آزمایش هموگلوبین A1c یا Hb A1c برای کمک به تشخیص دیابت نوع ۱، ۲ و شرایط پیش دیابتیک درخواست داده می‌شود. این آزمایش به تشخیص خطر ابتلا به دیابت کمک می‌کند.
آزمایش Hb A1c همچنین در جهت نظارت بر بیماری دیابت و بررسی میزان تاثیر روش‌های کنترل و درمان دیابت انجام می‌‌شود.​

آزمایش هموگلوبین A1c گاهاً به عنوان یکی از آزمایش ‌های چکاپ انجام شود. در زمانی که فرد در خطر ابتلا به دیابت است یا علائم و نشانه های دیابت را نشان می‌دهد، پزشک این آزمایش را برای او درخواست می‌دهد. این علائم شامل:​
افزایش احساس تشنگی و نوشیدن زیاد مایعات​
افزایش ادرار​
افزایش اشتها​
خستگی​
تاری دید​
بهبود یافتن کند بیماری‌های عفونی و زخم‌ها​
بعد از تشخیص ابتلا فرد به دیابت، پزشک بطور منظم هر ۳ تا ۴ ماه (۱۲۰ روز)، آزمایش Hb A1c را برای او درخواست خواهد داد تا سطح هموگلوبین های گلیکوزیله شده را بررسی کند.
تست A1c همچنین ممکن است از سن ۴۵ سالگی در بزرگسالانی که دارای اضافه وزن هستند و در خطر ابتلا به دیابت هستند به عنوان یکی از آزمایش‌های مهم پایش سلامت انجام شود. اگر نتیجه A1c طبیعی باشد، آزمایش A1c باید حداقل در فواصل ۳ ساله تکرار شود.
افرادی که مبتلا به دیابت نیستند اما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت (پیش دیابت) هستند، باید حداقل سالانه یک بار A1c خود را آزمایش کنند.​

نمونه خون از رگ بازو​
یک قطره خون از سر انگشتان​

نیاز به آمادگی خاص و ناشتا بودن قبل از آزمایش نیست.
در صورت سابقه کم خونی (مانند فقر آهن) و یا در شرایطی که اخیرا انتقال خون انجام شده است، این مسئله حتما به پزشک و مسئولین آزمایشگاه اطلاع داده شود.​

نرمال: زیر 5.7 درصد
پره دیابتیک یا پیش دیابتی: 5.7 درصد تا 6.4 درصد
دیابت: 6.5 درصد و بالاتر

1 – A1C در چه محدوده‌ای باید حفظ شود؟​

انتظار می‌رود سطح ای وان سی در فردی که دیابت ندارد، زیر 5.7 درصد باشد.
فردی که مبتلا به دیابت است، A1C 6.5 و بالاتر دارد؛ درمان‌های دردسترس دیابت تلاش می‌کنند که A1C را زیر 7 درصد حفظ کنند. با این حال محدوده هدف در افراد مختلف بسته به شرایط و داروهای مصرفی می‌تواند متفاوت باشد.

بین 5.7 و 6.4 به عنوان «پره دیابتیک یا پیش دیابتی» شناخته می‌شود؛ این افراد گرچه دیابت ندارند، اما بیش از سایرین درمعرض ابتلا به دیابت هستند. به همین دلیل لازم است که سبک زندگی خود را اصلاح کنند، رژیم غذایی سالم را رعایت کنند، به طور منظم ورزش کنند و سیگار نکشند.

2 – افراد مبتلا به دیابت هر چند وقت یک بار لازم است تست A1C انجام دهند؟​

​

حداقل سالانه دوبار در افرادی که قند خونشان در محدوده هدف، ثابت است؛

بیش از دو بار در سال در کسانی که برنامه درمانی‌شان تغییر می‌کند و یا قند خون‌شان هنوز به محدوده هدف نرسیده است.

ADA برای کسانی که دیابت ندارند، دستورالعمل زیر را توصیه می‌کند:

افراد بالای 45 سال

و افراد زیر 45 سال که دارای ریسک فاکتوهای ابتلا به دیابت از قبیل چاقی هستند، یک تست پایه بدهند؛ براساس نتایج آزمایش ممکن است تست‌های بیشتری لازم باشد.

3 – چه عواملی می‌تواند نتایج آزمایش A1C را تحت تأثیر قرار دهد؟​

4 – بالا بودن نتیجه آزمایشات A1C به چه معناست؟​

سطح بالای A1C نشانگر دیابت کنترل نشده است که با افزایش خطر ابتلا به شرایط زیر همراه است:

• بیماری‌های قلبی عروقی، مانند سکته و حمله قلبی
• بیماری کلیوی
• آسیب عصبی
• آسیب چشم که ممکن است منجر به کوری شود
• بی‌حسی، گز گز و بی حسی پا به دلیل آسیب عصبی
• کند شدن روند ترمیم زخم و عفونت