشتا بودن نیاز داشته باشد

شرایط بسیاری وجود دارد که ممکن است دکتر بخواهد آزمایش خون ناشتا تجویز کند. فقط سه نمونه از این موارد شامل دیابت، افزایش کلسترول یا کاهش آهن است.

علائم اولیه زیر ممکن است بیانگر این باشد که مبتلا به یکی از موارد ذکر شده هستید:

​
تشنگی شدید​
بهبودی آهسته زخم​
تاری دید​
خستگی​
تکرر ادرار​
پوست رنگ‌پریده​
ناخن‌های شکننده​
سردرد​
سرگیجه​

فقط سه نمونه از این موارد شامل دیابت، افزایش کلسترول یا کاهش آهن است.

توصیه های قبل از انجام آزمایش:

​
قبل از انجام آزمایش باید شام سبک میل شود وجهت اندازه گیری آزمایش چربی خون باید حداقل ۱۴ ساعت مواد غذایی مصرف نشود. معمولا برای جلوگیری از گرسنگی زیاد زمان ناشتا بودن برای آزمایش نباید بیشتر از ۱۶ ساعت باشد.​
در صورتی که داروی دیگری مصرف می کنید باید با هماهنگی آزمایشگاه باشد زیرا مصرف برخی داروها ممکن است بر روی نتیجه آزمایش تاثیر بگذارد و حتما باید توسط پزشک کنترل شود.​

در برخی موارد باید کشیدن سیگار را نیز متوقف نمود. مصرف هر گونه آب میوه، قهوه و چایی باید در زمان ناشتا بر اساس توصیه پزشک باشد زیرا برای بعضی از آزمایشات مصرف این نوشیدنی ها توصیه نمی شود. گاهی پزشک یا مسئول آزمایشگاه برای مصرف آب نیز جهت تعیین مقادیر نمونه محدودیت قائل می شود.​
مصرف الکل موجب آسیب دیدگی کبد می شود و در نتیجه آنزیم های کبدی افزایش پیدا می کند.​
جویدن آدامس، تمرینات ورزشی و پوشیدن لباس های تنگ و چسب نیز ممکن است باعث تحریک سیستم گوارش و تغییر نتیجه آزمایش شود. بعد از آزمایش می توانید فعالیت روزمره خود را داشته باشید​.

قبل از انجام آزمایش باید شام سبک میل شود وجهت اندازه گیری آزمایش چربی خون باید حداقل ۱۴ ساعت مواد غذایی مصرف نشود.

به روز رسانی :۱۱ آذر ۱۴۰۰

منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳

نوشته چرا ناشتا بودن برای آزمایش مهم است؟ اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.

تفسیر AST

تفسیر AST در آزمایشات. آزمایش AST نیز مانند آزمایش ALT یک آزمایش برای اطمینان از عملکرد صحیح آنزیم‌های کبد در بدن است. آمینوترانسفراز (AST) آنزیمی است که در بافت های مختلف بدن وجود دارد. همانگونه که می‌دانید آنزیم در واقع نوعی پروتئین است که بدن برای انجام واکنش های شیمیایی خود به آن نیاز دارد.

بالاترین غلظت AST در کبد، عضلات، قلب، کلیه، مغز و گلبول های قرمز خونی است. به طور معمول مقدار کمی AST در جریان خون وجود دارد. مقادیر بالاتر از حد طبیعی این آنزیم در خون می‌تواند نشان دهنده مشکلی در سلامتی باشد. سطوح غیر طبیعی این ماده می‌تواند با آسیب های کبدی همراه باشد.

وقتی آسیبی به بافت‌ها و سلول‌های حاوی این آنزیم وارد می‌شود، سطوح AST افزایش می‌یابد. سطح AST می‌تواند با فاصله شش ساعت پس از آسیب به بافت افزایش یابد. مقادیر طبیعی AST از بدو تولد تا ۳ سالگی در مقایسه با مقادیر آن در کودکان و بزرگسالان بیشتر است.

آزمایش AST میزان AST موجود در خون که از بافت های آسیب دیده آزاد شده است را اندازه گیری می‌کند. نام قدیمی این آزمایش ترانس آمیناز گلوتامیک-اگزالواستیک سرمی (SGOT) است.

مهمترین اعمال کبد

از کارهایی که کبد انسان وظیفه ی انجام آن را دارد می توان به موارد ذیل اشاره کرد:​

این آزمایش میزان AST موجود در خون که از بافت های آسیب دیده آزاد شده است را اندازه گیری می‌کند.

بررسی عملکرد کبد توسط آزمایش (AST) SGOT و (ALT) SGPT انجام می شود. این دو آزمایش با نمونه گیری از خون جهت سنجش و اطمینان از عملکرد صحیح آنزیم های کبد انجام می شود.

آلانین آمینوترانسفراز یا ALT یک آنزیم است که در سلولهای کبد ساخته می شود و در متابولیسم بدن نقش مهمی دارد.

اگر کبد دچار آسیب و یا التهاب شود ممکن است ALT وارد جریان خون شود.

چه زمانی پزشک درخواست آزمایش ALT یا آزمایش SGOT می کند؟​

این علائم عبارتند از:
​تیره بودن ادرار​
یرقان (بیماریی که منجر به زردی پوست یا زردی سفیدی چشمها می شود)​
استفراغ​
درد در سمت راست بالای شکم​

شرایط احتمالی کبد بر اساس افزایش مقادیر AST​

شایع ترین علت افزایش آنزیم های کبد، بیماری کبد چرب است.​

بیماری کبد چرب​

کبد چرب در اثر تجمع چربی در کبد ایجاد می شود که وابسته به دلایل مختلفی می باشد. ​

دلایل ابتلا به کبد چرب​

مصرف بیش از حد الکل​
اضافه وزن​
قند خون بالا​
چربی خون بالا​
سندروم تخمدان (پلی کیستیک)​

در صورتی که کبد چرب به دلیل مصرف بیش از حد الکل باشد به آن کبد چرب الکلی گفته می شود.اگر دلیل چرب شدن کبد عاملی غیر از الکل باشد کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) نامیده می شود.

​

چنانچه کبد دچار آسیب و یا التهاب شود ممکن است ALT وارد جریان خون شود.

علائم بیماری کبد چرب​

خستگی و بی حالی مداوم​
حالت تهوع​
ضعف​
درد شکم​
عدم تمرکز​
احساس سر در گمی و گیجی​

روش درمان بیماری کبد چرب:​

تغییر سبک زندگی,کاهش وزن از طریق پیروی کردن از یک رژیم غذایی سالم و ورزش کردن مداوم به درمان کبد چرب کمک می کند.

​

پیروی کردن از یک رژیم غذایی سالم و ورزش کردن مداوم به درمان کبد چرب کمک می کند.

تفسیر تست

 AST یا SGOT در آزمایش خون

توضیح تست: تست AST در قلب.کبد و عضله وجود دارد.
نام رایج آزمایش (فارسی، لاتین، مخفف): آسپارتات آمینوترانسفراز/سرم گلوتامیک اگزالواستیک ترانس آمیناز
سایر نام ها: AST ( SGOT )
علت درخواست : ارزیابی بیماری مشکوک انسدادی عروق کرونر یا بیماری های مشکوک هپاتوسلولر.
علل اصلی افزایش : هپاتیت، هر نوع آسیب کبدی، ترومای عضله اسکلتی، دیستروفی پیشرونده عضلانی، آنمی همولیتیک حاد، پانکراتیت حاد.
علل اصلی کاهش : بیماری حاد کلیوی، کتواسیدوز دیابتی، حاملگی، دیالیز مزمن کلیوی.
روش انجام : دستگاه اتوآنالایزر OLYMPUS AU400
کد بین المللی آزمایش/ کد پذیرش: ۳۶
اطلاعات لازم از بیمار : نداشتن تزریق عضلانی پیش از آزمایش، خودداری از مصرف داروهای مداخله کننده ۱۲ ساعت قبل از تست.
مکان انجام آزمایش/شماره اتاق : بخش بیوشیمی

و همچنین

محدوده مرجع و واحد : مردان : تا ۳۷ – زنان تا ۳۱
پایداری در شرایط استاندارد نگهداری نمونه : نمونه به مدت ۳ روز در درجه حرارت ۲۵ درجه سانتی گراد، سه هفته در ۴ درجه سانتی گراد و به مدت یک ماه در فریزر قابل نگهداری است.
شرایط ناشتایی : نیازی به ناشتا بودن نیست.
رژیم غذایی : رژیم غذایی خاصی ندارد
شرایط رژیم دارویی : عدم مصرف داروهای افزایش دهنده AST : داروهای ضد فشار خون، عوامل کلینرژیک، رانیتیدین،تتراسایکلین، قرص های ضد بارداری، توبرامایسین .مواد مخدر و ……
زمان بندی یا بهترین زمان نمونه گیری : مطرح نیست
رعایت موارد خاص: اجتناب از ورزش سنگین قبل از تست، پرهیز از تزریقات عضلانی.
نحوه نمونه گیری : خون وریدی یا شریانی
نوع ضد انعقاد یا نگهدارنده : فاقد ضد انعقاد ونگهدارنده
ویژگی یا نوع ظرف: لوله لخته
نوع نمونه: سرم، پلاسمای EDTA/ هپارینه
حجم نمونه : حداقل۰.۲ میلی لیتر

در ادامه

ملاحظات ایمنی : ملاحضات عمومی با فرض آلوده بودن تمامی نمونه (پوشیدن روپوش، دستکش وعینک)
معیار رد نمونه : کم بودن، فاقد برچسب بودن، همولیز نمونه.
شرایط مکان و دمای نگهداری نمونه قبل از آزمایش : دمای اتاق حداکثر یک ساعت پس از جداسازی سرم از لخته
فاصله قابل قبول از جمع آوری نمونه تا آزمایش : حداکثر یک ساعت
نحوه برخورد در صورت غیر طبیعی بودن نتیجه : نمونه گیری مجدد/ بررسی علایم بالینی بیمار
مدت زمان نگهداری نمونه بعد از آزمایش : یک ماه
شرایط مکان و دمایی نگهداری نمونه پس از آزمایش : در یخچال حدود ۴۸ ساعت پایدار می ماند
تست های تکمیلی برای بررسی همخوانی : ALK.ALT.LDH
محدوده بحرانی : ندارد
الزامات و شرایط انتقال (دما، زمان، ظرف و …) : غیر ارسالی
حداکثر زمان جوابدهی(زمان چرخه کاری) : روزانه

منابع تفسیر تست AST :

کتاب جامع تست های تشخیصی و آزمایشگاهی پاگانا
​

• دفترچه تعرفه​
• بروشور کیت​
• مجموعه ای از مستندات مدیریت کیفیت در آزمایشگاه پزشکی دارآفرین​

نویسنده تفسیر : محمد حسین شرمی
تائید کننده : دکتر صبا گیلکی بیشه

به روز رسانی : ۱۲ مهر ۱۴۰۰
منابع :
۱.منبع شماره ۱
۲.منبع شماره ۲
۳.منبع شماره ۳

نوشته تفسیر AST در آزمایشات و ارتباط آن با بیماری های کبدی​ اولین بار در آزمایشگاه پاتوبیولوژی صبا. پدیدار شد.